Category Archives: Koken

recepten en berichten over eten en drinken

Hergebruik

Posted on by
9

In Vancouver wonen heel veel Chinezen. Na San Francisco is daar de grootste China Town ter wereld. En dan kun je er dus heel veel Chinese eethuisjes en restaurants vinden. Waar bijna iedereen eet met eetstokjes. Die stokjes worden meestal gemaakt van bamboe en na gebruik weggegooid.

Daar moet je toch wat mee kunnen doen…? Ja zeker, de honderdduizenden stokjes worden verzameld, schoongemaakt en verwerkt. Tot planken, traptreden, onderzetters, meubelen en nog wel meer. En deze producten vinden hun weg naar diverse landen en werelddelen.

Mooi hergebruik toch?

Recept

Posted on by
8

Zo nu en dan kun je ongelofelijke trek hebben in iets. Dat had ik ook laatst. Wafels, oh……!

Ik zocht en vond dit recept van Einfachbacken.de op Instagram. Lekkere knapperige wafels, niet te zoet, redelijk gezond ook nog.

Ik maakte een half recept, net genoeg voor ons twee.
125 gram (fijne) havermout
250 ml. Melk
3 eetlepels suiker
50 gram bijna gesmolten boter
1 ei
snufje zout, kaneel naar smaak

Doe havermout, suiker zout en kaneel in een kom en meng goed.
Meng in een ander kom de melk, ei en gesmolten boter goed door elkaar en voeg het aan het havermout mengsel toe. Laat het beslag een kwartiertje of langer wellen.

Verwarm het het wafelijzer en vet het in. Schep het beslag in de wafel vorm en bak in ca. 4 tot 5 minuten goudbruin en knapperig. Serveer met poedersuiker of fruit.

Ik heb een rond wafelijzer en bakte hier 4 flinke wafels van.

Favorieten

Posted on by

Elisabeth van het blog BussyBessy vraagt ons een jaar lang onze favorieten op te geven. Dat loopt van je favoriete muziek naar je favoriete seizoen en alles wat daartussen kan liggen. Kijk eens op haar blog. Misschien wil je alsnog aansluiten.

Deze keer wil Elisabeth weten welke winkel favoriet is bij de blogsters. Tja, dat zijn er nogal wat. Welke zal ik kiezen? Een hobbywinkel? Daar kom ik eigenlijk niet meer zo veel, want doe ik nu via internet. Eigenlijk winkel ik al lang niet meer zo veel. Soms wil ik nog wel eens een Action, Wibra of Sostrene inlopen.

Ben ik in een andere stad, kijk ik graag rond in modezaken, vintagewinkels en bijzondere zaken. En nu ik er over denk, ik weet er één! In Parijs staat een winkel waar ik uren, dagen zelfs, zou kunnen rondneuzen.

In de Rue Coquièllere is op een hoek de al 200 jaar bestaande kookwinkel van C. Delherrin te vinden. Daar kun je alles, maar dan ook alles, kopen wat met koken en bakken te maken heeft. Van klein spuitmondjes tot soeppannen voor een weeshuis. Van gardes voor slagroomkloppen tot houten lepels om in diezelfde soeppan te roeren.

En denk niet dat het een superluxe winkel is. Het is er bijna nog net als het 200 jaar geleden moet zijn geweest. Met lange houten planken, bedienden in stofjassen, een rekening uitgeschreven op een papiertje. Maar likkebaardend liep ik er door. Koperen pannen voor van alles en nog wat, messen, scharen, haken om van allerlei zaken op te hangen, gereedschap waarvan ik niet wist waarvoor het diende.

