Nijntje

Ik geloof dat er geen Nederlander te vinden is, die de bedenker/tekenaar/schrjver van de Nijntje boeken niet kent. Elke kleuter roept meteen “Nijntje” bij het zien van zo’n lief klein figuurtje. Niet alleen hier, maar in vele landen over de hele wereld was Dick Bruna bekend en niet alleen met Nijntje. Want alles wat hij tekende was zo herkenbaar. Hij sprak een universele taal, die iedereen begrijpt en geen grenzen kent.
Zoals wij in Japan ontdekten, waar zijn boekjes en tekeningen en alle andere bijbehorende uitingen soms een heel prominente plaats in een winkel innamen. En dat streelde natuurlijk ons Nederlandse ego. Kijk hier, in Yokohama, waar wij als door een magneet getrokken werden naar deze schappen, met van verre herkenbare figuren.
We zullen Dick Bruna missen, want wat hij tekende leek wel heel eenvoudig, maar was onmiskenbaar alleen van hem.

Prietpraat

Ook Nijntje ontkomt niet aan ouder worden, al is het haar niet zo aan te zien als ons 🙁 Fris en vrolijk als altijd en ondanks haar 60 jaren, staat ze nu overal in Utrecht, op verschillende manieren versierd. Zoals deze op het Domplein, waar Nijntje een echt Hollands vestje draagt.
Gisteren zag ik haar daar, terwijl een klein meisje er naar stond te kijken met haar opa en oma. Opa legde uit dat er nog veel meer Nijntjes te zien zijn, dat er zelfs een museum voor haar bestaat. “Gaan we daar naar toe, opa?” “Nee”, zei opa, “dat doen we later nog wel eens een keertje!” “Oh ja, natuurlijk, dat doen we als ik oud ben, hè?