Category Archives: Persoonlijk

over mijzelf, hobbies en zo

Rollator city

Posted on by

Ommoord, de Rotterdamse wijk waar ik woon, wordt weleens gekscherend “Rollator city” genoemd.

Nou, ik kan je vertellen dat het een goed gekozen bijnaam is. Want waar je ook loopt of rijdt, overal zie je rollators of scootmobiels.

Wanneer we met de Ganzenpas wandelen, worden we regelmatig ingehaald door mensen op zo’n schootmobiel. Maar vorige week viel het me vooral op toen ik bij het café in het winkelcentrum een rijtje scootmobiels zag staan en ik naar buiten keek en de rij voor de haringkraam ook al uit diverse scootmobiels bestond.

Fijn toch, want op die manier komen de mensen nog eens buiten.

Anders

Posted on by

Al een tijd drinken we voor het eten een glaasje. Vroeger was dat sherry of een wijntje, soms een Suze met een ijsblokje. Alleen een hele tijd ben ik overgegaan op iets alcoholvrij.

Dan maar een glaasje fris. Helaas is me dat dan vaak te zoet en te veel. Dus zocht ik het in Crodino of een flesje Aperitivo, dat alleen bij Lidl te koop is.

Maar die hebben soms speciale aanbiedingen, zoals heerlijk en niet zo zoete zwartebessensiroop. En een paar weken geleden was er een aanbieding van Searoop, een spannende mix van natuurlijke ingrediënten. En ook nog in een flesje van 250 ml. Mocht het niet lekker blijken, dan hoefde ik niet veel weg te mikken.

En laat me dat nou toch een lekker zijn. Fris, anders dan anders en helemaal niet zo zoet. Ook niet zuur, met een aangenaam mondgevoel.

We zochten naar de fabrikant, die in Zeeland is gevestigd en ook onder andere boterbabbelaars maakt.

Dit is de link naar de fabrikant
Dit is de link naar de fabrikant

Ik hoop toch zo dat dit vaker te koop is.

Roze

Posted on by

Vorige week deed het One Innovation van de Japanse rederij ONE tijdens haar maidentrip Rotterdam aan.

Niet alleen het schip is roze, maar ook alle er op staande containers zijn van dezelfde kleur. Dat is wel een geweldige roze invasie.

Roze is in Japan de kleur van geluk en herinnert mensen aan de roze kersenbloesem, waar zoveel mensen met bewondering naar gaan kijken.

Bron: Google foto’s/Algemeen Dagblad

Het schip schijnt minder brandstof te gebruiken en schoner voor het milieu te zijn dan andere containerschepen.

Toch blijf ik me afvragen wat er allemaal in die containers zit, wie dat allemaal gaan kopen en hoeveel daarvan ook vrij snel weer wordt afgedankt.

Want aan de ene kant vind ik zo’n schip een prachtig gezicht en een voorbeeld van het technisch vernuft van mensen, aan de andere kant bedenk ik me dat er toch wel heel veel onnodige troep mee wordt vervoerd.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Een pittig begin van de week met Yanick Noah in Saga Africaine.

Als de clip niet start, dit is de link

Reclame

Posted on by

Wat een bedrijf al niet doet om haar producten te verkopen.

Bron: Google/Instagram/Twitter

Kijk nu toch eens naar deze reclame in de toch oh zo conservatieve Underground van Londen.

Een trein met wimpers, die onder een mascaraborstel doorrijdt. Het moet niet gekker worden.

Ook een statige dubbeldekker is er mee uitgerust en rijdt ergens in de City onder een borstel door.

Nee, er fijntjes is het niet. Real Lords and Ladies zullen hun werkbrauwen fronsen…

Maar ik vind het wel een hoog humor-gehalte hebben.

Klik op de foto, dan start het filmpje.

Meeuwen

Posted on by
Bron: Instagram

Meeuwen zijn er in vele soorten van klein tot behoorlijk groot. Vroeger voorspelden ze slecht weer volgens mijn moeder. En soms, als ik geluk had, mocht ik ze voeren. Gooide ik stukken brood in de lucht, die ze dan behendig opvingen.

In de loop van de tijd zijn het er echter zo veel geworden, dat ze een ware plaag vormen. Ze worden ook steeds brutaler. Onze zoon is als eens een haring kwijt geraakt. Net op het moment dat hij zo’n lekkere nieuwe haring in zijn mond wilde laten glijden, vloog er -roetsjjj- een meeuw langs die de vis uit zijn hand jatte.

