 |
Vinden jullie dat ook zo naar, koffie (of thee) in een plastic of kartonnen bekertje? Ik hoorde dat IKEA besloten heeft om de koffie voortaan zo te serveren, het bestek te vervangen door wegwerpbestek… Gelukkig is het nog niet ver, althans in het filiaal waar wij regelmatig komen.
Nee, ik ga voor een gezellige mok. Zoals deze bijvoorbeeld, zelfs voorzien van een koekjesopbergruimte. Helemaal te gek, toch? |
Collectie: Tokyo National Museum
| Het is nog vroeg, alles in nog in grijze nevelen gehuld, als de reizigers Futakawa naderen. Een winkelier is bezig zijn winkeltje te openen, verder is het rustig.
Ook nu is het rustig in het stadje. Er is zelfs geen voetganger of auto te zien…. |
 |
 |
Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.
We zijn allen in staat geluk te schenken; een luisterend oor, een alert oog, een handreiking. |
 |
Gestadig reizen ze verder, de mannen en vrouwen op de houtdrukken van Hiroshige. Ze naderen hier Shirasuka.Ook nu nog kun je vanaf de heuvel naar de zee kijken. Bijna alsof er geen eeuwen tussen liggen en er nooit strijd of wat dan ook geweest is. Ook hier geldt dat tijd alle wonden heelt…. |
 |
De ferryboot brengt reizigers en goederen over de rivier bij Arai. De bootjes zijn klein en worden met de hand geroeid.Nu zullen de toeristen wel in grotere en comfortabele boten stappen. De kleine scheepjes op de foto lijken me vissersbootjes. Ze zien er tenminste niet erg geavanceerd uit, voor een zo modern land als het huidige Japan is. |
Nee, ik heb helemaal geen leedvermaak, want voorlopig lijkt het er toch op dat we nog vele mooie dagen met zon in het verschiet hebben. En dat is heel fijn als je nu op de camping zit. Maar afgelopen week kreeg ik via “De Sandwich” dit gedicht toegestuurd. En ik heb er erg om moeten lachen. Vooral die zin over de baas, die zo nodig op vakantie moet, waardoor de dichter(es) gedwongen is te werken. Enfin, lees maar:
| Het wordt een slechte zomer
Het wordt een slechte zomer, een zomer zonder zon. |
 |
De campings in het Zuiden spoelen zomaar weg.
Het wordt een slechte zomer, ’t is zonde da’k het zeg.
Het wordt een slechte zomer, een zomer zonder zon.
Veel storm en wervelwinden, dus ook geen badminton.
Gelukkig moet ik werken, de hele zomer door.
Mijn baas wou gaan kamperen, dus ik zit op kantoor.
Ik mag pas in oktober, zodat hij nu kon gaan.
Hij is naar de Pyreneeën en daar woedt een orkaan.
Het wordt een slechte zomer, een zomer zonder zon.
De barbecue blijft binnen, ’t moet in de magnetron.
Zo tegen eind september dan knapt het zichtbaar op,
het was een slechte zomer, voor iedereen een strop.
Maar ik ga in oktober en dat is zonneklaar:
de allermooiste zomer valt in de herfst dit jaar.
Marijke Boon uit: Vandaar dat ik ween. Amsterdam, 1992
Het weekthema van Stuureenfoto is deze week “bij nacht”. En deze foto van een nachtelijk Rotterdam is dan wel heel toepasselijk. Deze foto maakte ik niet zelf (helaas), maar komt van de Wikipediapagina over het bombardement op Rotterdam. Want de omhoog stralende lichten vormen de brandgrens van het bombardement in 1940. Jammergenoeg is dit geen permanente toestand. Evengoed toch mooi om te zien.
foto gemaakt door: Yorick Groen
En heb je ook een mooie foto “by night”, dan kun je natuurlijk meedoen met Stuureenfoto.
Collectie: Tokyo National Museum
 |
Japan is een eilandenrijk en het is dan ook geen wonder dat Hiroshige vaak zeegezichten als onderwerp heeft gekozen. Reizigers kwamen niet alleen over de weg, maar vaak per boot aan. Bij Maisaka was een controlepost, die nu nog bestaat. Hier werden alle reizigers, via de Tokaido weg of vanaf de boot, gecontroleerd. Niet alleen hun papieren, maar ook de goederen die ze in- dan wel uitvoerden. |
En natuurlijk werd daarover belasting geheven, want dat is van alle tijden 😉
 |
Dit blogje schrijf ik te voren, dus of het DE overwinning wordt, waar we allemaal op hopen kan ik niet voorspellen. Maar wij hebben al wel genoten van een andere overwinning, die van Lars Boom in een natte, zware en modderige etappe van de Tour de France. |
Elke dag kijken we naar de inspanningen van de renners, hun gevecht over bergen, regenachtige wegen en kasseien. En nu dus, na 9 lange jaren wachten, weer een Nederlandse overwinning. Moe, bezweet, onder de modder en drijfnat van de stromende regen kwam Lars Boom binnen in Arenberg. Over vele kilometers, waaronder de beruchte stukken kasseien (kinderhoofdjes zeggen wij in Rotterdam) streed hij een heroïsche strijd en overwon. Super, voor ons kon de dag al niet stuk!!
