Favorieten

Elisabeth van het blog BussyBessy vraagt ons een jaar lang onze favorieten op te geven. Dat loopt van je favoriete muziek naar je favoriete seizoen en alles wat daartussen kan liggen. Kijk eens op haar blog. Misschien wil je alsnog aansluiten.

Deze keer stelde Elisabeth ons de vraag welke uitspraak of gezegde onze favoriet is. Dat vond ik nogal een lastige. Ik citeer graag anderen, verzamel ook quotes en gezegdes, maar meestal gebruik ik die in een bepaalde context. Ja, er zijn tegeltjeswijsheden te over. Thuis hing het bekende “Van het concert des levens krijgt niemand een program”.

Maar op internet vond ik al een hele tijd geleden een quote van Alfred Nobel, de uitvinder van het dynamiet. Hij verdiende er een enorm kapitaal mee, maar realiseerde zich ook dat het gebruik ervan niet alleen beperkt bleef tot het opblazen van bergen om tunnels en wegen te kunnen bouwen.

(mijn dynamiet zal sneller tot vrede leiden dan duizenden bijeenkomsten.
Zo gauw men beseft dat in één ogenblik hele legers totaal vernietigd kunnen worden,
zal een gouden vrede aanbreken)

Ik heb lange tijd de hoop gehad dat die gouden vrede er was en zal blijven. Helaas, ik vrees dat met de wapens van nu, de wereld vernietigd zal worden en de mensheid tot ondergang gedoemd zijn.

Iets te veel

Bron: Instagram

Zelf ben ik niet zo enthousiast over plastische chirurgie. Aan mijn lijf dus geen polonaise.

Maar er zijn legio mensen die van alles aan zich laten veranderen. Soms is het best aardig, soms volkomen onnodig.

En soms zijn ze zichzelf niet meer en worden ze dat ook nooit meer.

Maar dat het in de dierenwereld ook zo gaat…! 😉 😉 😉

Gedicht

Een gedicht op onze dagkalender, er zullen er vast meer zijn die het lazen. Ik vind het mooi en passen bij de lijsterbessen. Zij kondigen elk jaar voor mij de herfst aan.

September

img_20250830_1507344159006800282909038006

Blond lief, de laatste gouden dagen
wuiven ten afscheid en wij achten ’t niet,
de bomen en de struiken dragen
hun laatste tooi en in het riet
schuilen de vissen en hun trage
vinslag verraadt hen niet.

Het wordt nu tijd ons te bezinnen;
de bossen kleuren dieper bruin
en lila herfstasters beginnen
hun ijle bloeien in mijn tuin.

Het wordt nu tijd om te bedenken:
de zomer houdt niet eeuwig stand;
zij schonk ons al wat zij kon schenken –
de laatste gouden dagen wenken
en herfst komt reeds in feller kleuren drenken
de bloemen van dit dierbaar land.

Koos Schuur (1915-1995)
uit: Windverhaal (1941)

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Als de clip niet start, dit is de link

De zoon van Jules de Corte zingt een liedje van zijn vader: De wonderman. Een liedje dat je onmiddellijk herkent als “ja van….!” en ook nog altijd fijn om te luisteren.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Hoe ik aan de link voor deze song kwam, geen idee. Maar ik vind het een ontroerend verhaal. Een verhaal in een song, gezongen en gespeeld door John Prine.

Als de clip niet start, dit is de link

Sparen

Zo na de vakantie zijn mensen weer in de weer met opruimen. In de wijk-app zie ik dan ook allerlei dingen die gratis of voor een paar euro aangeboden.

En het zijn niet alleen de ouders, ook kinderen nemen hun spulletjes eens onder de loep.

En dan blijkt al gauw dat ze nu toch te groot zijn voor kinderspelletjes. Dus weg ermee! Gratis?

Hé… wacht eens even…! Daar kan het spaarvarken mee gevuld worden.

Autorijles is duur, dus waarom zou je het niet proberen. Tenslotte helpt elke euro om dat roze kaartje dichterbij te brengen.

En er komt ruimte in de kast. Kind blij, pa en ma ook. Goed plan toch?

Somber

Het is altijd weer een verrassing hoe een hotelkamer eruit zal zien. De kamer die we kregen toegewezen was prima. Ruim, schoon, mooie badkamer, prima bed.

Maar wat misten we een kleurtje in die kamer. Alles was zwart, de muren, de kasten, de stoelen. Gelukkig lagen er twee kleurige kussentjes en was het beddengoed wit, anders was ik gillend weg gelopen.

Het hotel was verder uitstekend en we hebben er prima geslapen, dat wel. Maar voor ons hoeft zo’n donkere kamer niet. Geef ons maar een pittig kleurtje op de muur, desnoods een ratjetoe van kleuren en stijlen.

Maar ja, smaken verschillen.

Haags

Onze oudste is al heel lang het huis uit. Net 18 was ie toe hij in Groningen ging studeren. En van dat ogenblik werd hij een beetje een Grunneger.

Daarna ging hij in Den Haag wonen. En van lieverlee werd dat zijn stad. Het knaagt een klein beetje dat hij Rotterdam met een schuin oog bekijkt. Maar ja, zo gaat dat. Het is niet anders.

Als hij komt brengt hij vaak iets lekkers mee, van een slager op de Fred, van een Haagse bakker.

Zoals laatst, toen hij met deze onmiskenbare Haagse Harry-doos aankwam. Er zat een Haagse poffert in, of zoals ’t op z’n plat Haags heet “uhn poffah”.

Onbekend voor ons Rotterdammers, maar erg lekker. Het lijkt op een enorme krentenbol, met een laag zoete vulling.Haagse Harry houdt zo te zien van een stevige hap.

Lier

We wilden er even een paar dagen tussenuit. Niet te ver, naar België misschien? En toen zag ik een berichtje over Lier. Nooit van gehoord, moest ook opzoeken waar het lag. Nou vlak bij de grens, we waren er zo.

Een kleine plaats, maar heel gezellig. Vrijwel alles is op loopafstand en er is beslist heel wat te zien. Het is de geboorteplaats van Felix Timmermans, er is een mooie klokkentoren met bijzondere uurwerken en een planetarium. Je kunt over de stadswal lopen en er is een begijnhof dat dateert uit de 14e eeuw.

En natuurlijk zijn er talloze terrassen, waar met gulle hand bier en andere dranken geserveerd worden. Het viel ons op dat elke biersoort een eigen glas heeft. En dat staat heel erg gezellig op de tafeltjes. En als oud-bierproever liet Leo zich natuurlijk diverse soorten goed smaken.

Er volgen nog meer blogjes over ons bezoek aan Lier, maar voorlopig een korte diashow als voorproefje.