Nee, bij deze winkel koop je geen goud of diamanten, maar voor mijn gevoel is het er even duur. De groentenman in ons winkelcentrum is voor mij een groentenjuwelier. Er zullen beslist klanten zijn die het doen, maar ik niet.
Want 6,98 betalen voor een doosje aardbeien, vind ik gewoon te duur. Te gek! Okay, ze zagen er ook beslist prachtig uit en nee, het is natuurlijk buiten het seizoen. We noemen ze ook niet voor niks zomerkoninkjes. Daar moet je in de winter dus niet om komen. Over de smaak kan ik niet oordelen, Maar voor dat geld koop ik toch iets anders. Nog geen idee wat, maar zeker geen aardbeien. Of ben ik blijven steken in het guldentijdperk, dat inmiddels al 15 jaar achter ons ligt? Want als ik het omreken, dan kom ik op een astronomisch bedrag uit voor die winterse zomerkoninkjes. Het kan wel, maar moet het dan ook?
Tag Archives: boodschappen
Big brother
Je denkt dat het zo’n vaart niet zal lopen, dat je best nog wel een beetje privacy hebt. Ze kunnen toch niet alles van je weten….?
Nou, in de Chinese toko is het echterdagelijks gebruik. En je hoeft er niks voor te doen, het gebeurt vanzelf. Je krijgt het zelfs op een briefje en kunt later niet zeggen dat je van niks wist.
Want kijk, daar staat het. Big Brother. Hij rekent af, maar houdt je meteen in de gaten… Of je dat nou wilt of niet!
😉 😉 😉
Deel dit op:
Karretje
| Daar staat ie dan, ver van huis, want het winkelcentrum waar Appie de grootgrutter zit, ligt aan de andere kant van de wijk. Dat is nog best een stuk lopen en dat lijkt me helemaal niet gemakkelijk met zo’n kar vol boodschappen.Maar goed, je hebt geen auto, geen fiets, geen boodschappentas op wieltjes, dus je besluit om die kar dan maar mee te nemen. Maar laat je die dan zomaar in het plantsoen staan? Ik zou denken, zet hem bij je huis en loop er de volgende keer weer mee terug. Of is dat een rare gedachte? | Â  |
Deel dit op:
Boodschappen
 Klik op het logo om docu te starten |
De winkels zijn niet zo gezellig ingericht, maar toch doen tienduizenden mensen er dagelijks boodschappen. In Duitsland, maar ook in Nederland en bijna alle andere landen van Europa, zelfs in de Verenigde Staten. Maar wat weten we over de achtergrond van de oprichters waren en het verhaal achter ALDI.Waarschijnlijk niet veel, want er heerst nogal wat geheimzinnigheid omtrent de familie Albrecht. Die weliswaar schathemelrijk moet zijn, maar zeer bescheiden leeft.
Afgelopen dinsdag zond het ZDF hier een documentaire over uit. De moeite waard om eens even te bekijken. |
Deel dit op:
water
Klik hier om te zien hoe je met alleen een vel papier, een paar druppels inkt en water doeltreffend een boodschap over kunt brengen:
Deel dit op:
Kerststress
Hoe vaak heb ik al niet geroepen dat ik niet meer meedoe aan al die Kerststress. En toch, meestal liep ik op de laatste nipper te rennen om alle boodschappen binnen te krijgen. Nou, dit jaar dus niet. Alles prima geregeld, dingen in de diepvries, verpakt of met een nog flink houdbare datum. Dit keer zouden de Kerstdagen rustig en rimpelloos verlopen.
Maar ja, “Life is happening when you are busy making other plans”. Dus liep het allemaal anders. Vorige week bleek de convector het na 30 jaar te hebben begeven. Gelukkig kon er een vervangende worden geplaatst… Op vrijdagmorgen om half negen stond de monteur op de stoep. Dag rustige vrijdag, dag plannen om heel op mijn gemak de laatste boodschappen bijtijds te doen. In plaats daarvan kon ik om bij twaalven aan het ramen zemen, vloeren dweilen, meubels verplaatsen en nog wat andere dingen.
‘sMiddags in de winkels bleken nou net die dingen uitverkocht die ik nog niet in huis had gehaald, dus werd het supermarkt in en supermarkt uit, op zoek naar verse dille, bubbelwijn en nog wat andere zaken. Al met al toch nog tamelijk stressig en met rode konen.
Maar uiteindelijk werd het toch een rustige Kerst. Met de hele familie bij elkaar, lekkere hapjes, gezellig eten, en op 2e Kerstdag een wandeling met manlief en een eenvoudige, maar voedzame maaltijd.
Pfffftttt……
Deel dit op:
Wandelen
 |
Om de botontkalking te beperken, kreeg ik het advies om regelmatig (eigenlijk dagelijks) minstens een halfuur stevig te wandelen. Mensen met een hond zullen hun schouders ophalen en zeggen dat ze dat sowieso altijd al doen. Maar wij hebben geen hond en de auto staat klaar voor de deur ….. Maar goed, je neemt zo’n advies ter harte en dus lopen we tegenwoordig iedere dag. Een rondje wijk, een rondje Rotte, op zondag lekker door het Kralingse Bos of rondom de Kralingse Plas. |
Of we lopen functioneel, naar de supermarkt, het winkelcentrum. Met een klein rugzakje, voor de boodschappen. Dan besparen we niet alleen op benzine, maar ook op de boodschappen. Want in een impuls iets meenemen, betekent een flink eind sjouwen. Wat zijn we toch goed bezig 😉
