|
|
In 1997 waren we voor het eerst in China. We keken onze ogen uit en een aantal zaken trokken vielen ons in het bijzonder op.
Vanuit ons hotel kijken we uit op de binnenplaats van een school, tenminste dat denken we. We zien hordes jonge mensen ’s morgens met tassen aankomen op ontelbare fietsen. |
|
Dat beeld verschilt niet van een school bij ons. Maar hier dragen alle jongens en meisjes een uniform en heerst er duidelijk een strenge discipline. |
|
Category Archives: reizen
Blik op blik
|
|
Vorige week waren we in Deventer, want daar was een leuke tentoonstelling te bekijken.
“Blik op blik”: een hele etage van het Historisch Museum vol met prachtige oude en nieuwe blikken. Je kreeg een handige MP3 speler mee, die je op moest laden bij een rood plaatje en die dan uitleg gaf over wat er zoal te zien is. Met filmpjes over de fabricage van blik, de mogelijkheden ervan en wat de ontwerpers zoal voor ogen hadden. Heel oude blikken uit 1880, ware kunstwerken. En ook een feest van herkenning: blikjes van Verkade, een flitsspuit, doosjes boenwas en nog veel meer. De tentoonstelling is tot en met 19 september 2010 te zien. Het museum is op maandag gesloten |
Deel dit op:
Zonnig plaatje
Een foto die me meteen weer terugbrengt naar Kreta. Ik heb er dierbare herinneringen aan, want onze huwelijksreis ging naar dat mooie Griekse eiland.
2007 -bootje in de haven van Heraklion
En na meer dan dertig jaar lijkt er eigenlijk nog eens niet zoveel veranderd. Je kunt er nog steeds dit soort plaatjes schieten. Maar de authentieke Griekse sfeer is door het massatoerisme wel verpest.
Deel dit op:
Logica
|
 Zomaar een jongetje in de trein |
Hij zit nog maar nauwelijks in de trein, of hij begint al te praten. “Leuk was het he?” vraagt hij. Ik zie hem niet, maar aan z’n stem te horen is hij een jaar of negen, tien. Zo’n hoog stemmetje, waar nog alle verwondering in ligt. De vrouw bij hem kan ik wel zien. Vijfendertig ongeveer, lang donker haar. Zijn moeder, of tante, of … Ik weet het niet. Er is nog iemand bij, een man. Zijn brommerige stem hoor ik ook zo nu en dan. |
| “Wat vond je het leukst?”, vraagt de vrouw. “Nou, ja, die apen in de dierentuin. Die met die lange staart enne zo’n rooie kont.” “En vanmorgen, vond je het vanmorgen ook leuk, in dat grote museum?” Continue reading | |
Deel dit op:
Genieten van de zon
| Vorige week waren we in Boedapest. Vrienden hadden ons gezegd vooral warme kleding mee te nemen, want er lag nog sneeuw. Maar toen we zondag opstonden, scheen de zon volop en die bleef de hele dag schijnen. Niet alleen wij, maar ook deze man, genoot van de eerste voorjaarszonnestralen. En eigenlijk past deze foto ook prima in het vrije thema van Take a pic |
|
Deel dit op:
Wavel-kasteel in Warschau
 |
Soms gebeurt het dat je ergens komt en werkelijk met open mond blijft kijken naar wat er zich voor je ogen ontvouwt. Dat overkwam me hier: in het Wavel-kasteel in Warschau. Deze enorme binnenplaats is zo overweldigend en de schilderingen en de hele entourage zo schitterend, dat ik het nauwelijks kon bevatten. |
De foto kan helaas de echte schoonheid niet goed weergeven. Je zou dus zelf moeten gaan kijken. En geloof me, het is echt de moeite waard.
Deel dit op:
Reisherinnering: sojasaus?
In 1997 gingen Leo en ik voor het eerst naar China. Dit is een herinnering aan onze eerste dag in Sjanghai.
| Meteen als we het vliegveld van Shanghai verlaten, overvalt me de volkomen tegenstelling met wat ik verwachtte te zien. De wegen zijn ruim, vol met auto’s en lage huizen zie je niet. Wel flats, de een nog hoger dan de andere. Het enige waarin deze stad, zo op het eerste gezicht, verschilt met een westerse stad zijn de reclameborden langs de weg. De opschriften zijn niet te lezen voor ons, alhoewel ook daar de westerse reclames intussen oprukken. Volop Coca Cola, Pepsi en andere bekende merken. Ik voel me teleurgesteld. Daarvoor ging ik niet naar China. Ik had gedacht typische oosterse huizen aan te treffen. Toch realiseer ik me dat dit het China van nu is. Snel veranderend en op weg naar de 21e eeuw. Ik vraag me af of we eigenlijk toch nog te laat zijn? Zullen we nog wel iets van het oude China aantreffen? Maar goed, we zijn moe van de reis en moeten duidelijk even acclimatiseren. Ik laat het allemaal maar op me af komen. |
 gescand uit ons fotoboek |
| De bus zoekt intussen zijn weg door het drukke verkeer, waar nauwelijks regels te ontdekken zijn. Alles rijdt kriskras door elkaar en de chaos lijkt enorm.
In het hotel wacht me alweer een teleurstelling. Of nou ja teleurstelling. Ik had een heel ander hotel verwacht. Kleiner, authentieker, viezer misschien wel. Maar gelukkig is het schoon, zeer schoon zelfs en van een bijna overdadige luxe. De kamer is ruim, voorzien van radio, tv en een zitje. In de badkamer hangen badjassen, er staan slippers en een hele schaal met zeepjes, kammen, tandpasta en badschuim. We frissen ons even op en komen even later op de kamer van de reisleidster bij elkaar om het programma door te nemen. En dan kunnen we er op uit. |
|
Deel dit op:
Essen: Culturele hoofdstad 2010
schijn bedriegt
Zo op het eerste gezicht lijkt dit geen plaats waar je enthousiast over kunt worden. Maar schijn bedriegt.
Deze foto werd genomen in april 2007 in Essen (Dld). In het Ruhrgebied, ook wel bekend als de “Kolenpot”. Maar kolen worden er al tijden niet meer gedolven.
Het gebied is eigenlijk heel aantrekkelijk geworden.
Wij hebben er prachtig gewandeld, al is fietsen ook heel goed te doen.
Musea en winkels te over, maar er zijn genoeg plekken waar rust heerst. Zoals in Kettwig, waar nog heel veel vakwerkhuizen staan.
Niet voor niets is het Ruhrgebied uitgeroepen tot Culturele hoofdstad 2010.
