Als we nou kleinkinderen hadden, dan… dan zouden ze vast wel eens komen logeren. En op een druilerige middag, wanneer de uitstapjes door regen worden verpieterd, dan liet ik ze dit filmpje zien.
Gewoon omdat het leuk is, maar krap een kwartiertje duurt en je er een beetje door wordt opgevrolijkt.
Dus grootouders, bewaar de link en laat uw kleinkinderen kennis maken met de jeugdherinneringen van Paul McCartney.
In de tussentijd zet je thee en biscuitjes klaar! 😉 😉 😉
Protesteren mag gelukkig in Nederland. En wie zijn protest kracht bij wil zetten, gebruikt weleens ongebruikelijke methodes. Maar protesteren tegen het gebruik van fossiele brandstof, maar wel de geneugten van deze grondstoffen genieten, vind ik erg tegenstrijdig.
Paul Meekhof schreef dit stukje op Facebook en ik wil het graag delen, omdat het met humor de vinger op de zere plek legt.
quote Hier wat tips voor als zoon of dochterlief ook de neiging krijgt om het asfalt te willen gaan knuffelen. En het volledig eens te zijn te zijn met de blokkades op de A12.
Na haar stompzinnig idee hebben we als ouders maar besloten om haar te helpen met het voorkomen van de door XR ( Extinction Rebellion ) aangekondigde “massale uitroeiing en het verdwijnen van hele ecosystemen”. Tja het blijft toch je kind.
Ze gaat voortaan op de fiets naar school, want wegbrengen met de auto kost brandstof. Natuurlijk wordt het straks winter en dan wil ze met de bus, maar zolang dat een dieselbus is, lijkt dat ons niet bevorderlijk voor het klimaat. Nu vraagt ze natuurlijk om een elektrische fiets, maar we hebben haar de verwoestingen aan de natuur laten zien ten gevolge van de lithiumwinning, dus het wordt gewoon trappen. Is goed voor haar, wij fietsten vroeger ook naar school.
Om alvast te wennen aan “het van het gas af moeten” hebben we de radiator in haar kamer afgekoppeld. Het daalt er nu ‘s avonds tot twaalf graden, maar in de winter zou het weleens kunnen gaan vriezen. In dat geval hebben we beloofd dat ze een extra trui, muts, maillot en handschoenen krijgt. Om dezelfde reden hebben we afgesproken dat ze voortaan alleen een koude douche neemt. Kleding wassen doet ze voortaan zelf, met het wasbord, want de wasmachine is nu eenmaal een stroomverbruiker en de wasdroger al helemáál. Dat kan natuurlijk niet meer.
Nu we het toch over de kleding hebben, die ze nu heeft zijn allemaal synthetisch, dus gemaakt van aardolie. Maandag brengen we daarom alles naar de Kringloper. We hebben een eco-winkel gevonden waar uitsluitend kleding wordt verkocht uit ongeverfde en ongebleekte linnen, wol en jute. We denken niet dat het haar mooi staat, zelfs dat ze uitgelachen gaat worden, maar dat is wat ze ervoor over moet hebben, voor het klimaat. Katoen is uit den boze, dat komt uit verre landen en er worden veel bestrijdingsmiddelen voor gebruikt.
We zagen zojuist op haar Instagram dat ze best kwaad is geworden. Dit was de bedoeling niet. Maar straks om 19:00 zetten we de WiFi uit en die gaat pas morgen na het avondeten weer even aan. Op die manier sparen we elektriciteit, heeft ze geen last van elektrostress en is ze totaal geïsoleerd van de buitenwereld, zodat ze zich beter op haar huiswerk kan concentreren. Om elf uur ’s avonds halen we de stroom eraf, donker is dan echt donker. Dat scheelt een hoop CO2.
