Eerlijk

Gisteren gelukkig ook wat leuk nieuws tussen alle sombere berichten. Een tienermeisje vond een portefeuille op straat met daarin allerlei bankpasjes en een flink bedrag. Ze bracht de vondst naar het politiebureau, waar de eigenaar even later dolgelukkig zijn bezit kwam terughalen. Het meisje kreeg een flinke beloning. Eind goed al goed dus.

Toch raar, dat dit zo buitengewoon is, dat het in de krant komt. Al mag van mij de krant met dit soort nieuws gevuld worden. Maar waarom zou eerlijkheid een buitensporigheid zijn?
Het is heerlijk als je je spullen gewoon even kunt laten liggen, je onbezorgd over straat kunt en je geen angst hoeft te hebben bij het pinnen. Zoals dat in Japan (over het algemeen) nog heel gewoon is. Wij keken er van op, maar geen Japanner die het raar vond dat iemand in een park zomaar zijn kostbare camera met statief liet staan om even een kopje thee te gaan drinken.

Chinees Nieuwjaar

Vandaag is het Chinees Nieuwjaar. Dat zal hier en in andere plaatsen met veel Chinezen wel uitbundig en luidruchtig gevierd worden.
Het wordt het jaar van de slang. Slangen hebben een speciale plaats in China. Er wordt heel veel kracht aan toegeschreven. Je kunt er dan ook flessen wijn kopen waaraan een slang is toegevoegd. Of slang eten. Wij hebben ons daaraan niet gewaagd.Maar hopelijk wordt dit jaar een fijn jaar met voorspoed voor iedereen.
 

Lichtfestival

Afgelopen zaterdag plaatste Martin op Stuureenfoto zulke mooie foto’s van het Chinese Lichtfestival in Rotterdam. Daar had ik al iets over geschreven en natuurlijk gepland er heen te gaan, maar er was nog steeds niets van gekomen. Maar afgelopen maandagavond besloten meteen te gaan, want dit festival duurt nog maar tot 14 februari.

En ook wij vonden het geweldig. Zo leuk, zo lief, zo sprookjesachtig. Hier dan ook een collage van onze foto’s.

 

Andere look

Na jaren van geverfde haren was ik het helemaal zat. Zeker nadat ik een foto van mezelf zag, en me daarin niet eens herkende. Dat rooie, die vuurtoren, het moest weg.
Dus liep ik maanden met uitgroei. Maar nu ben ik dan weer helemaal mezelf, dat wil zeggen ik heb mijn natuurlijke haarkleur.
Vroeger was dat donkerblond, nu is dat staalwolgrijs. En omdat het ook nogal aan de korte kant is geknipt, lijkt de coupe nog het meest op een stekelbaarsje. Dat kan ook niet anders, want ik heb wel vijf kruinen, waardoor mijn haar alle kanten opstaat.
Maar zelfs ikzelf vind het me prima staan. Vandaar dat zelfportret hiernaast en een nieuwe foto in de rechtermarge.
 

Spam

Wat bezielt mensen toch om zo maar idiote berichten te sturen. Berichtjes die kant noch wal raken, bestaan uit onuitsprekelijke en onzinnige woorden. Meestal wel vergezeld van een link, die verwijst naar een site waar je van allerlei pep-middeltjes kunt kopen, rare plaatjes kunt bekijken of weet ik veel.

Mijn spamfilter haalt er gelukkig heel veel uit, zodat ik niet de hele dag berichten hoef te wissen. Maar zo nu en dan glipt er toch een tussendoor en zit ik opgezadeld met zo’n onzinbericht. Nut: 0,0, want ik druk meteen op de delete-knop. Allemaal verspilde moeite dus.

Koningin

We waren er even tussenuit, sneeuwlucht happen en wandelen in het Sauerland met vrienden. Zonder TV, zonder radio, maar met een mobiele telefoon. En zo hoorden we dus dat de koningin afstand deed en we met ingang van 1 mei 2013 een koning hebben.

