Category Archives: Europa

foto’s gemaakt in europeese steden en landen

Illam

Posted on by

Veel van de mooie grote huizen in Groot Brittannië zijn in handen van de National Trust, zoals Illam Park. Het was een beetje zoeken en ook hier waren de parkeerplaatsen enigszins verstopt. Maar we konden gelukkig nog net een laatste plekje vinden.

We liepen vanaf het dorpsplein in Dovedale naar het grote huis, dat al van veraf zichtbaar is. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat in vroeger tijden mensen besloten hier een landhuis te bouwen. Hoe hebben ze hier kunnen leven, wie zorgde voor zo’n huis en de landerijen?

Op het grasveld stonden ligstoelen, waar sommige bezoekers het zich gemakkelijk hadden gemaakt. Wij kozen voor een stuk wandelen en op sommige stukken ging het beslist wat glibberig naar beneden. Gelukkig was er een alternatief pad. Aan gebroken benen zouden we tenslotte niks hebben.

En net toen we bij de auto terug waren, vielen de eerste regendruppels uit de lucht.

Taart of pudding…?

Posted on by

Bakewell niet alleen een leuk stadje, maar ook bekend van de Bakewell taart of de Bakewell pudding. Ontstaan door een misverstand van de kokkin, maar inmiddels natuurlijk hét product van dit stadje. Diverse winkels pretenderen het oorspronkelijke recept te gebruiken. En dan is er nog de vraag is het taart of pudding? Het is in ieder geval erg lekker en niet al te moeilijk te maken. Dus hier is het recept:

ca. 500 gram bladerdeeg
4-6 eetlepels frambozenjam
100g ongezouten boter, plus iets om bakvorm in te vetten
100g basterdsuiker
5 eieren
150g gemalen amandelen
een paar druppels amandelessence
poedersuiker om te bestrooien
slagroom en wat verse frambozen om erbij te geven (optioneel)

Verwarm de oven voor op 190C.
Vet een 23cm vlaaivorm met losse bodem in en bestrooi met wat bloem
Rol het bladerdeeg uit op een bebloemd werkvlak tot een cirkel die iets groter is dan de taartvorm.
Leg het deeg in de taartvorm. Druk de randen goed aan en snij overtollig deeg weg.
Verdeel een dikke laag frambozenjam over de bodem.
Doe de zachte boter in een mengkom, voeg de suiker toe en klop tot een luchtige romige massa.
Voeg één ei toe en klop tot het volledig is opgenomen. Roer daarna een vijfde deel van de gemalen amandelen door de massa. Voeg zo de andere eieren en amandelen toe. Als eieren en amandelen zijn toegevoegd, roer je de amandelessence er door.
Giet de vulling voorzichtig in de vorm en verdeel alles gelijkmatig met een paletmes.
Bak de taart ca. 35-40 minuten in het midden van de oven tot de bovenkant goudbruin is.
Serveer de afgekoelde taart met wat poedersuiker bestrooid. Geef er eventueel nog wat geslagen room en wat verse frambozen bij.

PS: je kunt ook éénpersoons aluminium vormpjes gebruiken.

Bakewell

Posted on by

Onze volgende bestemming was Bakewell, een klein marktstadje in het Peak District. Met smalle straatjes, middeleeuwse huisjes en de oudste brug van Groot Brittannië, die dateert van de 13e eeuw en nog dagelijks gebruikt wordt.

’s Maandags is er altijd een flinke markt en er wordt ook een veemarkt gehouden. Achter ons uitgebreide ontbijt zagen wij al vroeg de wagens af en aan rijden.

We brachten ook een bezoek aan het museum, waar de geschiedenis van Bakewell, haar bewoners en de vroegere industrieën bewaard blijft. Het is gevestigd in een eeuwenoud huis.

Goed gevonden…

Posted on by

In de Rococo Garden in Painswick werd niet alleen de tuin opnieuw ingericht. Ook de destijds gebouwde “follies” werden weer zo goed mogelijk gerestaureerd.

Die “dwaasheden” waren vroeger alleen maar voor de sier en dienden geen enkel nut. Maar dat is eigenlijk toch wel jammer, moet men gedacht hebben. En dus was één van de gebouwtjes ingericht als een “mini-bieb”.

Geheel in stijl vond je er veel boeken over planten en natuur, maar ook de gebruikelijke thrillers stonden er. Er was een klein stukje speciaal voor kinderboeken. Prettig schuilen voor de regen en leuk om even lekker te snuffelen.

Griezelig….?

Posted on by

Er zijn mensen die regelmatig het graf van een geliefde bezoeken. Wij doen dat niet. Eerlijk gezegd kom ik zelden op een kerkhof. Maar in Engeland lijken kerkhoven veel minder gesloten. Vaak liggen de midden in het dorp, staan er eeuwenoude grafzerken en is er ruim voldoende ruimte om alles te bekijken.

Toch trok het ons niet zo om er even rond te dwalen. Maar toen konden we de auto niet bij het hotel konden parkeren, maar waren we op de gemeenschappelijke parkeerplaats aangewezen. En ja, dan neem je de kortste route, zeker als de regen uit de hemel stroomt. En nee hoor, ik ben niet zo bang uitgevallen en geloof niet in griezelverhalen. Dus stapten we stevig door over het stenen pad. Geen skelet gezien, geen kreet gehoord 😉

De volgende dag namen we dezelfde route terug, maar toen was het gelukkig droog. En dan zie je hoe mooi en sfeervol zo’n kerkhof eigenlijk is.

