Opruimen

Grote schoonmaak aan het begin van de lente. Niet bij je thuis, maar in de natuur.

Helaas hard nodig, omdat zo veel mensen (nog steeds) hun troep achter hun kont laten slingeren. Daarom ondersteun ik het initiatief van Iris Scheffers, die vandaag met vuilniszak en grijper gaat wandelen en zo veel mogelijk afval probeert te verzamelen.

Wanneer je in de eigen woonplaats ook meedoet en een foto plaatst op haar Facebookpagina, doneert Iris hiervoor Eur 1,– aan het Wereld Natuur Fonds.

Ik hoop van harte dat haar actie een succes wordt.

Little C

Nee, nee, dit gaat niet weer over het beruchte Corona. De titel verwijst naar een compleet nieuwe wijk in Rotterdam. Zo langzamerhand zie je die wijk groeien en je hoeft geen architectuurdeskundige te zijn om te zien waar de inspiratie vandaan kwam.

Juist, de architect vond zijn inspiratie in New York. De wijk ligt aan de Coolhaven, dus “Little C(ool)” past mooi.

Ik maakte de foto van een afstand. Nog maar een klein deel van de wijk is bewoond en we hebben nog niet de gelegenheid gehad om er wat in rond te neuzen. Maar het oogt wel erg leuk.

Willen wij dan gaan verhuizen? Nee hoor, wij blijven waar we al zo lang zitten.

Oude bomen willen niet verplaatst worden.

Zaaien

Het is weer de tijd om te zaaien. Wonderlijk vind ik dat altijd. Je stopt mini korreltjes in de grond en later groeit er iets uit.

Dit jaar hoop ik te kunnen genieten van grote oranje afrikanen, snoeptomaten, basilicum en nog wat andere planten.

Ik heb geen kasje, dus moet ik wel een beetje improviseren met potjes op de vensterbank of ergens in huis. Ook moet ik me inhouden wat het aantal potjes betreft, want het heeft geen zin om straks met een overdaad aan planten te zitten en die dan in de kliko te moeten gooien.

Maar vorige week ging ik aan de slag en wie schetst mijn verbazing dat er al na enkele dagen wat sprietjes van de afrikanen op kwamen. Als die zo door blijven gaan, kunnen ze straks de concurrentie aan met de zonnebloemen. Ik volg het nieuwsgierig.

Vrouw in de politiek

Vraag aan een willekeurig iemand naar een vrouw in de politiek van vroeger en 10 tegen 1 dat de naam Aletta Jacobs valt.

Bron: Wikipedia

Gek, want zij was niet de eerste in onze landelijke politiek. Het was Suze Groeneweg, die in 1918 als eerste vrouw werd gekozen om zitting te nemen in de Tweede Kamer. Een gedreven politica, die haar post zou blijven bezetten tot in 1937.

In 1918 konden vrouwen zelf nog niet stemmen. Suze Groeneweg kreeg haar zetel dus dankzij alleen mannenstemmen. Het deerde Suze Groenweg niet, omdat zij van mening was dat vrouwen gelijkwaardig aan mannen waren. Ze was dus geen doldrieste feministe, die op de barricaden stond. Wel een vrouw die de pikante grappen van de mannen aan haar voorbij liet gaan. Ze beperkte zich tot wat zij belangrijk vond: onderwijs, drankbestrijding en (arbeids)rechten voor vrouwen. En als ze daarover sprak, dan luisterden de mannen. Want ze was een begenadigd spreekster.

Suze Groeneweg was ook lid van de gemeenteraad van Rotterdam (1919-1931) en van de Provinciale Staten van Zuid Holland (1919-1937), waar zij ijverde zij voor dezelfde zaken.

Voor dit blog putte ik uit diverse bronnen, zoals de site van Atria en Wikipedia.

Vandaag gaan we naar het stemlokaal voor de Tweede Kamerverkiezingen. De keuze wordt niet gemakkelijk met de vele partijen. Ik hoop dat we tot een goede en evenwichtige keuze zullen komen. Maar hoe dan ook, ik stem op een vrouw!

