Vandaag bak ik na een lange tijd weer eens zelf oliebollen. Dat deed ik vroeger elk jaar. Maar toen onze kinderen het huis uit waren en oud-en-nieuw bij hun vrienden vierden, wist ik niet wat ik met al die bollen en appelflappen aan moest. Niet dat ik het niet lekker vind, maar ja… ze vullen wel heel erg. Dus werden het de bollen van de supermarkt of de baktent in de buurt.
Maar dit jaar heb ik de jongens gevraagd me te komen helpen, met opeten wel te verstaan. Het beslag maken doe ik zelf en ook bij het bakken wil ik geen hulp. Dus zo meteen maar aan de slag. Alles staat al klaar en is afgewogen, de krenten en rozijnen zijn gewassen. En dan aan de slag. Ik ben vandaag onder de pannen 😉
Category Archives: Actueel
Zakenvrouw
Zoals al vaker was gebeurd, had ik geen tassen voor de kerstcadeautjes. De kinderen krijgen al jaren iets om te eten en te drinken en dat moet in een toch wel stevige tas meegenomen worden. Op een van de laatste dagen voor de kerst dus even naar de Action. Helaas, te laat…. geen cadeautas meer te vinden. Maar wat hing daar aan het plafond? Juist, een tas van Action zelf, met leuke kerstdeco. Bij de kassa vroeg ik er naar, maar die waren ook al allemaal uitverkocht. Ik wilde al teleurgesteld weg lopen, toen een vrouw langkwam, kennelijk de bedrijfsleidster. U wilt er zo een kopen? Ja? Dan halen we hem er toch af! En voor we het wisten, stond ze wiebelend op een kassabalie en haalde de tas eraf. Ik wilde er zelfs drie, dus moest ze nog twee keer klauteren en was het kerstdecor van deze vestiging ook meteen naar z’n grootje. Maar ik had de tassen. En Action deze winkeldochters van 2016 alsnog verkocht. Want zaken zijn zaken, toch?
https://widgets.wp.com/likes/#
Deel dit op:
Vrolijk Kerstfeest
Klik op de foto om te horen wat ze zegt 😉
Vrolijk Kerstfeest voor iedereen!!
Deel dit op:
Nieuw jurkje
Nee, niet schrikken. Dit is nog steeds het blog van Knutzels, maar in een nieuwe jurk.
Na bijna 7 jaar wil ik wel eens een andere outfit. Niet dat de oude versleten was, welnee. Gekozen en gemaakt door jongste zoon, van prima kwaliteit en helemaal passend bij mijn smaak. Netjes op maat en waar het toch nog niet helemaal lekker zat, kon ik zelf wat veranderen. Al die jaren was ik dan ook dik tevreden.
Maar ja, een mens wil wel eens wat anders. Je ziet her en der andere blogs, andere mogelijkheden. Juist in blogland staan de ontwikkelingen niet stil.
Dit is dus de nieuwe japon. En zoals ik vaker doe, ik heb hem al van alle kanten bekeken, ben ook wel content, maar wil hier en daar nog wel wat wijzigen, uitbreiden. Maar hoe en wat precies, dat weet ik nog niet. De kopfoto zal regelmatig veranderen, denk ik. De zijbalk mag wel wat aanpassing, misschien… En er zitten nieuwe mogelijkheden voor de lay-out in, maar daar moet ik even aan wennen en een beetje mee spelen.
Maar wat blijft is natuurlijk weer (bijna) elke dag een blog. Want dát vind ik zo leuk om te doen. Niet alleen omdat ik daarin zoveel kwijt kan, maar vooral omdat ik het zo heerlijk vind als ik merk dat het ook gelezen wordt. Dus kom maar vaak langs met jullie opmerkingen 😉
Deel dit op:
Kerstkaarten
Sommige mensen kunnen het hele jaar bezig zijn met kerstkaarten. Voor mij is dat echter heel seizoensgebonden. Zo eind oktober begint het te kriebelen en bedenk ik wat en hoe ik de kaarten zal maken. Dit jaar wilde ik beslist afbeeldingen van oude kerstkaarten gebruiken. Dus verzamelde ik van alles op Pinterest, zocht de leukste uit en maakte daar hapklare afbeeldingen van. Uren heb ik achter mijn werktafel zitten knippen, plakken en versieren. Want er moeten zo ongeveer 75 kaarten gemaakt worden. En verstuurd, met postzegels, met een persoonlijke noot, deels handgeschreven. Het is dus een jaarlijks terugkerend, maar plezierig, project.
Dit jaar hadden we ook fleurige enveloppen gekocht. Helaas bleven de etiketten daarop niet plakken en moesten die allemaal met breed plakband worden vastgezet. Net als de omslag. Gelukkig hield de lijm van de kerstzegels wel. Ach, zo blijf ik toch lekker bezig, nietwaar?