Dat is de tweede troonswisseling in mijn leven. Ik hoop dat het allemaal soepel en zonder incidenten zal verlopen. En natuurlijk wens ik Beatrix nog heel veel fijne en gezonde jaren toe. Zodat zij te midden van kinderen en kleinkinderen nog lang en veel kan genieten!

Landkaarten

Met een navigatie in de auto hoef je nooit meer op een kaart te kijken. Adres intypen is voldoende. Van hier naar Tallinn, naar Rome, Berlijn, het maakt niet uit. Nooit meer zoeken…. maar ook nooit meer per ongeluk ergens heen gaan en stuiten op iets heel bijzonders. Dat leuke weggetje, die heerlijke taartenwinkel.
En ook nooit meer ruzie, omdat net die ene afslag is gemist, de aanduiding niet duidelijk genoeg was of je net even keek naar die gekke agent, met z’n grote armgebaren.
Toch mis ik de atlas wel eens. Het had wel wat, zo met je vinger nauwkeurig de weg volgen. En er zijn er meer met heimwee. In de laatste Flow stond er een artikel over en de link naar deze website. Leuk om te zien hoeveel “atlas” er toch nog om ons heen is.
En de laatste tijd valt het me op hoeveel landkaarten er als decoratie te zien zijn. Zoals hier, een kartonnen kruk, gevouwen uit een landkaart.
 

Amazone

In de Rotterdamse diergaarde Blijdorp wordt hard gewerkt aan een nieuw project: Amazonica Dome. Er komt een levensgrote hal met een heel speciale constructie, waarin straks een regenwoud met flora en fauna uit Zuid-Amerika moet komen.
Nu wordt er nog druk aan gebouwd, maar binnenkort zal het zo ver zijn. De constructie van het dak belooft iets heel moois!

Navigatie

Je kunt ook teveel op je moderne apparatuur vertrouwen. Want dit hoorde ik deze week:

Waalse belandt door GPS in Zagreb

Een Belgische vrouw van 67 heeft haar GPS-systeem zo consequent gevolgd dat ze in Kroatië uitkwam, terwijl ze naar Brussel wilde. Dat melden verschillende Belgische kranten. De vrouw stapte in haar woonplaats Erquelinnes in de auto om een vriendin in Brussel-Noord op te halen. Een ritje van zo’n 80 kilometer. Het adres had ze ingetikt in haar navigatiesysteem.
“Mijn gps deed wat moeilijk en gaf verschillende omleidingen die ik moest volgen. En toen ging het mis.”
Ze bleef zonder nadenken urenlang doorrijden. “Ik zag allerlei verkeersborden passeren. Eerst in het Frans, daarna in het Duits. Köln, Aachen, Frankfurt. Maar ik stelde me er geen vragen bij. Ik bleef maar gewoon gas geven”, aldus de vrouw in De Standaard. De Belgische besefte niet dat ze de verkeerde kant uitging. Dat ontdekte ze pas toen ze in Zagreb aankwam. Moreau nam dezelfde weg terug om weer terug in België te komen. Daar kwam ze twee dagen later, op maandag, aan. Een bijzonder autoritje dus, maar zelf blijft Moreau er nuchter onder, volgens De Standaard. “Of ik het zelf niet een beetje bizar vind? Misschien wel, maar ik was gewoon verstrooid en in gedachten verzonken.”

Je moet toch wel erg dromerig achter het stuur zitten, om dat niet te merken. Ze had 2x moeten tanken en een keer in de auto geslapen.
Nou ja………… ????

Winter

Och och, wat een weer deze week. Ik weet het, het viel niet mee. Voor iedereen die in de file heeft gestaan, voor alle fietsers die één of meerdere keren onderuit zijn gegaan, voor treinreizigers die hebben staan blauwbekken, voor de postbode, de krantenjongen.
Maar het is toch wel lekker, zo’n flink pak sneeuw. Beter dan miezerregen of storm. En toen dan ook het zonnetje scheen, zijn we er op uit getrokken, heerlijk de Kralingse Plas rond.