Daar wordt gewerkt…

De laatste tijd is het rondom ons huis niet meer zo stil. Overal wordt gewerkt. Het grootse project van de aansluiting van de A16 op de A20 levert nogal wat lawaai op en zal nog wel wat jaartjes duren.

Maar dat niet alleen, ook wordt er gewerkt aan de dijk langs de Rotte. Die loopt voor een deel ten noorden van onze wijk en met een paar stappen staan we er.

Mocht er wat met die dijk zijn, dan staan we dus ook in no time met onze voetjes in het water. Of moeten we zelfs vechten om ons hoofd boven water te houden. Om dat te voorkomen, worden de dijken verzwaard.

Het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard legt uit wat er zoal gaat gebeuren.

Toen we vorige week een stukje langs de Rotte liepen, zagen we dan ook enorme hoeveelheden zand, die gestort waren.

Tja, dat lawaai nemen we natuurlijk op de koop toe. Want een dijk die doorbreekt, dat willen we natuurlijk niet.

Gezond snacken

Waarom we de laatste tijd zoveel mandarijnen eten, weten we eigenlijk niet. Meestal haal ik wel een netje of wat zo rond kerst in huis. Maar afgelopen december waren de mandarijnen zo lekker, dat we ze in huis bleven halen.

En nog steeds staan mandarijnen hoog op onze boodschappenlijstjes. Leo brengt ze mee en ik zelf koop ze bij Appie ook vaak. Dus pellen we er regelmatig een paar. En nog steeds zijn ze heerlijk.

Dat niet alleen natuurlijk, ze zijn ook nog eens gezond. Boordevol vitamines, vezels en mineralen. Beter snacken met een mandarijn dan met chips, koekjes of stukjes worst. Ja toch, niet dan? 😉

Puzzel

Gisteren geen blog omdat ik het te druk had met puzzelen. En twee dingen tegelijk dat lukt me niet. Wie wel eigenlijk? En met dat grauwe weer buiten ben ik graag binnen aan de slag.

En dit is het resultaat. Een grote plaat vol met oosterse parasolletjes. Een flinke klus om met 1000 stukjes tot één geheel te komen. De buitenrand had ik vrij vlug bij elkaar gezocht, op 1 enkel stukje na. Dat kwam ik donderdagavond pas tegen.

Maar het was een plezier om de puzzel tot een goed einde te brengen. Voorlopig laat ik de plaat maar weer een tijdje liggen zodat we er nog wat van kunnen genieten. Het is tenslotte een heel vrolijke plaat, die ook wel mooie reisherinneringen met zich mee brengt.

Maar de volgende puzzel staat ook al klaar. Weer geheel anders. Iets met eten en reizen…

Dwarsig

Er zijn mensen die dwarsig van nature zijn. Maar dat je ook planten hebt die zulke trekjes vertonen, dat wist ik niet.

Want een beetje dwarsig is deze krokus toch? Ligt er een hele border vol gezonde en vruchtbare grond, ruimte zat om veilig te groeien. En wat doet dit exemplaar?

Die steekt zijn paars-witte kopje dwars tussen twee grote grindtegels door. Nauwelijks ruimte voor een bloem, nog minder voor wat bladeren. En dan ook nog de enige paars-witte naast een hele verzameling dieppaarse soortgenoten.

Iemand zei eens dat je de bloemen krijgt die je verdient…. Doordenkertje!

Echt lente

Het voelde al vele dagen als lente. In de tuin schieten de krokussen uit de grond. De sneeuwklokjes zijn al een beetje aan het verwelken.

Maar voor mij begint de lente pas echt, als ik speenkruid heb gezien. Vorige week, langs de Rotte, viel mijn oog ineens op dit ene gele bloemetje. Nou ja, een speenkruid maakt… Maar later zag ik een heel veld langs de sloot.

Dus ja, de lente is echt begonnen.