Favorieten

Elisabeth van het blog BussyBessy vraagt ons een jaar lang onze favorieten op te geven. Dat loopt van je favoriete muziek naar je favoriete seizoen en alles wat daartussen kan liggen. Kijk eens op haar blog. Misschien wil je alsnog aansluiten.

Deze keer wil Elisabeth weten welke winkel favoriet is bij de blogsters. Tja, dat zijn er nogal wat. Welke zal ik kiezen? Een hobbywinkel? Daar kom ik eigenlijk niet meer zo veel, want doe ik nu via internet. Eigenlijk winkel ik al lang niet meer zo veel. Soms wil ik nog wel eens een Action, Wibra of Sostrene inlopen.

Ben ik in een andere stad, kijk ik graag rond in modezaken, vintagewinkels en bijzondere zaken. En nu ik er over denk, ik weet er één! In Parijs staat een winkel waar ik uren, dagen zelfs, zou kunnen rondneuzen.

In de Rue Coquièllere is op een hoek de al 200 jaar bestaande kookwinkel van C. Delherrin te vinden. Daar kun je alles, maar dan ook alles, kopen wat met koken en bakken te maken heeft. Van klein spuitmondjes tot soeppannen voor een weeshuis. Van gardes voor slagroomkloppen tot houten lepels om in diezelfde soeppan te roeren.

En denk niet dat het een superluxe winkel is. Het is er bijna nog net als het 200 jaar geleden moet zijn geweest. Met lange houten planken, bedienden in stofjassen, een rekening uitgeschreven op een papiertje. Maar likkebaardend liep ik er door. Koperen pannen voor van alles en nog wat, messen, scharen, haken om van allerlei zaken op te hangen, gereedschap waarvan ik niet wist waarvoor het diende.

Tja, is koken niet je hobby, dan heb je er niks te zoeken. Maar anders kun je je er heerlijk vermaken. En mocht je man ongeduldig worden, stuur hem dan naar de DIY-afdeling van de BHV (Bazar de l’Hotel de Ville}. Daar kan hij dan zijn hart ophalen aan schroefjes, knoppen, boren en andere DHZ-machientjes 🙂

Spaarzaam

Bron: Instagram

Hoe het in het Verenigd Koninkrijk is weet ik niet, maar hier in Nederland gebruiken we de kleine muntjes niet meer. Al vrij snel na de invoering van de Euro zijn we daar mee gestopt. Toch heb ik nog een doosje met die muntjes.

Niet zoveel als de man in dit filmpje. Ik vond het fascinerend om te zien hoe hij daar zijn vloer mee legde, er zelfs een mooie en toepasselijke vloermat bij de voordeur mee mozaiekte.

Al weet ik niet of hij die vloer ook werkelijk heeft gemaakt, want aan het eind lijkt het filmpje op een reclameboodschap voor lijm.

Maar ja, je weet maar nooit wat voor ideeën een spaarzaam mens kan hebben.

Muziek, maar anders

Muziek maakt vrolijk of melancholisch. Het ligt er maar aan welk instrument wordt gebruikt en ja, niet onbelangrijk, of de speler ook écht spelen kan.

Neem nou dit filmpje, waarin diverse slaginstrumenten aan bod komen. Maar dit is weer een heel ander kaliber.

Als het filmpje niet start, dit is de link

Handwerken

Al een tijdje loop ik met het plan rond om weer eens te gaan handwerken. Ik zag al zoveel leuke dingen voorbij komen. Maar wat zal ik dan gaan maken?

Ik wil graag iets maken dat gedragen of gebruikt zal worden. En toen zag ik op Facebook ineens allerlei mutsen…

Ja, een leuke muts voor Leo of voor . Die heeft het altijd een beetje koud.

Maar ik twijfel toch nog. Wordt het die stoere buffelmuts of zal ik voor hem die fris ogende hersenmuts haken. Of misschien die extra warme, met snor-en baardbeschermer….?

Zou hij die echt gaan dragen? Ik blijf een vaag vermoeden houden dat ik toch beter een wat minder opvallend patroon moet zoeken 😉 😉 😉

Kleurrijk

Bron: Instagram / cintianicolaucraft




cintianicolaucraft

Toen ik vanmorgen wakker werd, was de wereld grauw en grijs. Een beetje kleur zou helpen, dus zocht ik een foto met veel kleur en een beetje humor.

En dit is wat ik vond in mijn archief. Een vrolijke VW Kever. Misschien een beetje roestig geworden, hier en daar een klein deukje opgelopen wellicht? Dan haak je gewoon een hoesje. Een stevige haakster zo te zien, want er waren een heleboel restjes te verwerken.