Tja, is koken niet je hobby, dan heb je er niks te zoeken. Maar anders kun je je er heerlijk vermaken. En mocht je man ongeduldig worden, stuur hem dan naar de DIY-afdeling van de BHV (Bazar de l’Hotel de Ville}. Daar kan hij dan zijn hart ophalen aan schroefjes, knoppen, boren en andere DHZ-machientjes 🙂

La Baie de la Somme

Posted on by

Vorig jaar waren we al in dit gebied. We vonden het beslist een tweede -en misschien nog wel meer- bezoek waard. Veel lange ritten maakten we niet. Het was lekker weer, een beetje fris. Maar de zon liet zich regelmatig zien en dan is het genieten op een bankje langs de zee. De vogels te zien fourageren, de golven die zich terugtrokken of juist weer stevig op de stenen beukten.

De ene dag lunchten we uitgebreid, de andere dag waren we onderweg en aten een crepe of een croque monsieur. Ook verwenden we onszelf met heerlijke taartjes. Het was tenslotte vakantie en de innerlijke mens moet zo nu en dan ook gestreeld worden.

Snel deeg

Posted on by

Ik maak graag quiches, met allerlei groenten. Ze smaken altijd en staan gezellig op tafel.

Meestal gebruik ik kant en klaar korstdeeg van Koopmans. Liever wil ik zelfgemaakt deeg, maar dat vind ik dan weer zo’n karwei…! Tot ik deze truc leerde. Simpel als wat, zelfs de verhoudingen zijn simpel.

Je hebt alleen een flinke doos (ca. 1,2 tot 1,5 liter) met goed sluitend deksel nodig. Doe daarin 250 gram meel, zout naar smaak, 100 ml. water en 100 ml. olie. Sluit goed af met het deksel en dan flink schudden maar. Na een minuutje zie je een bal deeg ontstaan. Net zo lang schudden tot de doos “schoon” is en het deeg is klaar.

Daarmee kun je meteen je ingevette schotel bekleden. Ik gebruikte mijn glazen vorm van 26 cm. doorsnee en had precies voldoende deeg.

Het smaakte prima, was knapperig en goed snijdbaar. En ook na een dag smaakte het nog uitstekend. Absoluut een topper!

Recept

Posted on by

Ondanks veel kookboeken in m’n kast kook ik eigenlijk meestal met wat ik in huis heb. En soms vind ik dat wel blogwaardig, zoals dit recept.

img_20250828_1934275257777259084041486002

SPAANSE MACARONI (2 personen)
200/300 gram rundergehakt
1 flinke ui, in reepjes
2 teentjes knoflook, gehakt
stengel bleekselderij in smalle boogjes
2/3 tomaten in stukjes
1 paprika, in blokjes
1 kleine courgette, in reepjes
1 flinke eetlepel tomatenpuree
1 rode hete peper (optioneel)
200 gram elleboog macaroni
kruidenmix: 1 theelepel Italiaanse kruiden; 1 theelepel komijn; 1/2 theelepel korianderpoeder; 1 theelepel gerookt paprikapoeder; peper en zout naar smaak

Bak het gehakt in wat olie aan.
Voeg de ui toe, bak tot glazig, voeg knoflook en bleekselderij bij.
Bak de tomatenpuree ook even mee en daarna voeg tomaten en paprika toe.
Doe de kruiden erbij, meng goed en voeg voldoende water/bouillon zodat de saus even 10-15 minuten kan stoven. Roer de laatste minuten de courgette reepjes er door.
Kook de macaroni al dente. Giet af en meng de macaroni door de saus. Garneer eventueel nog met wat peterselie of korianderblad en serveer.

EET SMAKELIJK

PS: Ik maakte dit de eerste keer met chorizo braadworstjes (AH). Ook lekker.

Koffie met lekkers

Posted on by

Normaal drinken wij ’s morgens gewoon koffie, zonder iets erbij. Niet omdat we dat niet lusten, maar dat is nou eenmaal beter voor onze lijn.

Op vakantie laten we die regel vaak maar voor wat het is. Zo ook in Lier, waar we na een wandeling over het Begijnhof neerstreken op het terras van “Zuster Agnes”.

