Wereldhavendagen

Zoals gebruikelijk het eerste weekend van september worden in Rotterdam weer de Wereldhavendagen gehouden.
Wij hebben dit keer bezigheden buiten Rotterdam, waardoor wij er niet naar toe kunnen. We waren zeker gegaan, want het is altijd gezellig en de Rotterdamse haven is en blijft een speciale attractie.

Onverwachte ontmoeting

  Wie verwacht er nou een ontmoeting met twee varkens, midden in een Rotterdamse woonwijk. Toch gebeurde het! Op een kaal stukje grond in Katendrecht staat een echt Varkenshuis. De bewoners Blonde Arie en Slome Japie genieten er van de aandacht en het eten dat de buurtbewoners hun geven.

 

   

Wij kenden ze nog niet, maar op hun Facebookpagina staat te lezen dat ze al wereldberoemd in heel Nederland zijn. Ik heb de pagina geliked, want de stad kan nog wel wat natuur gebruiken. En zo leren kleine Rotterdammertjes er ook een heleboel wetenswaardig bij.
Rondom het Varkenshuis is een een Chinese moestuin aangelegd en staat er mais, dat als voer wordt gebruikt. Zullen Japie en Arie nou straks gekruide koteletjes worden?

Brekebeentje

Hij piepte zo hard, dat we eerst dachten dat hij in huis zat. Maar nee, hij hipte rond tussen de geraniums in de bloembak. Keek eens schichtig naar binnen en bleef maar piepen. Een nog jonge merel, zo een die vliegen nog veel te eng vond en zich nu maar een beetje dicht bij de grond ophield. Toen ik wat later weg wilde gaan, zat hij op de tuinstoel. Moeder merel riep van verre, maar liet zich niet zien.  

Later zat hij dan toch in de boom en kreeg hij zowaar van moeder een lekkere vette worm. En toen vloog ie dan toch nog gewoon naar de top van het dak. Het zal hopelijk nog wel goed komen met hem.

Onze tuin

Na de tuinen van anderen vind ik wel dat ook onze eigen tuin een beetje aandacht mag krijgen. Een tijd geleden schreef ik al dat we de grote beuk hebben laten kappen, omdat die te hoog werd. In plaats daarvan kwam een pergola met druif, blauwe regen en wilde wingerd. De schutting werd vervangen door betongaas, waar tegen klimop moest groeien. Dat was in het begin natuurlijk nogal kaal en het is nog niet helemaal begroeid, maar het gaat steeds meer een mediterraan plaatsje lijken.
Ik ben niet zo van het schoffelen, dus staan her en der wat aangewaaide planten. Soms zullen anderen ze wellicht als onkruid zien, maar de natuur maakt zulke mooie combi’s, die laat ik dus staan.
zo was het in december 2011

Nu is zowat elk stukje aarde bedekt, zodat het grote onkruid geen kans meer krijgt. Ik hoef alleen maar regelmatig wat bij te werken en verder is het, als het weer het toelaat, heerlijk genieten.

en zo staat het er nu bij

 

Tuinen

Afgelopen zondag was het “Open tuinenweekend” in Rotterdam. Dit jaar maar eens kordaat kaartjes gekocht en met vrienden op de fiets een rondje langs diverse tuinen gemaakt.
Het was lekker weer, dus we kozen voor de route die langs de Rotte gaat. Ik wist niet dat er zoveel tuinen in Rotterdam opengesteld waren, want wilde je ze allemaal langs, dan mocht je er wel een weekje voor uittrekken. Maar we kregen toch een goede indruk. Er waren grote en kleine tuinen, met spectaculaire beplanting of met huis-, tuin- en keuken-plantjes. Maar overal werden we vriendelijk ontvangen en mochten we rondkijken en foto’s nemen. Vriendin kocht en passant nog wat stekjes voor haar eigen tuin. En in de onze staan ook weer twee nieuwe plantjes.