Deel dit op:
Comfortabel of sjiek
 |
Nog een week en dan zitten we allemaal weer aan de kerstbrunch, lunch of het kerstdiner. Hopelijk omringd door familie of vrienden, het licht gedempt en de kaarsen aan. Hoe gaan jullie dan? Kleden jullie je daarvoor extra sjiek aan, met glitter en glans, veren en flonkerende stenen? Of houden jullie het huiselijk en trekken jullie iets nets, maar wel iets gemakkelijks aan? Ik kies voor het laatste. Maar niet te warm en niet te koud, maar vooral comfortabel. Dit zal het dus niet worden 😉 |
Deel dit op:
Ergernis
 Dubbelklik op de foto om te vergroten |
Oh, oh, oh, wat kan ik me ergeren aan deze advertentie. Niet vanwege het ondergoed, dat beslist mooi is. Niet vanwege het model, dat ook het aanzien waard is. Maar vanwege de tekst die bovenin staat. Die suggereert dat je je alleen maar in het ondergoed van dit merkt “sexy” kunt voelen. Niet als je jouw onderhemd of slipje bij goedkope zaak hebt gekocht. |
Wat een L..koek. Je bent wie je bent. Als je toevallig niet kunt beschikken over liggende gelden, dan koop je misschien je ondergoed bij een discounter. Maar ben je dan een minderwaardig mens, ben je dan het bekijken niet waard? Is het merk van je hemd bepalend voor jouw eigenwaarde?
Ach welnee! Het spreekwoord zegt äan de veren herkent men de vogel”, maar ook “al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding”!
Deel dit op:
Kerstversiering
 |
Kerst vind ik zelf, al hoewel we helemaal niet religieus zijn, vooral een feest van bezinning. Ik voel me altijd al gezegend, maar in deze tijd van het jaar raakt het me meer. En dit zo vreemd begonnen jaar treft het me in het bijzonder. Er wordt hier sowieso matig versierd. Een eigengemaakt kerststuk op tafel, extra kaarsjes, de kerstkaarten opgehangen, dat is het wel zo’n beetje. |
Oh nee…., ik vergeet de kerstmannen. Die liggen altijd bovenop de kerstspullen en krijgen een plaatsje. Ze zijn al oud, een beetje sleets. Maar er hangen heel dierbare herinneringen aan.
En soms komt er zelfs nog wel eens wat nieuws bij. Zoals dit beeldje, gevonden op de fancyfair van de kerk in Ommoord. Zoet, super kitsch en daardoor bijna mooi. Ach, voor € 1,50 mocht het wel mee.
Deel dit op:
Hufters
 |
Vorige week is het me twee maal gebeurd. Ik stond voor het zebrapad te wachten tot ik over kon steken. Maar de auto reed met volle snelheid door. Alsof ik er niet stond, alsof er geen regels zijn waaraan je je moet houden. |
Ik ben niet het type dat zomaar oversteekt “omdat ik op het zebrapad voorrang heb”. Nee, ik wacht even, je weet maar nooit toch? En dat is dan mijn geluk. Zo’n automobilist is wel 3 seconden sneller op zijn bestemming en ja, dat zal een slok op een borrel schelen. Maar een hufter is en blijft ie!
Deel dit op:
Reuring
 willekeurige foto van internet geplukt 😉 |
Afgelopen woensdag liepen Marthy en ik in Rotterdam een straat in, waar twee jongetjes ons tegemoet kwamen. “U kunt niet daarheen” wezen ze. “Daar is de politie en er ligt een bom”. We lachten wat, geloofden ze niet en vonden het best wel een beetje spannend. Dus wij er op af, een beetje reuring kan geen kwaad. Maar inderdaad, er stonden politiewagens en iedereen werd tegen gehouden. Een man vertelde dat er altijd wel wat aan de hand was daar. Er was al een arrestatieteam naar binnen, volgens hem. Dat die agenten allemaal bivakmutsen droegen, vonden we opmerkelijk. Maar ja, wij hebben dan ook geen ervaring met arrestaties. |
Het werd een beetje koud, we wilden ook wel wat gaan eten. Dus liepen we via een andere weg naar het restaurant.
’s Avonds kon ik er niks van vinden op het regionale nieuws, dus zou het wel een onbeduidend iets geweest zijn, dacht ik. Een klein drama tot grote proporties opgeblazen. Maar gisteren hoorde ik ineens dat er die dag daadwerkelijk iemand was gearresteerd, dat er een kalashnikov en munitie was gevonden. Een terreurverdachte… dat is toch niet niks.
Zoveel reuring, nee dat is iets te veel van het goede. En ineens bedacht ik me dat we wel een beetje naïef waren geweest. Voortaan maar meteen rechtsomkeert maken. Veiligheid voor alles!
