Informatie

We zijn er al zo aan gewend, aan de mobiele telefoon. Je merkt het niet eens meer dat je hem te pas en te onpas te voorschijn haalt en wat je er allemaal mee op kunt zoeken of waar je hem voor kunt gebruiken.

Toch, als je er goed over nadenkt, dan is het een wonderlijk apparaatje. Er passen enorme hoeveelheden foto’s, muziek en andere informatie op. Je kunt er mee bellen, spelletjes mee spelen, fotograferen en ik weet al niet meer. En dat terwijl de micro SD-card die er in zit, niet groter is dan een kruimel.

Hoe meer ik daar over denk, hoe meer ik het een verbluffend mooi ding ga vinden….

Kliekjes

Eigenlijk heb ik niet vaak kliekjes. Ik probeer zo veel mogelijk “op maat” te koken, zodat alles schoon op gaat. Brood komt sneegewijs uit de diepvriezer en als er al eens wat restjes zijn dan brengt ook die diepvries uitkomst. Kortom, eten weggooien doe ik vrij weinig. Ik vind het ook heel vervelend, want goed eten in de vuilnisbak gooien staat me tegen.

Mijn moeder schermde vroeger altijd met “die arme kindertjes in Afrika”, maar meer indruk maakte het verhaal van het vrouwtje van Stavoren. Ik voel me altijd een beetje betrapt als er eten in de vuilnisbak gaat, hoe weinig dat dan ook is.  Kliek&Co mag dan ook op mijn steun rekenen.
En dat daar nog het een en ander te winnen is, bleek wel uit het gesprek dat ik laatst in de bus hoorde. Twee dames, waarvan de een blijkbaar verrast was met een biologisch voedselpakket. “Nou ja, dat was niet veel hoor”, vertelde ze. “Wat fruit en een paar bietjes, maar van de rare gele en witte. Die heb ik meteen in de kliko gepleurd! Want daar kan ik niks mee”. Wat zonde, want daar was vast iets lekkers mee te bereiden geweest!

 

Rotzooi

Hoe je het wendt of keert, het oude jaar wordt met rotzooi uitgeluid of het nieuwe jaar ingeluid. Net hoe je het bekijkt. Want dit troffen we gisteren aan bij de plastic afvalcontainer. Er kon niets in, omdat ie afgesloten was vanwege mogelijk vuurwerk vandalisme.Daar word ik treurig van… wat een troep!!  

 

Chromecast

De kerstman bracht niet alleen nostalgie, maar ook moderne vooruitgang. We kregen een Chromecast, een apparaatje ter grootte van een mannenduim. Wat het precies is, kan ik niet uitleggen. Dat is me veel te ingewikkeld. Maar het was kinderlijk eenvoudig om te installeren en ook heel eenvoudig om mee te werken. Wat er allemaal mee kan? Tja, daar zijn we nog niet helemaal uit, maar in ieder geval kan ik er, via mijn tablet, “Uitzending gemist” mee op de TV bekijken, en ook You Tube filmpjes op TV laten draaien. Dat schijnt nog maar het topje van de ijsberg te zijn. De mogelijkheden moeten nog verder uitgezocht worden.
Tweede kerstdag hebben we er naar hartenlust mee zitten spelen, verbaasd dat er zo veel mee mogelijk was. Och ja, zo langzamerhand worden ook wij door het digitale virus aangestoken 😉

Uitbuiken

Vandaag even rust. Geen grote schalen, geen ingewikkelde gerechten, geen grote tafels en mooi opgemaakte schotels. We hadden een heerlijke Eerste Kerstdag met gezin en familie bij elkaar. Met cadeautjes en heerlijk eten, met een lach en een klein traantje.

En nu dus even uitbuiken. Geen net kloffie, maar een gemakkelijke joggingbroek en vooral geen dwingende zaken. Rustig nagenieten….

Overdaad

Eigenlijk een beetje aansluitend op het blog van gisteren. Want wat zie je i deze tijd toch veel overdreven luxe voorbij komen. En het houdt niet op!

In mijn jeugd hadden we alleen zo rond kerst kaarsjes aan, nu worden er honderdduizenden waxinelichtjes en kaarsen per jaar verstookt. Wijn kwam zelden op tafel, nu halen we de flessen per doos en klinken we (bijna) alle dagen. Van champagne kon ik alleen maar dromen, dat was drinken voor prinsen en prinsessen. Nu liggen de flessen bij de buurt super.
En die glazen, van echt of nep kristal, zelf gekocht of zelf met zegels gespaard, zijn ook niet meer helemaal je dat. Die moet je oppimpen, net als de koekjes die je bakt. Met zilver, goud, groen, geel, oranje en groen. Hoe bonter hoe beter.Net als de prikkertjes in de hapjes. Een houten stokje kan echt niet meer, daar moet op z’n minst een zelfgemaakt fluttertje op.

Ik hou het deze kerst bij een eenvoudige tulband, met alleen poedersuiker als versiering. Die ga ik zo meteen eens – heerlijk op mijn gemak – bakken.

Lijstjes

Het eind van het jaar is de periode van de lijstjes. Met de leukste of slechtste liedjes, grootste of kleinste succes, warmste of weet ik veel wat voor dagen van het jaar. Maar ook de tijd van de vele boodschappenbriefjes, met de opsomming van wat je vooral niet mag vergeten.

Sowieso maak ik al veel lijstjes, die ik ook vaak vergeet mee te nemen en dus op tafel blijven slingeren. Maar nu liggen hier lijstjes voor de supermarkt, de slager, wat we mee zullen nemen naar de familiedag, wat we allemaal al gekocht hebben of nog moeten kopen. Nu nog een lijst maken van alle lijstjes en waar ik ze gelaten heb…… 😉 😉 😉