Category Archives: Nederland

foto’s uit Nederland (algemeen)

Droombeeld

Posted on by

Het Hofplein in Rotterdam is niet meteen het allergezelligst plekje van de stad.

Een grote stenen fontein, hoog opspuitend, met wat gras en soms wat bloemenkleur. Dat is het. Meer niet.

En ja, tramlijnen en verkeersbanen er om heen. Maar dat hoort bij een verkeersplein in een stad.

Nu gaat dat plein op de schop. Er moet meer groen en minder verkeer komen. Er valt veel voor te zeggen.

Bron: via Google foto’s

Maar laten we de realiteit niet uit het oog verliezen. Zijn die plannen wel nagemeten.

Met heel veel passen en meten kom ik op zo’n 100 x 100 meter ruimte. Is daar plek voor bomen, water, picknickplekken?

Mag je een groepje bomen een park noemen? Of is de ruimte op een tekentafel flexibeler dan in het echie?

En waar laten we het verkeer, dat nu dagelijks meerdere banen breed is.

We zullen het allemaal wel zien te zijner tijd….

Boek

Posted on by
Cathalijne Boland: Reuchlins reis

Een boek over de Holland-Amerika Lijn, dat wilde ik wel lezen. Geen roman, geen reisverslag, maar het leven van een man in goede doen. Hij is zoon van de oprichter van de Holland-Amerika Lijn, behoort tot de gegoede burgerij van Rotterdam.

Hij reist van in luxe hutten van Europa naar Amerika, woont in New York, maar ook in Wenen, Bremen en Parijs. Zijn thuis is toch Rotterdam, waar zijn vrouw Atie en zijn kinderen op hem wachten.

Zijn leven staat in schril contrast met de levens van de miljoenen landverhuizers, die ook aan boord van de grote oceaanstomers gaan. Op weg naar een onzekere toekomst, weg van de honger en ontberingen in Oost Europa en vaak niet erg welkom in de Verenigde Staten. Zij reizen niet in een luxe hut, maar in grote ruimen. Waar de bedden boven elkaar gestapeld zijn en geen contact mag worden gelegd met de mensen van de eerste en tweede klas.

Als directeur van de HAL maakt Reuchlin de maidentrip met de Titanic mee. Helaas behoort hij niet tot de overlevenden.

Ik vond het niet een gemakkelijk boek om te lezen. Er komen veel personages in voor en het is lastig een goed tijdsbeeld te krijgen. Voor mij hadden de gedeelten over de landverhuizers nog wel uitgediept mogen worden.

Maar als geheel heeft het boek me wel geboeid. Te meer daar er erg veel over Rotterdam te lezen valt. Al is veel daarvan in de loop van de tijd en de oorlog verloren gegaan.

Vriendelijk

Posted on by

Voor vaderdag kreeg Leo een mooi fotoboek van oudste. Allemaal foto’s van typisch Nederlandse dagelijkse beelden, zoals Jan Dirk van der Burg ze ziet.

Een leuk kijk-boek van allerlei straat- en huisfoto’s van zaken die ook buitenlanders soms maar vreemd vinden. Van opgeleukte kliko’s tot tuin Boeddha’s en nog veel meer.

Maar blijkbaar was er bij het inbinden iets fout gegaan. Binnen no time lagen diverse pagina’s los en was her boek niet meer te hanteren.

Leo besloot een briefje aan de uitgever er aan te wagen. Dus pakte hij pen en papier en schreef een nette brief, waarin hij vroeg hoe het opgelost kon worden.

Een week later bezorgde Post.nl een nieuw boek, vergezeld van een aardige en ook weer handgeschreven brief.

Misschien had een digitaal mailtje ook het zelfde resultaat gehad, maar die persoonlijke noot gaf het een extra vriendelijke draai.

Stadskaart

Posted on by

Al weer een aantal jaren geleden zag ik in Leeuwarden in het Fries Museum een bijzonder tapijt. Ik schreef er hier over. Zo’n vloerkleed is natuurlijk geen gewoon fabrieks-product, maar werd speciaal gemaakt voor het museum.

Maar laatst zag in Rotterdam iets dergelijks en dat was wel voor “gewoon thuis”. Het is niks voor ons en dus vroeg ik niet binnen naar het prijskaartje wat er aan zal hangen.

Maar bijzonder is het natuurlijk wel, zo’n tapijt met de plattegrond van je eigen stad. Dat je tegen de visite zegt “ga maar lekker bij de Maashaven zitten” of “neem een stoel naast de Euromast”….. 😉

Vraagteken

Posted on by

We hadden al allemaal onze jas aan en maakten nog even een sanitaire stop voordat we de metro weer in zouden gaan.

En toen zag ik dit:

Wat zou dat nou kunnen zijn? Doet de politie hier bij binnenkomst zijn wapen in?

Leg je hier je drugs in, zodat je niet verleid wordt ze op het toilet of in de zaak te gebruiken?

Het leek me allemaal niet het geval. Je hoeft echt geen vingervlugge handige jongen te wezen om met een beetje moeite iets uit die doos te pakken.

Was het dan een geintje? Er zat een best wel “officiële” sticker op.

Ach, het blijft een raadsel voorlopig. Volgende keer misschien eens informeren…?

Bomen

Posted on by

In Rotterdam staan heel veel bomen. Die met elkaar de lucht zuiveren, schaduw brengen en grijze straten een beetje levendiger maken. Helaas, niet allemaal staan ze er even florissant bij. Voor de afdeling Groenbeheer is het een flinke klus om alles netjes en gezond te houden.

