Vorige week scheen het zonnetje zo lekker, dat we besloten even naar Katendrecht te gaan. We vonden een leuk plekje, lekker stil met een bankje aan het water. Mooie stek om even te rusten en een boterhammetje te eten.
Toen ik terugliep naar de auto viel me nog iets op. De huizen daar hebben iets buitenlands. Dat vinden de bewoners blijkbaar ook, want heel veel huizen zijn op Mediterraanse wijze van wijnranken, potten met vijgen en bloemen voorzien. Net Frankrijk, maar toch net anders.
Skimboarder Adrian Raza neemt niet de gebruikelijke weg naar de overkant. Hij gaat over het olifantenpad. Maar dat is dan wel het water van de Heemraadssingel.
Het filmpje dat viral ging op TikTok leek in één keer opgenomen te zijn. Maar al moesten er wel wat meer opnames gemaakt worden, het blijft een mooie prestatie!
Toch ga ik maar liever te voet, over het bruggetje… 😉
Langs de Rotte wordt nog steeds stevig gebouwd. En bij die nieuwe huizen hoort vaak een grote tuin. Maar ja, dat duurt nog wel even voordat die goed begroeid is.
Voor het hek, zomaar in de berm, ontdekte we deze kleurige bloemenwei. De nieuwe bewoners hadden zich misschien wel goed voorbereid en al in het voorjaar gezaaid. Of het is een toevalstreffer. Dat is nog eens geluk hebben.
Alleen voor zo’n uitzicht zou je er gaan wonen.
In Beekbergen kwamen we langs een stukje kaalgeslagen bos. Maar op het lege stuk stonden nog allerlei palen met trechters erop. En aan één van de overgebleven bomen hing een plakkaat.
En omdat ik nogal nieuwsgierig van aard ben, moest ik dat natuurlijk vastleggen. Het bleek te gaan om een onderzoek naar de “effecten van houtoogst op de voedingstoffenbalans in bossen“.
Tegenwoordig moet er ook van alles uitgezocht worden. Er zullen wel een aantal studenten druk bezig zijn met het onderzoek. Toen niet hoor, het was tenslotte vakantie. En misschien doen ze dat onderzoek wel via een computer. Er is tegenwoordig zoveel mogelijk.
Maar ik vond het wel fijn dat die bomen niet zomaar lukraak gekapt werden. Want zoveel bos hebben we tenslotte niet. En eenmaal gekapt, duurt het toch een flinke tijd voordat er weer zo’n flinke boom staat.
Nu maar hopen dat niet na vele jaren blijkt dat we die bomen beter hadden kunnen laten staan.
Een paar daagjes weg. Even weg uit de alledaagse sleur. Niet naar het buitenland, maar naar de Veluwe, Beekbergen, in een hotel.
En we wandelden. Roken soms al een beetje de herfst. Zagen ook dat de bessen al kleur hadden, dat de bladeren minder groen en soms al wat rood, bruin of geel werden. Hier en daar stonden al weer wat paddenstoelen en de hei had al een paarse gloed.
We lieten ons lekker verwennen, zaten op terrasjes, aten pannenkoek en nog meer. Heerlijk ontspannen en zonder zorgen.
Zo’n ouwerwetse kapperzaak vind je niet meer zo vaak. Zo’n zaak was er ook in onze straat thuis. Met 3 of 4 stoelen waar altijd wel iemand zat te wachten. Waar beduimelde blaadjes lagen en een geur van brilliantine hing.
Deze zou zo in een filmdecor passen. Maar het is geen decor, hij is nog volop in gebruik. Het heeft een gezellige, knusse uitstraling. Ik kan me zo voorstellen dat mannen hier naar toe gaan niet alleen voor een knip- of scheerbeurt. Maar ook om lekker bij te praten, de laatste nieuwtjes te bespreken. En niet onbelangrijk, mannen onder elkaar.
Niks nieuws onder de zon, maar zoals het al jaren achtereen gaat.
Er zijn niet veel oude gebouwen meer in Rotterdam. Het bombardement op de stad vaagde het merendeel van de binnenstad weg. En in de haast om alles op te bouwen, werd ook nog wel eens iets tegen de vlakte gegooid wat eigenlijk wel beter bewaard had kunnen worden.
Maar midden in de stad staat nog steeds de Laurenskerk. Er is een heleboel aan gerestaureerd, want natuurlijk was ook dit gebouw ernstig beschadigd. Maar alles oogt weer als vanouds.
Dus als we over de grote markt lopen, kijk ik altijd even naar de kerk. Een vertrouwd gezicht.
Er kan veel veranderen, maar dit blijft.
Een stad is steeds in beweging. Ook als je denkt dat alles stilstaat.
Want we waren al een hele tijd niet in de buurt van de Rijnhaven geweest. Was het tot voor kort een lege bedoening, nu ligt er een drijvend kantoor en ook wat drijvende huisjes. De plek moet een hotspot in de stad worden.
De huisjes zijn volledig ingericht en duurzaam gemaakt van gerecycled karton. Je kunt ze huren en er overnachten, met wel 6 of 8 personen. Maar je kunt er ook een tijdelijk kantoor van maken, of een vergaderruimte. Ze zijn flexibel ingericht en van alle gemakken voorzien.
Ik vind ze wel leuk en het is zeker heel bijzonder. Misschien eens een keertje overnachten?
Hadden jullie dat vroeger ook? Zo’n map met speldjes van allerlei bedrijven? Of een verzameling sleutelhangers, sigarenbandjes of suikerzakjes?
Ik weet het eigenlijk niet meer. Ik geloof dat ik wel speldjes had, maar ook een verzameling met mini-kruidenierswaren. En monsterzeepjes of flesjes lotion.
Ik weet eigenlijk niet of kinderen nu nog speciale dingen verzamelen. Verzamelingen bestaan tegenwoordig uit heel andere dingen, zoals sneakers, t-shirts of sjaals.
Ach, al die spullen raken natuurlijk ook weer uit de mode. En dan komen ze weer later in de tijd op de 2e-handsmarkt terecht.
Roken, wie rookt er nou nog? Bijna onze gehele familie is van de sigaret af. Maar hoe dat bij anderen is? Soms lijkt het wel of vooral jonge mensen weer meer gaan roken.
Wat er om de hoek van dit bordje te vinden is, weet ik (nog) niet. Is daar een speciale rookhoek? Wonen daar de gezelligste mensen? Je zou het bijna denken.
Maar nee, we steken er toch maar geen meer op. We zijn inmiddels al vele jaren afgekickt. En aan nieuwe verleidingen hebben we geen behoefte 😉
