Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Voor deze tweede Paasdag wilde ik eens teruggrijpen op een liedje van al weer lang geleden. Want ook nu lusten we wel een eitje. Zeker als het geserveerd wordt door Ria Hovink en Edwin Rutten.
Eneco verhoogde in september 2022 bij de eindrekening ons termijnbedrag voor gas en elektriciteit. Het ging van Euro 225,00 naar Euro 445,00 bijna tweemaal zoveel. Maar tegelijkertijd kregen we een behoorlijk bedrag (ruim 800,00 terug). Ik vond de hele berekening een beetje vreemd, maar goed….
Het maandbedrag vond ik echter veel te hoog, dus verlaagde ik het. Al kon dat niet lager dan naar 360,00.
Zoals bijna iedereen werden we een stuk zuiniger met energie. Het werd een winter met dikke truien en dekentjes. Met zuinig koken en kort douchen. En warempel, het werkte. We verstookten aanzienlijk minder dan vroeger.
Maar tot mijn verbazing heeft heeft Eneco inmiddels ons maandbedrag al een keer behoorlijk verlaagd. Het ging zomaar ineens naar Euro 300,00.
En nu krijg ik een bericht dat dat bedrag zelfs nog te hoog is en dat we het maandbedrag zouden kunnen verlagen naar…. Euro 202,00. Nu breekt mijn klomp, want dat is zelfs een stukje minder dan ons oude maandbedrag.
Het heeft natuurlijk alles te maken met het prijsplafond en de ingewikkelde regelingen die daar achter zitten. Maar wie snapt het nou nog?
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Een liedje gecomponeerd door Ruud Bos, de tekst is van Guus Vleugel. Voor het eerst ten gehore gebracht door Jasperina de Jong, maar nu gezongen door Ellen Evers.
En wat past het nog steeds mooi in onze consumptie-maatschappij: op één been kuin je niet lopen……
Wandelschoenen, sneakers, bergschoenen maar ook sportschoenen hebben bijna allemaal veters als sluiting. Dat zit stevig en voorkomt blessures.
Maar hoe irritant is het als die veters regelmatig los raken? Dan moet je stoppen en die veters weer vast strikken.
Al vaak wenste ik dat daar een oplossing voor zou zijn. En vorige week stuitte ik op een YouTube-filmpje dat zowaar de oplossing had.
Moeilijk? Nee helemaal niet, het is een kwestie van linksom of rechtsom. En voor extra stevigheid een klein trucje. Kijk maar naar dit filmpje van Chris Notap:
Ben ik erg wantrouwig wanneer ik denk dat allerlei tekorten opzettelijk veroorzaakt worden danwel in stand worden gehouden?
We worden steeds ouder en daardoor worden ook meer mensen een beetje krakkemikkig of hebben aan ouderdom gerelateerde kwalen, zoals glaucoom.
Bron: internet
Dat werd een tijd geleden bij Leo geconstateerd en hij is daarvoor onder behandeling in het Oogziekenhuis.
Eerst kreeg hij een laserbehandeling, maar die was maar kort effectief. Een paar maanden geleden moest hij aan de oogdruppels. Met het recept voor ongeveer een jaar naar de apotheek.
Helaas, die druppels waren er niet. Ook niet na een paar dagen te leveren. Hij kreeg druppels van een ander fabrikaat, die gelijkwaardig waren. Tot zover prima geregeld.
Maar de 4 flesjes waren nu bijna op. Bij controle bleek dat de oogdruk behoorlijk was gedaald, zoals ook de bedoeling was. Dus graag weer 4 flesjes, zodat we de volgende weken vooruit konden.
Jammer, maar er is een tekort aan deze druppels. Een tekort, terwijl er steeds meer mensen met glaucoom in Nederland zijn…? Er net een hele week speciale aandacht voor de kwaal was en iedereen boven de 45 (!!) regelmatig gecontroleerd zou moeten worden.
Glaucoom voel je niet, maar wanneer het niet behandeld wordt, kan het leiden tot blindheid.
En vertel me nou niet dat het niet mogelijk is voldoende oogdruppels te produceren. Tenslotte was er kort geleden uit het niks binnen een jaar een vaccin voor vrijwel de hele wereldbevolking. Als dat wel kan…. !
Het is weer zover, vannacht gaat de klok een uur vooruit. Het wordt weer zomertijd.
Hoewel het fijn is om op weg naar de zomer te zijn, is het ook altijd even wennen. Een uur missen voel ik wel een paar dagen en ’s morgens nog zo donker vind ik ook maar zozo.
Maar het niet anders, zo werd het al weer jaren geleden geregeld.
Gelukkig hebben wij nog een oude klok, met wijzerplaat. Want hoe zou ik hier nou mee om moeten gaan? Dat wordt me te ingewikkeld.
In 2020 zagen we elkaar voor het laatst. Toen kwam de C-crisis. In de tussentijd deelden we (bijna) dagelijks onze berichten via onze blogs.
Gisteren, 3 jaar later, ontmoetten we elkaar weer. Zoals gebruikelijk in het centrum van het land, Utrecht-Centraal. En ondanks treinstoringen en vertragingen zaten we weer snel aan tafel.
Heerlijk bijpraten, koffie drinken en samen lunchen.
En voor we het wisten was het alweer tijd om op huis te gaan. Maar volgend jaar weer. Dat staat vast.
