Collectie: Tokyo National Museum
| Het is nog vroeg, alles in nog in grijze nevelen gehuld, als de reizigers Futakawa naderen. Een winkelier is bezig zijn winkeltje te openen, verder is het rustig.
Ook nu is het rustig in het stadje. Er is zelfs geen voetganger of auto te zien…. |
 |
Zoals ik vorige week al schreef, wij houden van rommelmarkten. We kijken graag naar spullen die anderen niet meer willen hebben. Nemen ze in onze handen, bekijken ze van alle kanten en besluiten dan dat het toch niet helemaal…. Al doe ik dat soms met spijt. Want zeg nou zelf, zo’n schattig winkeltje, daar wil je als volwassene toch ook nog wel mee spelen. Maar ja, het paste niet meer in onze bagage toen we uit Eschwege (Duitsland) terug gingen. Maar gelukkig heb ik nog de foto.
Wie ook zo graag naar de rommelmarkt gaat, kijkt deze weken even elke donderdag (of vrijdag) bij Bettie. Daar vind je nog veel meer niet te versmaden spullen.
Dit weekend zal hoogstwaarschijnlijk het drukste van 2014 zijn op Schiphol. Tienduizenden mensen vertrekken naar hun vakantiebestemming, allemaal voorzien van hun bagage.
Ik verbaas me altijd wat mensen allemaal mee willen nemen.
Deze vrouw in Zuid-China heeft dat probleem niet. Elke dag sjouwde zij haar handel in een mand op haar rug.
Bagage is ook het thema van Stuureenfoto. Kijk op de site en doe mee!
 |
Gestadig reizen ze verder, de mannen en vrouwen op de houtdrukken van Hiroshige. Ze naderen hier Shirasuka.Ook nu nog kun je vanaf de heuvel naar de zee kijken. Bijna alsof er geen eeuwen tussen liggen en er nooit strijd of wat dan ook geweest is. Ook hier geldt dat tijd alle wonden heelt…. |
Waar ook ter wereld, overal hebben mensen spullen die ze liever kwijt willen, maar waar anderen graag iets voor betalen. Dus vind je ook overal op de wereld rommelmarkten. En daar mogen wij graag op struinen. De leukste souvenirs, de gezelligste contacten kun je daar vinden. Vaak met handen en voeten, want ons Chinees of Vietnamees is niet erg geweldig. Maar met wat wijzen, tellen op je vingers en vooral veel lachen en knikken lukt het ons meestal wel iets te kopen.
| Op deze markt in Beijing kocht ik een klein opiumflesje, in de vorm van een mannetje. Ik had het al eerder gezien, maar wilde nog verder kijken. Toen ik na een paar uur terug kwam, wist de verkoopster precies wat ik bedoelde en pakte het meteen tussen haar spullen uit.Nu staat het in onze hal en verwelkomt je bij binnenkomst.Niet alleen ik, maar ook Bettie is een rommelmarkt-freak. We hebben samen al diverse keren heerlijk tussen de 2e hands spullen gezocht. Vandaag start haar serie over rommelmarkten en ik doe daar dus graag aan mee. |  |
 |
De ferryboot brengt reizigers en goederen over de rivier bij Arai. De bootjes zijn klein en worden met de hand geroeid.Nu zullen de toeristen wel in grotere en comfortabele boten stappen. De kleine scheepjes op de foto lijken me vissersbootjes. Ze zien er tenminste niet erg geavanceerd uit, voor een zo modern land als het huidige Japan is. |
Nee, ik heb helemaal geen leedvermaak, want voorlopig lijkt het er toch op dat we nog vele mooie dagen met zon in het verschiet hebben. En dat is heel fijn als je nu op de camping zit. Maar afgelopen week kreeg ik via “De Sandwich” dit gedicht toegestuurd. En ik heb er erg om moeten lachen. Vooral die zin over de baas, die zo nodig op vakantie moet, waardoor de dichter(es) gedwongen is te werken. Enfin, lees maar:
| Het wordt een slechte zomer
Het wordt een slechte zomer, een zomer zonder zon. |
 |
De campings in het Zuiden spoelen zomaar weg.
Het wordt een slechte zomer, ’t is zonde da’k het zeg.
Het wordt een slechte zomer, een zomer zonder zon.
Veel storm en wervelwinden, dus ook geen badminton.
Gelukkig moet ik werken, de hele zomer door.
Mijn baas wou gaan kamperen, dus ik zit op kantoor.
Ik mag pas in oktober, zodat hij nu kon gaan.
Hij is naar de Pyreneeën en daar woedt een orkaan.
Het wordt een slechte zomer, een zomer zonder zon.
De barbecue blijft binnen, ’t moet in de magnetron.
Zo tegen eind september dan knapt het zichtbaar op,
het was een slechte zomer, voor iedereen een strop.
Maar ik ga in oktober en dat is zonneklaar:
de allermooiste zomer valt in de herfst dit jaar.
Marijke Boon uit: Vandaar dat ik ween. Amsterdam, 1992
Het weekthema van Stuureenfoto is deze week “bij nacht”. En deze foto van een nachtelijk Rotterdam is dan wel heel toepasselijk. Deze foto maakte ik niet zelf (helaas), maar komt van de Wikipediapagina over het bombardement op Rotterdam. Want de omhoog stralende lichten vormen de brandgrens van het bombardement in 1940. Jammergenoeg is dit geen permanente toestand. Evengoed toch mooi om te zien.
foto gemaakt door: Yorick Groen
En heb je ook een mooie foto “by night”, dan kun je natuurlijk meedoen met Stuureenfoto.
Collectie: Tokyo National Museum
 |
Japan is een eilandenrijk en het is dan ook geen wonder dat Hiroshige vaak zeegezichten als onderwerp heeft gekozen. Reizigers kwamen niet alleen over de weg, maar vaak per boot aan. Bij Maisaka was een controlepost, die nu nog bestaat. Hier werden alle reizigers, via de Tokaido weg of vanaf de boot, gecontroleerd. Niet alleen hun papieren, maar ook de goederen die ze in- dan wel uitvoerden. |
En natuurlijk werd daarover belasting geheven, want dat is van alle tijden 😉
In Enkhuizen ontdekte ik deze krans aan een deur. Uit de verte leek het iets voor een bruiloft, maar van dichtbij was het iets heel anders. En past dit hartje ook niet prachtig in de “bordjesserie” van Bettie? |
 Zo’n cadeau moet je wel aan iedereen laten zien.Lief toch? |
