Inschrijven om verder te lezen
Abonneer je om toegang te krijgen tot de rest van dit bericht en andere inhoud voor abonnees.
Maandag met muziek
Category Archives: Persoonlijk
Vrolijk Pasen
Fijne Paasdagen wens ik jullie.
Het lijkt mooi weer te worden, dus kunnen we er even uit of in de tuin of op balkon zitten.
Geniet van de (gevulde) eitjes en alle bloemen die nu de grond uitschieten, de bloesem aan de bomen.
Wees vrolijk en blij, we hebben de rest van het jaar nog tijd genoeg om chagrijnig te worden 😉
Deel dit op:
Gekraakt
Tja, ook vogels hebben last van woningnood.
Maar nood breekt wet. Blijkbaar hebben ze ook zeer creatieve types, die dan maar in een asbak gaan wonen.
Mensen zien dat en helpen even mee, door er een mededeling op te plakken.
En zo kunnen die kleine piepertjes dus straks gezond en veilig uitvliegen.
Ontbreekt helaas een bordje “verboden voor katten”.
Deel dit op:
Aanhouder wint
Een metselbij heeft een gaatje in de muur ontdekt. Maar er zit een spijker in. Die haal je er toch uit, moet de bij gedacht hebben. En dan wordt het duwen en trekken tot de klus geklaard is.
Dit korte filmpje illustreert maar weer eens dat geen belemmering te groot is. Je moet volhouden en doorzetten.
Oh ja, metselbijen steken niet en zoeken geen honing. Dus zitten ze in jouw muur, rustig zitten laten. Ze zorgen voor de broodnodige diversiteit.
Deel dit op:
Film
Een paar dagen later gingen we kijken naar A complete unknown, een film over het begin van Bob Dylan’s carrière.
Bob Dylan, icoon van onze jeugd en nog steeds een grootheid in de muziekwereld. De hoofdrol wordt gespeeld en ook gezongen door Timothée Chalamet.
Bob Dylan was van oorsprong folkzanger, maar in korte tijd wordt hij het idool van velen. In de tijd van de Vietnam oorlog, protestliederen en grote festivals rijst zijn ster.
Maar hij wil en laat zich niet in een hokje stoppen, blijft zichzelf trouw. De film geeft een beeld van deze jaren, de sfeer in New York – West Village.
Er was veel te genieten van songs die de basis van onze jeugd waren, maar die nog steeds te horen worden gebracht. En ook nog altijd actueel zijn.
Deel dit op:
Film
Afgelopen week zagen we twee films, beide met muziek in de hoofdrol.
Eerst gingen we naar En Fanfare, een feelgood film met veel muziek. Klassieke orkestmuziek en de hoempapa van de fanfare uitde titel. Over twee broers (Bernadin Lavernhe en Pierre Lottin) die toevallig van hun wederzijdse bestaan horen.
Op een nogal lastige manier worden de mannen tot elkaar veroordeeld en raken ze zeer betrokken bij hun beider levens.
Een film met een lach en een traan, maar ook met twee compleet verschillende werelden die elkaar ontmoeten en elkaar soms afstoten.
Mooi verfilmd, goed gespeeld en met een heel ontroerend einde.
Deel dit op:
Maandag met muziek
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Een lekker begin van de week, zon, zwembad en “love”. En nog wel van Elvis Presley, die zingt The lady loves me.
Deel dit op:
Creatief
Had ik laatst een foto van een japon, helemaal gemaakt uit reclametassen. Dat was al uiterst creatief, maar dit mag er ook zijn.
Er zijn meer ontwerpers die met veel geduld en vakmanschap mode uit papier maken, denk aan Iris van Herpen. David Szauder, de ontwerper van deze japon, is van vele markten thuis.
Al moet je natuurlijk wel beschikken over enorm grote landkaarten, dan wel met lijmpot en atlassen allerlei kaarten aan elkaar plakken.
Ik denk niet dat je deze japon zo even gauw aanschiet om naar een feestje te gaan. Het is een kunstwerk op zich en door alle ruches en plooien krijgt het model een soort van “aardoppervlak”.
Praktisch? Nee, beslist niet. Maar ik vind dit wel een schitterend kunstwerk. Creativiteit van de bovenste plank.
Deel dit op:
Gewoon….
Eigenlijk heb ik niks te melden. Geen rare dingen gebeurd, geen bijzondere evenementen, niks eigenlijk.
Toch ben ik blij. Ik hoef maar uit het raam te kijken en ik zie de boom voor mijn huis steeds meer in bloei komen.
Zomaar, een gemeenteboom, al diverse keren gewaarmerkt om te worden verwijderd. Maar desondanks nog steeds stevig verankerd.
Hij staat een beetje in de weg, trekt de stenen zowat uit de grond met zijn wortels, maar ik ben blij met hem. Gewoon…. blij.
Deel dit op:
Klavertje
Met veel plezier lees ik de stukjes van Romke van de Kaa op onze scheurkalender. Hij weet als geen ander met een knipoog en met een flinke portie humor over tuinperikelen te schrijven.
Zijn mening is niet altijd “wat men wil”, maar hij heeft een speelse manier om dingen aan de kaak te stellen. Aan saaiheid heeft hij een broertje dood.
Altijd hamert hij op variëteit in beplanting en inrichting van de tuin. Liever geen biljartgroen gladgeschoren gazonnetje, zo saai. Beter een veldje met hier en daar een onkruidje, zoals klavertjes.
Voor Romke is geluk “met de kinderen zoeken in een veldje naar klavertjes vier”. En omdat dat plantje niet overal te vinden is, adviseert hij het aan te planten.
Dat deed ik al enige jaren geleden en nu moet ik toch weer op zoek gaan of ik het nog terug kan vinden.
Gelukkig kreeg ik jaren geleden een echt klavertje vier, gedroogd en opgeplakt. Dat hangt al die tijd dan ook in mijn kamer.
