Openluchtmuseum

Afgelopen dinsdag waren wij, met een heleboel andere oudgedienden van het bedrijf waar Leo werkte, naar het Openluchtmuseum in Arnhem. Het weerbericht voorspelde niet veel goeds, maar gelukkig bleef het redelijk droog en konden we op ons gemak rondkijken.

In een huisje in de Zaanse Buurt zat een jong meisje te haken. een knalgeel kleed met randjes rood en groen en blauw. Het werd een dekje voor de wieg in het huisje. Heel toepasselijk, een tulpenveld met randjes rood, oranje en blauw in het felle geel.

 

Ik mocht een foto maken, die ik straks ook op Pinterest zet. Misschien zijn er wel andere haaksters die ook zo’n lekker dekentje willen haken….

 

Hiroshige

Collection of The Metropolitan Museum of Art
Hier tekende Hiroshige de reizigers aan de oever van de Fuji-rivier bij Fujikawa. Misschien doodden ze de wachttijd met het schrijven van een berichtje aan thuis.
Maar ook nu zullen ze je bij het postkantoor in Fujikawa graag helpen met je brieven en pakketjes. Al gaan die dan wellicht over de Tokaidotrein naar hun eindbestemming.
 

Blikjes

Sommige dingen zijn nu zo gewoon, dat je je bijna niet kunt voorstellen dat we het ooit zonder hebben gedaan. Hoe gemakkelijk pakken we niet een paar blikjes uit de koelkast.
Toch is dat blikje pas in de late jaren vijftig bedacht en kreeg de uitvinder, Ermal Fraze er in 1963 patent op.
Vijftig jaar later zijn er al miljoenen blikjes gemaakt, gevuld en leeg gedronken. En helaas ook nonchalant weggegooid. Want vol meenemen is geen punt, leeg mee terugnemen en netjes in de vuilnisbak deponeren is iets heel anders. Behalve in Duitsland. Daar worden de blikjes netjes opgeruimd. Want als je een leeg blikje laat slingeren, is er altijd wel iemand die het meeneemt en het statiegeld gaat innen.

Koffie met vlaai

Een bezoek aan Maastricht brengen en geen vlaai eten, dat kan natuurlijk niet. Leo moest er de eerste dagen niet aan denken, maar op de laatste dag kwam het er dan toch nog van.
Heerlijk op het terras van het Pothuiske, met het zicht op de Maas en de Servaasbrug, namen we een lekkere koffie met een punt kruisbessenvlaai!

Deur

Om onze 41e trouwdag te vieren, gingen Leo en ik een paar dagen naar Maastricht. We logeerden in een Designhotel, dat gelukkig via een mooie aanbieding redelijk betaalbaar bleef.
Het hotel was inderdaad zeer design en onze kamer ruim, met heerlijke brede bedden en een enorme badkamer. Alleen……. zonder deur. Er was een open verbinding tussen het slaapgedeelte en de bad/toiletruimte.
Nou ja, na 41 jaar voel je vrij in elkaars nabijheid, schrik je niet meer voor bloot.
Maar toch, allebei dachten we meteen “hier moet je natuurlijk niet aan de diarree zijn”. Maar ja hoor, laat Leo nou toch de eerste nacht ziek worden. Midden in de nacht begon zijn buik op te spelen. Het werd rennen naar de fraaie design toiletpot, waar hij weliswaar op kon doen wat gedaan moest worden, maar waar hij zich ook vreselijk ongelukkig op voelde. Nee, het mocht dan allemaal heel fraai zijn, geef ons toch maar zo’n ouderwetse deur voor de badkamer. Zo een, die je in geval van hoge nood ook af kunt sluiten voor de nodige privacy.

Oh ja, met Leo gaat het gelukkig al weer  beter 🙂

Hiroshige

Collectie: Tokyo National Museum

In Goyu is het al bijna donker, maar toch lopen er nog winkelende mannen en vrouwen. De tekening van Hiroshige zou zo in onze tijd passen, het lijkt bijna een moderne cartoon.
In het hedendaagse Goyu staan ook nu nog bijna identieke oude huizen, die weer zo passen in Hiroshige houtsneden.
 

Circus

Een enorme rode fiets, ergens in een weiland bij de Lek in Culemborg. Waarschijnlijk wordt hij gebruikt in een circusact, want het circus was daar neergestreken. En ernaast lag een mini-versie. Zomaar een gezellig plaatje van een mooie zonnige zondagmiddag.

Klaprozen

Deze maand, augustus 2014, herdenken we het ontstaan van de 1e Wereldoorlog.
Ik heb destijds niet zo goed opgelet bij geschiedenis, maar ik kan me nog wel herinneren dat de moord op prins Franz Ferdinand de lont in het kruidvat was. Wie dieper ingaat op de aanleiding, ontdekt al snel dat het natuurlijk veel gecompliceerder lag.
Maar één ding is wel duidelijk: het was een grote en vooral bloedige oorlog, waarbij honderdduizenden soldaten het leven lieten. Hoeveel het er waren, daar kun je je bijna geen voorstelling van maken. Maar de foto van het “Bloodswept lands and seas of red” in Londen maakt het erg aanschouwelijk. Elke klaproos staat voor één in die oorlog gevallen Britse soldaat. In de loop van dit jaar zullen 888.246 rode keramieken klaprozen een bloedrood spoor vormen rond om de Tower of Londen.
Laten we stilstaan bij al die levens, die verloren gingen. En hopen dat oorlogen vooral geschiedenis zijn.

foto: http://www.mixedgrill.nl

 

Hiroshige

Collectie: Tokio National Museum

De Tokaidoweg liep in Hiroshige’s tijd naar Yoshida over een bamboebrug. Stevig en mooi.
Tegenwoordig, met al het drukke treinverkeer, is dat niet meer voldoende en werd een metalen brug gebouwd. Ach,  de meeuwen op de oever zal het een zorg zijn, die zoeken naar wat vis.