Kleuren

Posted on by

We zaten nog aan onze uitgebreide Engesle ontbijt, compleet met bonen, black pudding, toast en marmelade, toen de zon doorbrak. Het zou een mooie dag worden om naar Bourton-on-the-Hill te rijden, waar we het Batsford Arboretum wilden bezoeken.

En de herfst is natuurlijk het uitgelezen seizoen om te genieten van de verkleurende bomen. Juist in een arboretum staan diverse soorten en variëteiten, die de kleurverschillen benadrukken.

Het geurde naar aarde, paddenstoelen en de zon speelde met kleuren en schaduwen. Even buiten het park lag een dorpje, met zo’n typische cottage. Ook weer zo’n decor voor een TV-serie met wat excentrieke karakters, honden en geheimzinnige relaties.

Maar we keken ook uit op een enorm huis, waar je onmiddellijk “Upstairs, downstairs” of “Downton Abbey” bij denkt.

En overal bankjes, waar je even stil kon genieten van al het moois. En dat deden wij dan ook en wij niet alleen.

Na onze wandeling streken we neer in de tearoom van het tuincentrum van het arboretum voor koffie en taart. Vanaf het balkon bekeek ik wat er te koop werd aangeboden. Zoveel planten, je zou er zo jaloers van worden. Ik beperkte me maar tot wat praktischer aankopen, zoals potten chutney en marmelade. Altijd fijn om cadeau te doen aan thuisblijvers 😉

Rococo….

Posted on by

In de Engelse steden zou je niet denken dat er buiten zo veel moois aan grote tuinen te zien is. Soms liggen de huizen en tuinen wat verscholen, moet je zoeken naar borden die de weg wijzen. En Leo had alle aandacht nodig bij het link(s)e verkeer. Maar na een beetje rondrijden vonden we toch de ingang van wat aangekondigd werd als “Rococo garden“.

Al rond 1700 stond hier een huis met een enorme tuin, die naar de mode van die tijd nogal theatraal was ingericht. Maar in de loop van de geschiedenis veranderde tuin en trad verval in. Het terrein werd zelfs een tijd gebruikt als landbouwgrond. Nu straalt het huis weer in alle glorie en is de tuin veranderd in een waar lusthof. Er is een zeer uitgebreide moestuin, prachtig aangelegd. Het is een wat vreemd gezicht om fruit en groente te zien groeien tegen de achtergrond van een wat komiek aandoende folly. Maar er is ook genoeg bos om heerlijk te wandelen. In zo’n tuin mag ook een doolhof niet ontbreken en natuurlijk is er gelegenheid om thee, koffie en iets lekkers te gebruiken.

Wij wandelden tussen de buien door. Maar het was niet koud en we konden zelfs nog even van de zon genieten op een bankje achter in de moestuin. Maar toen de regen met bakken uit de hemel viel, besloten we toch maar weer een stukje te rijden.

Weer thuis…

Posted on by

En dan zijn we al weer een paar dagen terug van weggeweest. Je kijkt een hele tijd naar de vakantie uit en het is in een zucht voorbij. Nou ja, thuis is ook wel weer leuk. Maar reizen en trekken door prachtig Groot Brittannië heeft wel heel vel charme.

We reden van Harwich naar de Cotswolds en hadden een hotel geboekt in Painswick. De dorpjes in Engeland stralen nog steeds de sfeer van vroeger uit en met een beetje fantasie en het wegdenken van de vele auto’s kun je er zo een detectiveverhaal verzinnen.

Al leek het hotel dat we geboekt hadden in eerste instantie niet wat we verwachtten. Er was een feest gaande, zodat de hoteldame weinig tijd had om ons uitgebreid te ontvangen.

De ingang was geen statige deur, maar een klein houten deurtje, waar Leo regelmatig zijn hoofd stootte. En via via moesten we naar onze kamer. Maar die was goed en comfortabel, dus wat hadden we te klagen? En we boften dat de auto nog een plekje voor de deur vond, want het goot van de regen en dan is sjouwen met koffers helemaal niks.

En al gauw maakten we plannen voor de komende dagen….

Naar school

Posted on by

Gek toch dat net over de grens de dagelijkse dingen soms meteen al anders gaan. Hier verschilt de eerste schooldag niet veel anders dan andere dagen. Ja, voor jou en je kind natuurlijk wel. Maar voor anderen gaat de dag gewoon voorbij.

In Duitsland lijkt het wel wat anders te gaan. We zagen vorige week diverse ouders met een grote puntzak met snoep (?) naast hun kind met een fraaie nieuwe schooltas lopen. Die ging dus die dag voor het eerst naar school.
En in de winkels lagen ook heel veel mooie nieuwe schooltassen, vrijwel allemaal in rugzak-uitvoering. Dat draagt wat makkelijker. Klein verschil, maar toch…

Reclame

Posted on by

Doorgaans is reclame vooral vervelend. Er zitten soms best leuke uitingen tussen, maar het merendeel valt in de categorie slaapverwekkend dan wel ergernis opwekkend. De reclame op tv gaat dan ook systematisch op “mute” en dan vallen hele stukken tussen de programma’s uit
Op straat is reclame vooral opdringerig en ontsierend en veel te veel van het goede. Kortom, ik hou niet van al die wervende teksten en beelden. Maar ja, uitzonderingen bevestigen de regel en dit autootje kon mijn goedkeuring dan weer wel wegdragen. Allereerst een leuk, pittig modelletje en ook nog versierd met vrolijke beelden van Keulen. Het is al weer een hele tijd geleden dat wij daar waren. Maar zo nu en dan zoeken naar iets op mijn computer levert soms ook nog zulke leuke bijvangst op.