Ze gaat niet meer mee op wintersport. Ze gaat niet meer mee op welke vakantie dan ook, want onze vakantiebestemmingen zijn praktisch onbereikbaar met een fiets. Terug naar de CO2-uitstoot en voetafdruk van je overgrootouders betekent domweg dat je ook leeft zoals je overgrootouders en die hadden nooit vakantie en zelfs geen fiets.
Dan hebben we het nog niet over eten gehad. Geen CO2-afdruk betekent geen vlees, geen vis en geen gevogelte maar ook geen vleesvervangers op basis van soja ( dat groeit immers waar eerst regenwoud was.) en ook geen geïmporteerd voedsel, want dat heeft een negatief ecologisch effect. En absoluut geen chocolade uit Afrika, geen koffie uit Zuid-Amerika en geen thee uit Azië.
Uitsluitend nog Nederlandse aardappelen, groenten en fruit dus en alleen van de koude grond, want broeikassen draaien op verwarmingsketels, CO2 en kunstlicht. Dat is slecht voor Het klimaat. Brood kan nog, maar boter, melk en eieren, kaas en yoghurt, kwark en room komen van kippen en koeien en die stoten CO2 uit. Geen ijsjes in de zomer. Geen wijn. Geen frisdrank en geen bier, die belletjes zijn immers CO2. Ze wilde wat kilo’s kwijt, nou, dat gaat lukken.
Ook gaan we alle plastic uitbannen, want dat komt uit chemische fabrieken. Ook alles van staal en aluminium moet weg. Weleens gezien wat een energie zo’n hoogoven verbruikt of een aluminiumsmelterij? En ten slotte krijgt ze geen make-up, zeep, shampoo, crème, lotion, conditioner, tandpasta en medicijnen meer en het maandverband wordt van linnen. Net als vroeger…. Unquote
Paul Meekhof ik ben het helemaal met u eens, consequent zijn heeft een prijs. Fijn dat u dat zo goed onder woorden bracht.
Maar ik twijfel toch nog. Wordt het die stoere buffelmuts of zal ik voor hem die fris ogende hersenmuts haken. Of misschien die extra warme, met snor-en baardbeschermer….?
Zou hij die echt gaan dragen? Ik blijf een vaag vermoeden houden dat ik toch beter een wat minder opvallend patroon moet zoeken 😉 😉 😉
We kennen allemaal de verkeerslichten voor voetgangers. Die lichten waar je -natuurlijk- veel te lang moet wachten en veel te weinig tijd hebt om over te steken. Je zou denken dat die lichten overal ter wereld hetzelfde zijn. Maar nee, er is variatie genoeg.
Bron: Instagram / Ampelmann_Berlin
Alleen al in Duitsland zijn er verschillende lichten in verschillende steden. De “Ampelmännchen” in Berlijn zijn al redelijk bekend. Zo bekend zelfs, dat een snoepfabrikant winegums in hun vorm op de markt heeft gebracht. Tja, weer eens wat anders dan beertjes, nietwaar?
Zo vind je in Dresden “Ampelfrauen” bij de oversteekplaats, geven in Schleswig Vikingen het sein tot wachten of naar de overkant gaan en in Hanau geven de Gebroeders Grimm het wel of niet oversteken aan.
Gek, ik weet niet hoe de lichten er in andere wereldsteden uitzien. Maar in Japan hoef je ook niet te kijken, daar geeft een vogelgeluid aan of je lopen of stilstaan moet.
Toen ik vanmorgen wakker werd, was de wereld grauw en grijs. Een beetje kleur zou helpen, dus zocht ik een foto met veel kleur en een beetje humor.
En dit is wat ik vond in mijn archief. Een vrolijke VW Kever. Misschien een beetje roestig geworden, hier en daar een klein deukje opgelopen wellicht? Dan haak je gewoon een hoesje. Een stevige haakster zo te zien, want er waren een heleboel restjes te verwerken.
Maar het resultaat mag er wezen. Een opvallend karretje, dat zeker een glimlach tovert op de gezichten van de voorbijgangers.