Op Pinterest vind ik soms naast plaatjes ook verhaaltjes. Meestal met net een beetje te veel schuine moppen-gehalte. Maar dit fabeltje was anders. En heel erg actueel. Verder zoeken leidde me naar diverse websites, die hetzelfde verhaaltje publiceerden. Ik ben dus niet origineel, maar vind het te leuk om het niet te plaatsen.
De mier kwam alle dagen te vroeg op het werk en begon onmiddellijk te werken; zij was productief en zeer tevreden.Haar baas, een leeuw, was verbaasd dat de mier werkte zonder toezicht.Hij dacht: als zij zoveel presteert zonder supervisie, zou ze dan nog meer presteren onder permanent toezicht?Hij wierf een kakkerlak die een grote ondervinding had in het superviseren en die prachtige rapporten kon opstellen.
De eerste maatregel die de kakkerlak nam, was een prikklok plaatsen om het komen en gaan van de mier te registreren. Vervolgens had de kakkerlak een secretaresse nodig en een spin om het archief te beheren en de telefoongesprekken te controleren.
De leeuw was zeer tevreden over de rapporten van de kakkerlak en vroeg hem bovendien de productie in een grafiek te zetten. Het is toen dat de kakkerlak een computer en een laserprinter aanschafte en een vlieg aanwierf om de informatica te beheren.De mier, kortgeleden nog productief en stralend, werd wanhopig van die berg papier en van al die vergaderingen die haar tijd opslorpten!
De leeuw vond dat het tijd werd om op de werkplaats van de mier een sectorverantwoordelijke aan te stellen.Deze post werd toevertrouwd aan een krekel die, om te beginnen, een ergonomische stoel aankocht voor zijn kantoor en vast tapijt liet plaatsen. Deze nieuwe verantwoordelijke had ook een computer nodig en een assistente.
Op dit ogenblik kon de mier er niet meer om lachen en zij maakte zich iedere dag kwader en kwader. Het is toen dat de krekel zijn baas, de leeuw, er van overtuigde dat een studie van de werksfeer absoluut noodzakelijk werd. Na de werklasten te hebben bestudeerd stelde de leeuw vast dat de dienst waar de mier werkte niet meer zo productief was als vroeger.
Hij wierf een uil aan, die bekend stond als een vermaard en eersteklas raadgever, om een audit te doen en een oplossing voor te stellen. De uil liep drie maanden rond in de kantoren en stelde een enorm dik rapport op met als besluit: er is te veel vast personeel in deze onderneming.
En raad eens wie de leeuw het eerst ontsloeg?De mier natuurlijk want: “Zij gaf blijk van een tekort aan motivatie en had een houding die tot conflicten leidde”.
Vorige week zaterdag gebeurde er iets vreemds. In Hilversum werden post-it briefjes geplakt op de ramen van het NOS-gebouw.
Niet zomaar een stuk of 10, nee 14.455 gekleurde notitieblaadjes bedekten de ramen. Ze representeerden de doden van de oversterfte in 2022. Je zou toch zeggen, zoiets gaat niet onopgemerkt. Dat moet toch opvallen.
De oversterfte wordt door veel mensen gerelateerd aan de C-vaccins. Het is ook opvallend dat in de landen met een hoog vaccinatiecijfer er ook een significante oversterfte is. Alleen gedegen en onafhankelijk onderzoek zou de oorzaken aan het licht kunnen brengen. Maar daar doen vrijwel alle overheden opvallend lastig over. Steeds weer andere belemmeringen zitten dat onafhankelijke onderzoek in de weg.
En las je wat over dit protest in de krant? Hoorde men erover op de radio? Nee!
Terwijl in C-tijd dagelijks onheilspellende cijfers werden gepubliceerd, wordt over het grote aantal doden nu nauwelijks gerept. Ook over dit protest, notabene zowat in het hol van de persleeuw, geen woord. Slechts oorverdovende stilte. Zelfs teletekst had er geen melding over.
Alleen mensen die “alternatieve nieuwsbronnen” volgen, zagen de foto’s. Die persstilte verbaasde hen dan weer niet, Want al vele maanden zijn er, ook in het buitenland, grote demonstraties geweest. Hier haalde dat de reguliere pers nauwelijks. Men vermeldt het niet, of bagatelliseert de (vaak enorme) opkomst. Is het verboden om er over te publiceren?
Wil men het doodzwijgen, in de doofpot stoppen? Dat is toch vreemd, heel erg vreemd….
Aan het begin van de Hoogstraat in Rotterdam staat dit gebouw, waar nog druk aan verbouwd wordt.
Eigenlijk staat het er al een hele tijd. Begin jaren 50 werd het opgeleverd en zat er V&D in. Ik kan me nog wel de ingang herinneren en de croquetjes die mijn moeder en ik er zo lekker vonden.
V&D breidde uit, er kwamen verdiepingen op, een groot LaPlace restaurant werd weer later er op gezet.
Toen ging V&D failliet en werd het gebouw gekocht door Hudsons Bay, die er flink verbouwde. Na maanden ging de zaak open, maar snel daarna ging ook Hudsons Bay te gronde en stond het gebouw maanden lang leeg.
Nu wordt het dus weer rigoureus verbouwd en binnenkort komt C&A er met een “flagship store”.
We zullen zien hoe het verder gaat. Maar al die verbouwingen, het lijkt mij kapitaalvernietiging.
