The Analogues

Al maanden lang hadden we kaarten in huis voor een voorstelling van The Analogues in het Nieuwe Luxor-theater.

Het is niet de eerste keer dat we ze zien. We zagen al Sergeants Pepper’s Lonely Heart Club Band, The White Album en nu dus Abbey Road. Een fenomenale band, die tot in de kleinste details de Beatles muziek doet herleven. En een uitverkochte zaal met een gemêleerd publiek, dat enthousiast meezong en een knetterend eindapplaus ten beste gaf. Een heerlijke avond!

In Londen was ik een aantal jaren geleden met een vriendin. In de bus van ons hotel naar the City zag ik ineens dat we over Abbey Road reden. Ik stootte haar aan. “We rijden over Abbey Road”, tetterde ik enthousiast. “Nou en? Er rinkelde geen belletje…. Maar vorig jaar zijn Leo en ik wel degelijk even uitgestapt om HET zebrapad en de studio te zien. Nee, geen selfie gemaakt. Daarvoor was het te druk.

Jan van Eyck

Ik ging naar Gent voor de tentoonstelling van Jan van Eyck. En omdat Leo daar niet zo’n zin in had, ging ik alleen, met de trein.

Jammer genoeg heb ik al een tijdje last van een zere knie. Ik hoopte dat die pijn over zou zijn, maar juist bij dit bezoek kreeg ik enorm veel last. Veel trappen lopen is dan natuurlijk niet prettig, maar ik ontkwam er in het MSK niet aan. Het vergalde een beetje het plezier van de tentoonstelling die absoluut zeer mooi is.

Boymans-van Beuningen, Rotterdam

Er zijn nog maar een kleine twintig werken van Van Eyck in de wereld. Het enige in Nederlands bezit behoort aan Museum Boymans van Beuningen en ik weet dat ik daar vaak naar heb staan kijken.

Maar van de andere werken zijn natuurlijk vele foto’s in omloop. En dat is dan een beetje verraderlijk. Want die foto’s lijken vaak groter dan het originele werk. Maar het origineel is natuurlijk toch altijd het allermooist. Ongelofelijk dat de werken al meer dan 750 jaar geleden geschilderd werden. De kleuren, de details, de levendigheid, het maakt nog steeds een verpletterende indruk.

Ik was van plan om ook nog een bezoek aan de St. Baafskathedraal te brengen om daar het Lam Gods te bekijken. Maar nee, mijn knie liet me weten dat zoiets beslist geen goed idee was. Dus nam ik de trein terug naar Antwerpen.

Niet alle werken van Jan van Eyck zijn in Gent te zien. Sommige schilderijen zijn zo fragiel dat ze niet uitgeleend kunnen worden.

Wie ook naar Gent wil gaan, doet er verstandig aan om kaarten van te voren te bestellen. De tentoonstelling is vrij druk en dus is het zinvol om een wat rustiger tijdslot te kiezen.

Lekker!

Normaal snoep ik (niet meer) zoveel. Maar onderweg wil ik natuurlijk wel de lokale lekkernijen proeven.

En wat eet je in Zeeland? Natuurlijk een bolus. En een beetje zoeken op Google leidde ons naar de beste bolusbakker, die in Clinge zit. Omdat we toch van plan waren naar Hulst te gaan, waar Clinge dicht in de buurt ligt, besloten we het eten van een bolus uit te stellen tot de laatste dag.

Tegen één uur waren we bij de bakker, maar die was nog gesloten. En zoiets als een klein cafeetje bij de bakkerij zagen we ook niet. We reden even rond en konden na enen de bakkerij weer in. En kochten de twee laatste (!) bolussen. Helaas, geen koffie erbij dus. Maar ze smaakten wel heerlijk, al aten we ze dan op een parkeerterrein verderop in het dorp.

Misschien ga ik die bolussen nog wel eens zelf bakken. Met dit recept moet het lukken.

Foutje

Gisteren stonden er ineens twee blogs hier. De “Quote” had ik inderdaad gepland voor de zaterdag, maar het blog over “De dikke Van Dale” had pas vanmorgen moeten verschijnen.

Het is geen ramp, maar ik baal er wel een beetje van. Ik plan mijn blogs altijd en dat ging tot voor kort met een kalender die de dag markeerde wanneer een blog gepland stond. Nu blijven de dagen gewoon blanco en moet ik soms even terug zoeken in een “ouderwetse papieren” agenda om te kijken of ik al iets bedacht heb. Ter verduidelijking het gaat om deze kalender. In de komende week staan al wat blogs gepland, maar dat is hier dus niet te zien.

En dus hoop ik dat ik hier de gouden tip krijg om dat weer terug of verbeterd te krijgen. Misschien is het een plugin, misschien moet ik mijn instellingen veranderen…?

Als iemand een oplossing weet, hoor/lees ik dat graag.

Recept

Op Facebook vond ik een recept van Kookidee.nl dat me wel lekker en niet al te ingewikkeld leek. Een frittata met prei en krieltjes.

Maar spekjes had ik niet in huis en ui en prei samen vinden wij niet zo lekker. Dus gaf ik er mijn eigen draai aan. En ook omdat wij tamelijk grote eters zijn, veranderde ik de hoeveelheid groente en aardappelen. Kortom, het werd een beetje mijn eigen (vegetarische) recept.
Ik maakte het voor 2 tot 3 personen zo:

  • 400 tot 500 gr. krieltjes
  • 2 niet te kleine preien
  • 1 rode puntpaprika
  • 4 eieren
  • 2 flinke lepels crème fraiche
  • ca. 100 gr. belegen kaas, geraspt
  • olijfolie
  • 1 theelepel tijm
  • peper en zout
  • verse peterselie (optioneel)

Verwarm de oven voor op 200 graden.
Was de krieltjes, snij in niet te dunne plakken en kook ongeveer 8 minuten.
Snij de puntpaprika in kleine stukjes en was de prei, snij in ringen en bak dit samen kort in wat olijfolie. Voeg de tijm en wat zout en peper toe. Voeg na ongeveer 5 minuten de gekookte krieltjes toe en laat die ook nog een paar minuutjes mee bakken.
Klop ondertussen de eieren met de crème fraiche en voeg driekwart van de geraspte kaas toe.
Vet een ovenschaal in met boter en doe de prei/krieltjes in de schaal. Verdeel er het eiermengsel over en strooi het restant van de kaas er over.
Bak ongeveer 25-30 minuten in de oven, tot alles gaar en goudbruin is.
Bestrooi eventueel met wat gehakte peterselie.

EET SMAKELIJK!!

PS: De volgende dag is een restje koud ook erg lekker.