Zo nu en dan sijpelt er een bericht door in het nieuws van alledag waarvan ik helemaal niks snap. Zo las ik gisterenmorgen in Trouw dat ziekenhuizen vrijwel allemaal wegwerpspullen gebruiken.
Nou kan ik me iets bedenken bij doekjes, washandjes en zo. Maar zelfs apparaten van meer dan 400 euro worden blijkbaar maar 1x gebruikt en dan gaan ze in de kliko. Hoezo duurzaam, hoezo besparingen?
Want ook scharen, pincetten, scalpels en nog meer wordt slechts één maal gebruikt. Dat is op zich niet zo gek, want dan krijgt de chirurg altijd een steriel voorwerp in handen. Daarmee wordt de zorg beter en sluiten men risico’s uit.
Maar en bijna gepensioneerde chirurg zorgt er voor dat de instrumenten en andere materialen worden nu hergebruikt, onder andere door ze om te smelten en opnieuw er iets van fabriceren. Het is in ieder geval beter dan alles te verbranden en in rook op laten gaan.
Toch vraag ik me af, waarom kunnen die spullen – vooral de metalen – niet gewoon gesteriliseerd worden. Dat moet technisch toch niet zo’n enorme opgave zijn.
De meeuwen in de buurt van het Erasmus MC hebben geen honger. De afvalbakken zitten vol met allerlei voedsel. Waarom je eten koopt en het halverwege weggooit is mij niet duidelijk. Maar er zijn ook wat scholen in de omgeving en de leerlingen daarvan zullen ook wel eens wat weggooien. De meeuwen moeten er wel wat voor doen en een beetje geluk is ook niet weg. Want helemaal onderin kunnen ze niet komen. Maar als er een bakje met friet of zo bovenop ligt, is het meteen bingo. En van dichtbij zijn het best wel grote beesten. Deze heeft hier een bak met salade gevonden en liet zich niet opjagen door de voorbijgangers. Nou ja, die kunnen gewoon opnieuw wat halen…