Soms is een boom ziek of verzwakt en moet ie gekapt, omdat er ongelukken zouden kunnen gebeuren als hij omvalt. En al is niet iedereen het daar dan mee eens, het is onvermijdelijk. Je wilt toch graag weten waarom zo’n grote boom moet worden omgehakt en of er dan ook weer een voor in de plaats komt.

Tegenwoordig krijgt zo’n boom een bordje met een QR-code. Kwestie van even scannen met je telefoontje en je weet wat er mee gebeuren gaat. Zoals deze boom, een paardenkastanje.

Volgens de code is hij ziek. Hij ziet er ook een beetje kwakkelend uit. Wat er precies aan de hand is, weet ik niet. Wel dat hij waarschijnlijk vervangen wordt door een witte moerbei.

Even verderop staan nog meer bomen met een code. Ook die moet omgehakt worden en later zal er een andere boom voor in de plaats komen.

Het blijft jammer dat die bomen verdwijnen, maar met een beetje geluk staan er binnenkort weer andere exemplaren met groeipotentie.

Geven en nemen

Posted on by

Afgelopen maandag waren we bij een concert in Dordrecht, dat georganiseerd was door de Dordtse afdeling van de Alliance Française.

Het werd gehouden in de Trinitatiskapel, een mooi, klein Luthers kerkje in het centrum van de stad. We werden hartelijk ontvangen en genoten van een leuke avond met Fréderic Dorfmann, die diverse Franse chansons van diverse auteurs ten gehore bracht.

Vooraf was er koffie en in de pauze stonden glazen wijn en frisdrank voor de toehoorders klaar. En al nippend aan mijn glas zag ik dit plaatje. Ik moest meteen aan een spreekwoord denken.

Net als in het dagelijks leven moet er in de kerk (koffie) gegeven en (donaties) genomen worden.

Ontwarren

Posted on by

Vorige week lag in de haven het grootste houten zeilschip ter wereld, de Götheborg of Sweden. En dat wilden we natuurlijk even bekijken. En zaterdagmiddag, met een lekker zonnetje en een beetje wind, liepen we langs de Holland-Amerikakade.

Oh, is dat hem? Ik keek een beetje verbaasd naar dat notendopje. Tja, er liggen aan diezelfde kade vaak moderne cruiseschepen. Die hebben meer weg van een varende flat. Dit schip leek even een beetje op een speelgoedbootje. Maar van dichtbij was het toch bepaald indrukwekkend.

Een mooie replica van een 18e eeuws koopvaardijschip, dat in 1745 gezonken is. Heel wat anders dan de kille stalen reuzen, die met een handjevol mensen varen. Hier moeten wel vele mannen en vrouwen aan te pas komen, wil het van de een naar de andere bestemming gaan.

Ik keek met bewondering naar al die touwen en vroeg me af hoe je er wijs uit zou kunnen worden… Een staaltje vakmanschap, met een prachtige leeuw als boegbeeld, grote masten met ontelbare touwen, katrollen, ladders en netjes opgerolde zeilen.

We gingen niet aan boord, maar zochten een plekje in de zon om rustig te kunnen kijken. Met zulk weer zou ik nog een eens een tochtje willen maken. Maar ik moet er niet aan denken als het gaat stormen. Nee, ik blijf toch maar aan de wal.

Toen en nu

Posted on by

Rotterdam, in 1908, gezien vanaf het Witte Huis.

Bron: Facebook / 010web

In het geboortejaar van mijn moeder stond het Witte Huis al in Rotterdam. Toendertijd een “wolkenkrabber”. Nu een niet eens zo’n hoog gebouw tussen alle grote woontorens die de stad inmiddels rijk is.

Wie de gelegenheid heeft om eens op het dak van het Witte Huis te staan, ziet nu een geheel andere stad.

Veel van de gebouwen van toen zijn in de oorlog verwoest. Andere zijn gesloopt omdat ze niet meer voldeden aan de eisen van de tijd of plaats moesten maken voor wegen en bredere straten.

Ja, alles verandert in de loop van de tijd. De foto van toen lijkt rustig, fraai, gezellig. Maar wie ziet de armoe in de huizen, kent het verdriet om ziekte en dood?

Ach, zo gaat dat. Het is en blijft in ieder geval een mooi plaatje van een stad die altijd in beweging is.

Strand

Posted on by

Sinds kort wonen we tussen twee stranden. En toch zijn we niet verhuisd… Ra ra, hoe zit dat?

Aan de ene kant, bij het beginpunt van de Metro in Nesselanden, ligt het strand van de Zevenhuizerplas. Aan de andere kant ligt Hoek van Holland en is het eindpunt van diezelfde metrolijn, vrijwel op het strand.

Dus kunnen wij zowat van huis uit in één ruk van strand naar strand. Zeg maar, badpak en slippers aan, tas met broodjes en limonade mee en gaan…!!!

Nou ja, wij stappen op de metro in Ommoord en dan is het altijd nog bijna een uur rijden. Dus helemaal klopt het niet. Maar het is heerlijk. En dat vonden wij niet alleen, maar afgelopen zondag trokken duizenden mensen naar de Hoek. We hadden er tenslotte ook lang op moeten wachten.

Hoe het was? Nou, gewoon heerlijk. De zon scheen, het strand was goudgeel, de golven rolden rustig en de wind was zeer bescheiden. De ouderwetse houten plankieren waren verwisseld voor stevige betonnen platen, die over kilometers langs het strand lagen. En dus konden deze Rotterdamse 60-plussers genieten van een lekkere strandwandeling.

En voordat we weer de metro in gingen, even uitblazen op een terrasje met een hapje en drankje.
Zeker voor herhaling vatbaar!