En daar namen we naast ons kopje koffie een Liers vlaaike. Dat is de plaatselijke lekkernij. Bescheiden van formaat, maar erg lekker en zeker niet bescheiden in calorieën. Maar we konden ze niet weerstaan. Zacht, zoet, met een hint van kruiden als gember, kaneel en kardemom.

We vonden ze zelfs zo lekker dat we op zoek gingen naar bakkerij Roxanne Kesselaers, die ze volgens oud en origineel recept bakt. We moesten wel even zoeken naar deze bakker in de Lisperstraat. Maar zo konden we later die week nog een keer genieten van dit echte en originele streekrecept.

Bier

Posted on by

Op weg naar Lier wilden we niet door Antwerpen, hoewel de navigatie dat aangaf. Maar wij namen de afslag bij Brecht en reden binnendoor naar onze bestemming. Maar niet voordat we een bezoekje brachten aan de Abdij van Westmalle.

De Abdij zelf is helaas een klein aantal dagen in het jaar te bezoeken. De ommuurde gebouwen stralen rust uit, maar zijn ook zeer gesloten. Toch hebben we er heerlijk gewandeld, want het ligt erg mooi.

De monniken behoren tot de orde der Cisterciënzers, maar worden vaak Trappisten genoemd. Nog steeds worden er mannen opgeleid om monnik te worden. Zo’n opleiding is zwaar en duurt drie tot vijf jaar.

In de Abdij wordt al sinds 1836 bier gebrouwen, eerst voor eigen gebruik, later ook voor de verkoop. Het is een heerlijk biertje, dat in drie variaties te koop is. In 2005 werd Westmalle bier uitgeroepen tot het beste bier ter wereld. Sinds kort is er een vierde soort te verkrijgen, maar voorlopig slechts in een heel beperkte oplage.

Bij de Abdij stonden een aantal koeien stil te grazen. De Trappisten maken ook een speciaal soort kaas, Hervé kaas, gerijpt met trappistenbier. Dus misschien waren het wel de koeien, die de abdij van melk voorzien.

Haags

Posted on by

Onze oudste is al heel lang het huis uit. Net 18 was ie toe hij in Groningen ging studeren. En van dat ogenblik werd hij een beetje een Grunneger.

Daarna ging hij in Den Haag wonen. En van lieverlee werd dat zijn stad. Het knaagt een klein beetje dat hij Rotterdam met een schuin oog bekijkt. Maar ja, zo gaat dat. Het is niet anders.

Als hij komt brengt hij vaak iets lekkers mee, van een slager op de Fred, van een Haagse bakker.

Zoals laatst, toen hij met deze onmiskenbare Haagse Harry-doos aankwam. Er zat een Haagse poffert in, of zoals ’t op z’n plat Haags heet “uhn poffah”.

Onbekend voor ons Rotterdammers, maar erg lekker. Het lijkt op een enorme krentenbol, met een laag zoete vulling.Haagse Harry houdt zo te zien van een stevige hap.

Lekker

Posted on by

Zelden of nooit koop ik chips. Niet omdat we ze niet lusten, maar staat zo’n schaaltje op tafel blijven we ervan eten. En dat is niet goed, te zout, verslavend, te vet…!

https://hoekschechips.nl

Daarbij komt dat ik “echt” eten wil. Dus met echt paprikapoeder, niet met een fancy smaakje uit een chemische fabriek. Maar goed, al die grote zakken chips kopen we dus niet.

Maar vorige week waren we in Piershil. We reden er naar toe na afloop van het fysiobezoek. We wisten een plekje aan het water met een lekker bankje, waar we onze boterhammetjes opaten. Zonnetje, windje, nog wat meer lekkers in de knapzak. Net een beetje vakantie.

We keken ook nog even in de plaatselijke supermarkt. En toen zagen we deze Hoeksche chips. Helemaal natuurlijk, geen gekke ingrediënten, geproduceerd in de buurt. Bijna een echt vakantie souvenir 😉

En lekker dat die chips zijn. Internet leerde ons dat we niet helemaal naar Piershil hoeven rijden, want ze zijn ook hier in de buurt te koop.