Maar het kan nog erger. Kijk maar. Stond er net nog een doos met een dampende pizza op tafel, nu is de pizza op weg naar Onbekend Meeuwistan….. 😉

Boek

Posted on by
Nathalie Fergie: de naaimachine

Ik kende de schrijfster niet, maar de omslagtekst was een aanbeveling. Geschiedenis, familiegeheimen, het zijn vaak goeie elementen voor een roman.

Ook in dit geval, want het boek las ik in één weekend uit. Hoewel het enigszins lastig was de lijnen goed te volgen, omdat de schrijfster nogal eens van persoon naar persoon springt en ook zowel in het heden als in het verleden haar verhaal doet.

Maar de impulsieve handeling van Jean, als zij voor de laatste keer een Singer naaimachine uittest, heeft vergaande gevolgen. Al lijkt het dat haar gebaar zal worden opgeslokt door de vergetelheid.

Toch beïnvloedt het de levens van meerdere mensen en komen er mooie ontmoetingen, goeie beslissingen en veel geluk uit voort.

Een fijn boek om te lezen en helemaal in weg te dromen.

Vriendelijk

Posted on by

Voor vaderdag kreeg Leo een mooi fotoboek van oudste. Allemaal foto’s van typisch Nederlandse dagelijkse beelden, zoals Jan Dirk van der Burg ze ziet.

Een leuk kijk-boek van allerlei straat- en huisfoto’s van zaken die ook buitenlanders soms maar vreemd vinden. Van opgeleukte kliko’s tot tuin Boeddha’s en nog veel meer.

Maar blijkbaar was er bij het inbinden iets fout gegaan. Binnen no time lagen diverse pagina’s los en was her boek niet meer te hanteren.

Leo besloot een briefje aan de uitgever er aan te wagen. Dus pakte hij pen en papier en schreef een nette brief, waarin hij vroeg hoe het opgelost kon worden.

Een week later bezorgde Post.nl een nieuw boek, vergezeld van een aardige en ook weer handgeschreven brief.

Misschien had een digitaal mailtje ook het zelfde resultaat gehad, maar die persoonlijke noot gaf het een extra vriendelijke draai.

Geen kwaliteit

Posted on by

Wat is kwaliteit? Voor mij in ieder geval niet meer te vinden bij een krant als De Volkskrant.

Want als je schrijft “De mysterieuze oversterfte die ook na corona blijft aanhouden, scheelt de overheid 270 miljoen euro per jaar aan AOW-uitkeringen” en dat benoemt als GELUK, dan ben je toch echt een journalist van likmevestje en heeft de redactie daarna ook nog zitten slapen.

Waardoor die oversterfte na corona veroorzaakt wordt, is nog steeds niet opgehelderd. En het lijkt wel of het een raadsel moet blijven.

Telkens weer uitvluchten en onderzoeken die stelselmatig worden gedwarsboomd. Ook de onderzoeksjournalisten van De Volkskrant houden zich in deze afzijdig.

Alleen al in 2022 stierven er meer dan 14.000 mensen meer dan verwacht. Die oversterfte betreft dus duizenden mensen. Hun nabestaanden moeten verder met het verdriet.

Zij kunnen dus lezen dat het minder uitbetalen van AOW-uitkeringen als gevolg van al die overlijdens “geluk” is.

Ik vind dit meer dan stuitend. Nee, daarmee heeft de Volkskrant voor mij afgedaan. In die krant wil ik zelfs geen vissenkoppen meer verpakken.

Boek

Posted on by

Nu ga ik er eens op uit, zei Jac. P. Thijsse. En zijn verhalen zijn nu uitgegeven, want dit boek bevat de wandeldagboeken van 1884 tot 1898.

Het is geen boek om uren in te lezen. Eigenlijk is het een wat droge opsomming van wat Thijsse tijdens zijn wandelingen tegenkomt. Geen gelikt verhaal dus.

Maar wat een oog voor de natuur had die man. En wat zag hij toen veel langs de weg. En ja daar horen natuurlijk afbeeldingen bij. En ook daarin is het boek ruim voorzien. Van diverse illustratoren staan er plaatjes van. Sommige zijn heel bekend, andere weer wat minder. Maar in zwart/wit of in kleur, ze laten zien wat er eind negentiende eeuw allemaal te vinden was in Nederland.

En oh ja, toen ook al was het op rare tijden heel koud of heel warm. Want ook dat schreef Thijsse toen al op.

Echt een boek om cadeau te krijgen, dat had oudste goed gezien. En een heerlijk boek om regelmatig op te slaan en weer verder te kijken.