Maar het resultaat mag er wezen. Een opvallend karretje, dat zeker een glimlach tovert op de gezichten van de voorbijgangers.

Gedicht

Een gedicht op onze dagkalender, er zullen er vast meer zijn die het lazen. Ik vind het mooi en passen bij de lijsterbessen. Zij kondigen elk jaar voor mij de herfst aan.

September

img_20250830_1507344159006800282909038006

Blond lief, de laatste gouden dagen
wuiven ten afscheid en wij achten ’t niet,
de bomen en de struiken dragen
hun laatste tooi en in het riet
schuilen de vissen en hun trage
vinslag verraadt hen niet.

Het wordt nu tijd ons te bezinnen;
de bossen kleuren dieper bruin
en lila herfstasters beginnen
hun ijle bloeien in mijn tuin.

Het wordt nu tijd om te bedenken:
de zomer houdt niet eeuwig stand;
zij schonk ons al wat zij kon schenken –
de laatste gouden dagen wenken
en herfst komt reeds in feller kleuren drenken
de bloemen van dit dierbaar land.

Koos Schuur (1915-1995)
uit: Windverhaal (1941)

In de herhaling

Meestal ben ik mijn blog, op maandag -aan het begin van de week dus- met een zelfde thema begonnen. Eerst had ik allerlei spreuken en quotes met een passend plaatje. Daar zaten vaak wel leuke tussen. Maar minder geschikt om te herhalen, vind ik.

In 2016 stapte ik over van de spreuken naar de posters. Al bleef de titel onveranderd “Spreuk van de week”. Van dat jaar zocht ik enkele leuke uit. Alle posters zijn vrolijk, grappig, kleurrijk en vooral positief. Tenslotte moet de week wel gezellig begonnen worden, je weet  nooit hoe die zal eindigen.

Dit is een kleine compilatie van wat ik wel in de herhaling wil laten zien.

De lay-out is niet helemaal je dat, maar ik kon het niet mooier maken.

Quote

Gisteren moest Leo voor controle naar het Oogziekenhuis.

En gelukkig was alles prima. Gewoon doorgaan met druppelen, want de oogdruk was nu stabiel.

Alle reden om even op ons gemak te gaan lunchen bij Bazar. En daar lag het bestek al klaar, in een zakje met deze leuke tekst:

Samen eten is olie voor de vriendschap

In 10 verschillende talen, dus multi-inzetbaar.

Collage (12)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

En dan is het alweer de 12e en daarmee de laatste collage van deze serie. En ook deze keer weer zoeken en puzzelen, want hoe brei je nou de kleur fluor-roze aan elkaar met kippen, een pakket, fotograferen en stempelen?

Allereerst die kleur. Van alles in mijn voorraadje, maar geen fluor-roze. Dan maar behelpen met wit papier en een fluor stift. De rest van de achtergrond vulde ik op met een stukje roze glimkarton. Het stempelen was niet moeilijk. Ik stempelde wat op het fluor-roze, maar wilde ook een link naar dat fotograferen. Het werd dus een gestempelde zebra, geplakt op een foto van een Afrikaans landschap met zebra’s, die ik op Google vond. Die leverde ook plaatjes van kippen en een pakket. En toen moest alles op een beetje leuke manier bijeen gebracht worden. En daarmee was deze serie collages dus klaar.

Geen gezoek meer, geen puzzels of plaatjes printen en niet meer bedenken hoe alles bij elkaar moet komen.. Maar wel jammer, want ik heb met erg veel plezier aan de opdrachten gewerkt. Dus een volgende keer doe ik ook weer graag mee. En Conny bedankt voor al je werk dat je hiervoor hebt gedaan!

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Collage (11)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Voor de op één na laatste collage uit deze serie moesten deze woorden verbeeld worden: pruimpaars, textiel, glas-in-lood, Engelse bus en tarieven.

Op zoek naar pruimpaars vond ik een plaatje van Engelse tweed, dat te samen met het pruimpaarse lint het woord textiel vertegenwoordigt. Ook gebruikte ik een stukje papier met een embossing, zodat de kleur wel goed aan bood is gekomen.

De Engelse bus bestaat niet allen in de bekende rode uitvoering, maar ook in groen. Glas-in-lood wordt helaas niet meer zo vaak gebruikt, maar dit raam -met een opgaande zon- vond ik op internet en leek me wel toepasselijk. Dan nog wat ouderwetse treinkaartjes en mijn collage was compleet.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.