Geluk

Bron: Facebook / copyright: Charles M. Schulz

Geluk is niet te koop, voor geen prijs.

Soms kun je het vinden in een klein hoekje. Zoals weten dat er voor de volgende dag geen dringende dingen gedaan hoeven worden, dat je eigenlijk gewoon een “snipperdag” kunt nemen.

Dan mag de wekker dus wel uit. Dat opent de weg naar een heerlijk dromenland 😉 😉 😉

Ogen

Bron: FaceBook

Of mijn moeder een zesde zintuig had of ogen die ook achterwaarts konden kijken, het is me nooit duidelijk geworden. Maar hoe dan ook, ze zag en wist altijd alles.

Ze wist wanneer ik iets gedaan had wat niet mocht, als ik jokte, stiekem iets uit de keuken gejat had…

Zelf had ik ook wel veel door. Misschien verdachten onze kinderen me ook wel van buitengewone krachten. Wie zal het zeggen?

Kinderen van nu zijn misschien wat minder lichtgelovig en sturen daarom hun moeder naar zo’n oog-onderzoek.

Je kunt het tenslotte nooit helemaal zeker weten…!

Maandag met muziek

Een bekende song, Blue sky, maar in een nieuw en wat rustiger jasje van Postmodern Jukebox met Allison Young. En mocht de regen neer vallen op deze maandag, is er dus nog altijd een blauwe lucht om te bezingen.

Als het filmpje niet start, dit is de link

Borstels en bezems

Sinds lange tijd liep ik weer eens over de Lijnbaan. Al lang niet meer de chique winkelstraat die het vroeger was. Toen allerlei mooie zaken, nu voornamelijk (vr)eettenten, goedkope mode- of sneakerwinkels. Of ben ik te oud voor deze tijd?

Toen de Lijnbaan in 1953 werd geopend, werkte mijn zus op het Stadhuisplein. Je kunt je voorstellen dat al die fraaie winkels door haar en haar collega’s druk bekeken werden. Hoeveel dromen over mooie schoenen, tassen, fraaie japonnen en nog veel meer (toen) te dure aankopen zullen er wel bij elkaar gedroomd zijn.

Er zaten toen ook nog veel speciaalzaken. Er was de handschoenenwinkel van Laïmbock en de winkel van Th. Malais, gespecialiseerd in borstels, zeemlederen lappen en stofdoekenmandjes. Mijn zus was toen 23 en had al vaste verkering. Er was sprake over verloven en trouwen.

Ik hoorde haar wel met mijn moeder praten over ragebollen, meubelborstels, sponsen en hoe je het best kon ramen lappen. En waar die spullen moest kopen.

Zoiets ging mij niet aan. Mijn interesse lag bij een andere speciaalzaak op de Lijnbaan, die van Meijer en Blessing, voor speelgoed.

De zaak van Malais is al weer jaren weg, opgegaan in een ander bedrijf of gewoon failliet bij gebrek aan klanten. Stofdoek en meubelschuiers zijn vervangen door swiffer en microvezels.