Author Archives: KnutzEls

About KnutzEls

Hallo, dit is het weblog van KnutzEls. Samen met Leo woon ik in Rotterdam. Onze twee zonen zijn al lang volwassen en wonen elders. Ik heb vele hobbies, die allemaal min of meer creatief zijn. Maar ook reizen vind ik heerlijk, of het ver weg of dichtbij is. En tijdens die reizen fotografeer ik van alles onderweg. Ik hou ook nog van wandelen, lezen, puzzelen en naar muziek luisteren. Speciaal voor mijn 61e verjaardag kreeg ik dit blog van jongste zoon. Zijn vertrouwen in moeders IT-kennis is groot, maar hij blijft op de achtergrond als steun en toeverlaat bij technische problemen

Leuk toch…

Posted on by

Nee, niet zelf gezien, maar opgemerkt door onze zoon. Zo maar op de hoek van de straat, reclame voor een taxi bedrijf.

Ons adres heeft al vaker de opmerking “wat leuk” opgeleverd, maar de straatnaam zo duidelijk herkenbaar was ie nog niet.

En is het geluk, dat ons ten deel valt? Ja zeker, we wonen hier al heel veel jaren tot groot genoegen. Genieten van de groene omgeving en de prima verbindingen naar de stad en verder weg.

En we gaan ook met enige regelmaat naar Blijdorp. Maar dan weer niet met een taxi, maar met onze eigen auto. Ook leuk!

Even kijken

Posted on by
Facebook / Harm Geerligs / Natuurfotografie in Nederland

Niet alleen wij vinden de prijzen tegenwoordig de pan uit rijzen, maar ook de dieren bedenken zich wel even voordat ze beslissen wat ze zullen nemen.

Tenminste, dat lijkt zo op deze foto, die ik vond op Facebook. Die reiger lijkt zich te bedenken of hij nou wel of geen kibbeling zal kopen. Het is wel kabeljauw en geen goedkopere vis, maar toch… Best een flinke prijs voor een portie. Een beetje reiger schrokt dat in no time op.

Misschien toch maar even wachten tot er een aardig mens zijn portie met mij wil delen….

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Het is een ouwetje, maar nog steeds word ik er blij van. The Hollies met “Busstop”

Als de clip niet start, dit is de link

Bukken

Posted on by

Zo nu en dan word je met de neus op de feiten gedrukt. Welke feiten? Nou, dat ik al lang geen twintig meer ben. En dat ik daarvoor niet in de spiegel hoef te kijken, maar dat ik dat voel.

Soms lijk ik nog best soepel en lenig, maar op andere momenten voel ik elke vezel in m’n lijf, is elke beweging een opgave.

Vorige week gooide ik de aardappelschillen weg en ineens…. schoot het in mijn bips. Een vlammende pijn als ik ook maar even bukte. Niet meer bukken dus.

Maar dat bleek toch geen optie. Nooit gerealiseerd hoe vaak een mens bukt. En hoe vaak er iets valt. Wat er allemaal in kastjes beneden staat.

Ik werd er een beetje chagrijnig van. Had nergens meer zin in en kreeg op de lange duur een beetje hekel aan mijn eigen belabberde zelf. Het werd tijd voor een beetje peptalk. Gelukkig gaat het inmiddels weer wat beter.

Donderdag heb ik weer een flink stuk gewandeld en ik kraak niet meer elke beweging. Gewoon dus weer stug doorgaan….!

Onhandig

Posted on by

Op zoek naar een nieuw tasje. Geen grote tas, maar klein. Zodat er niet te veel in kan en hij niet te zwaar wordt.

Deze was er in meerdere kleuren, maar een nette en bij heel veel passend beige werd het. “Schattig tasje” vond de verkoopster. En ja dat is het ook.

Maar thuis bleek het ook erg onhandig. Na mijn portemonnee en de onmisbare telefoon was het vol. Met moeite konden er nog wat zakdoekjes bij gepropt worden. Geen plek voor sleutels of zo.

Dat werd hem dus niet. Terug naar de winkel dan maar. Jammer….! Verder zoeken dan maar.

Twee in een

Posted on by

Er zijn van die periodes dat ik regelmatig puzzel. Vaak in de vakantie, soms ook wel gewoon thuis.

Er liggen dus wel ergens nog niet geheel  ingevulde boekjes. Maar vorige week had ik die toch ook allemaal volgepend.

Dus ging ik op zoek naar een nieuw puzzelboekje. Het liefst cryptogrammen. Puzzelboekjes te over bij de grote boekwinkel, maar gewone cryptogrammen… Nee! Ja, van een veel te hoog niveau. En tenslotte moet het oplosbaar zijn, toch?

Dan maar een ander soort puzzels. Crypto filippines, die deed ik niet zo vaak.

Maar nu ik eenmaal bezig ben, vind ik ze zo leuk! Ik kan er bijna niet mee ophouden.

IJsje

Posted on by

Als kind kreeg ik niet zo vaak een ijsje. Er zat een ijszaak verderop in onze straat. Daar was maar één smaak, vanille.

Later ging ik nog wel eens naar Capri, een zaak waar Italiaans ijs verkocht werd. Het was een beroemde zaak in Rotterdam, nog steeds, net als Venezia.

Maar de laatste jaren is ijs en zeker Italiaans ijs overal in de stad te koop. En dat zorgt voor een dillema. Want nemen we wel een ijsje en zo ja, waar dan wel?

Vorige week was ik twee dagen achter elkaar in de stad en het weer zo warm dat we wel een ijsje “moesten” nemen. Eerst bij deze zaak, op de Hoogstraat. De volgende dag weer bij het aloude vertrouwde Venezia.

Oef, wat lekker!

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Niet alleen een uitstekend gitariste, maar ook een mooie stem: Bonnie Raitt met “Home”.

Als de clip niet start, dit is de link

Nog niet

Posted on by

In onze wijk, maar ook in andere, liggen her en der tegels met “rookvrij” erop.

Dat ze de omgeving van scholen rookvrij willen maken, prima. Maar de betutteling vind ik wel toenemen als je overal die aanduiding gaat zien.

En zou het helpen? Ik betwijfel het. Zeker toen ik gisteren dit in de stad ontdekte.

Het zal nog wel even duren voordat iedereen van het roken af is…..!

Donorkind

Posted on by
Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is blog-donorkind-512x280.jpg

Soms vraag ik me af of we alles wel moeten willen. Want er kan zoveel in deze tijd. Wie geen kinderen kan krijgen of verwekken, kan een beroep doen op een donor, op een draagmoeder of op IVF. Het is prachtig dat het kan, maar moet het ook….?

Want er zijn genoeg verhalen bekend van mensen die het donorschap wel heel erg ruim namen en tientallen kinderen op de wereld gezet hebben. Of zo als laatst, een arts die ongevraagd een wensmoeder voorzag van zaad dat helemaal niet was bedoeld om door te geven. En toen bleek later dat het kind een erfelijke ziekte had.

Geen kinderen hebben kan beslist een groot drama betekenen in het leven van een mens. Al weet je weet nooit tevoren welk verdriet of welk geluk je ten deel zal vallen.

Maar dat je verliefd wordt en dan een DNA-test moet ondergaan…. Omdat die ander misschien wel je halfbroer of halfzus kan zijn….