 |
Het lijkt echt, maar het is plastic. Je ziet het steeds meer. Ja, ik begrijp het wel, het is reuze makkelijk, want deze plantjes hoeven geen water, ze verdorren niet en ze zijn goedkoop. Maar ik vind het zulke nep. Dan liever een café-terras zonder deze plastic opsmuk. |
| Ik moet altijd een beetje lachen als ik in de tuin bezig ben, zo’n klein plantje zie dat tussen de stenen uit piept. Het heeft geen handjes of voetjes, maar wel een enorme kracht. Want het groeit tussen alles, hoe klein het randje aarde ook is. Het duwt de stenen weg of maakt gaten in het asfalt. Misschien vinden jullie het wel onkruid, dat verdelgd moet worden. Maar ik heb toch wel bewondering voor zo’n doordouwertje. |  |
Soms mag ie nog even blijven staan, al krijgt op den duur mijn “netheidsgevoel” toch wel de overhand 😉 😉 😉
| Soms vraag je je af waarom de ene plant of struik het wel doet en de andere niet. Als het nare insecten of slakken zijn, zie je dat snel genoeg. Maar waarom bij mij de floxen tegen de klippen op groeien, maar slechts mondjesmaat bloeien, is me een raadsel.Wat het wel doet en dat al sinds we hem aanplantten, is de Kirengeshoma Palmata. Vreemde mondvol voor Japanse wasbloem. Elk najaar sterft zij af maar komt weer op in het voorjaar. Lange tijd lijkt het niet zo veel te worden. Vooral veel, maar fraai groen blad, zeg maar. Maar dan, in augustus, verschijnen in eens de knoppen aan de toppen van de takken. En die geven de laatste zomerdagen nog even acte de présence. |  |
 |
Oh, wat duurde het lang voordat ze een beetje rood werden. Maar al dat wachten werd wel beloond. Ruim 30 (!) tomaatjes leverde ons moestuintje op. En ze waren heerlijk.
En niet alleen de tomaatjes deden het goed, ook peterselie en basilicum groeide goed. Volgend jaar zet ik er beslist meer van op mijn vensterbank. |
Wat weken geleden kon je in Rotterdam open tuinen bezoeken. Dat gebeurt elk jaar en deze keer besloten we wat echte stadstuinen te gaan bekijken. Midden in de stad, aan drukke verkeersaders verwacht je geen groene oases. Maar schijn bedreigt, want de drie tuinen die wij bezochten, waren wel degelijk rustpunten te midden van de hectiek van Rotterdam.
Hier geen beton of stenen, maar weelderig groen, oude bomen en kleurige planten. Kijk even mee (op de foto klikken is hem rechtzetten en vergroten):
 |
Vol met knoppen, deze fuchsia. Dat belooft dus een mooi gezicht te worden deze warme dagen. Ik vreesde dat ze op haar mooist zou zijn tijdens ons vakantietripje, maar gelukkig kwamen we net op tijd weer terug 😉 |
Een paar jaar geleden kocht ik wat planten ruit (Thalictrum Aquelegifolium) voor bij de vijver. Een mooie plant, met akelei-achtig blad en donzige bloemen op lange dunne stelen. Het lijkt een tere plant, maar ze houdt zich prima in weer en vooral wind. Dit jaar werd ik aangenaam verrast. Het was me wel opgevallen dat één van de planten niet wilde bloeien. Maar nu ineens wel. Niet in lila, zoals de andere, maar in sneeuwwit. Dat vind ik altijd toch zo wonderlijk. Want waarom heeft die ene plant nou toch zo lang gewacht en hoe kan die nou ineens wit zijn? Nou ja, ik zal er niet over tobben. Gewoon genieten!
Zoals uit mijn blognaam al blijkt, knutsel ik graag. Maar ik vind handwerken ook leuk en lezen, koken, reizen. En niet te vergeten tuinieren. Niet dat ik zo’n nette tuin heb. Er groeit nogal eens een onkruidje en onze borders zijn een beetje een ratjetoe. Maar dat vind ik nou juist zo leuk. Als er iets opkomt, wat totaal onverwacht prachtig blijkt te bloeien. Zoals deze sierui. Ik vind dat een natuurwondertje. Uit zo’n onooglijke bol komt een perfect mini boeketje van tientallen bloempjes. Mooi toch?
En oh ja, hobby is het weekthema bij Stuureenfoto. Neem ook daar eens een kijkje en doe mee als je wilt.
Het is allemaal begonnen met een klein stekje, stiekem meegenomen van een Frans vakantieadres. Wist ik toen veel dat klimop voor een habbekrats te koop is. Het stekje belandde bij het muurtje tussen ons huis en dat van de buren. En kijk nou eens, helemaal overwoekerd met klimop. We moeten zelfs oppassen dat de takken niet over het hout van onze gevel kruipen. Want dan beschadigt het. Dus knippen we regelmatig een heleboel weg. Maar nu even niet. Want gisteren ontdekte ik dat er een merelpaar zijn nest in de klimop aan het maken was. Af en aan vlogen ze, met grassprieten, pluizen en plantenslierten. Het oogt nog een beetje slordig en ik hoop dat de buurtkatten er nog geen erg in hebben. Dus maar snel nieuwe batterijen in de kattenschrik doen. En dan rustig wachten op eitjes en kleine mereltjes.
 |
En heb je ook zo’n muurtje dat overwoekerd is met planten, kijk dan ook bij Stuureenfoto, want ook daar is deze week het thema “overwoekerd”. |
Gisteren stond hier tulpen, nu staat er een verzameling orchideeën. Ik fotografeerde ze een aantal jaren geleden op de Keukenhof. Alles uit de natuur zet ik graag op de foto, want ik word er steevast blij van. Een beetje druilerige dag of een sombere bui klaart meteen op door een verse bos bloemen of een mooie plant.
En het thema van deze week bij Stuureefoto is natuurlijk “blij”.