Brilletje

Bettie vroeg zich af waar mijn rode brilletje gebleven was. Was ik het kwijt geraakt, was het kapot…?

Nee hoor, het lag gewoon boven op mijn werkkamer. Tussen de papiertjes en de andere rommel. Dat brilletje heb ik nodig om te lezen of zo. Maar gebruik ik het niet, dan schuif ik het boven op mijn hoofd. En zo komt het nog wel eens ergens anders terecht, want op een gegeven moment gaat dat brilletje in mijn haar me irriteren en leg ik het opzij.

Och, het is maar gewoon een brilletje van de HEMA. En ze kosten geen kapitalen, dus heb ik her en der zo’n brilletje liggen.
En kies ik ook telkens voor een ander kleurtje.
Een zwarte voor bij de computer, een kleine smalle roestbruine als ik knutsel.
En in mijn gele tasje zit een geel brilletje. Dat rode brilletje lag gewoon niet op z’n normale plek.

En dan heb ik op de slaapkamer ook nog een wat chiquere van de opticien, maar die is om TV te kijken als ik mijn lenzen uit heb. Wat een luxe toch, al die brillen. Maar dan moet ik wel ze altijd netjes op hun plek leggen.

Gezegdes

Onze taal kent heel veel gezegdes. Maar er zijn ook van die uitspraken die alleen in je eigen kring te pas en te onpas opdoemen. Die alleen maar in jouw huishouden of familie worden gebezigd.

Bron: Google afbeeldingen

Van die opmerkingen die je altijd maakt wanneer er iets gebeurt. Bij ons is dat als Leo of ik mors met het eigeel van ons zachtgekookte eitje. Er druppelt wat dooier over het randje van het eierdopje en de ander zegt: “Daar zou oom Paul heel boos over worden”. Ach, oom Paul is al heel lang dood. Hij was een lieve man, maar knoeien met eten was hem een doorn in het oog.

En als je iets moet doen en er niet het juiste gereedschap voor hebt of te lui bent om het te pakken. Zo gebruik ik soms een mesje in plaats van een schroevendraaier. Wanneer er dan een opmerking wordt gemaakt, citeer ik mijn zus “In geval van nood, schil je aardappelen met een bijl”.

Ik ben benieuwd of jullie ook van die vaste uitdrukkingen hebben. Misschien zijn er wel zoveel, dat ik er nog een blogje aan kan wijden. Dus kom maar op met jullie verhalen….!

Rantsoeneren

Veel eten gooide ik al nooit weg. Meestal vind ik wel een mogelijkheid om restjes op te maken. Maar nu ben ik helemaal niet van plan om ook maar een kruimel weg te gooien. Wie weet hoe hard we alles nog nodig hebben.

Bron: Google Afbeeldingen

Ik doe ook zeer strategisch boodschappen. Hooguit één keer in de week, met een strak lijstje dat ik in de loop van de dagen op mijn telefoon zet. Zo hoop ik niets te vergeten. Sommige dingen heb ik niet altijd in voorraad of slechts één fles of doos. Zodra die aangebroken is, wil ik een nieuwe halen. En bij sommige producten, zoals bleekwater, sta je nu voor lege schappen.

Ook eten haal ik heel overwogen in huis. Ik heb weer een menu voor een aantal dagen, zodat ik weet wat ik nodig heb. De kwetsbare groenten gaan het eerst op, de houdbare blijven nog even in de koelkast of berging. Hou ik ergens een klein stukje van over, dan gaat het terug in de koelkast. Ook heb ik een zak met groenteresten in de diepvries. Daar maak ik dan na verloop van tijd bouillon van.

En hadden we vaak genoeg wel drie of zelfs meer soorten kaas of vleeswaar op tafel staan, nu wordt dat beperkt. Ik speel zo’n beetje de rantsoenmeester. Alleen voor de voorraad bier en dranken heb ik geen volmacht, dat is de taak van Leo. Maar daar hoef ik me ook geen zorgen over te maken, hij doet dat uitstekend. Zijn biertje en mijn wijntje blijven dus nog steeds gegarandeerd. 😉 😉 😉

Wat doe je?

Nu hij elke dag thuis werkt, was het voor onze jongste zoon een mooie gelegenheid om eens te zien of hij helemaal vanaf niks een brood zou kunnen bakken. Dat lijkt in de verste verte niet op zijn dagelijks werk. Maar koken en bakken is zijn hobby en nu kan hij het nuttige verenigen met het aangename.

Dus maakte hij vorige week een “starter”van bloem en water. Hij verzorgde dat een aantal dagen zodat op zondagmorgen een wat gistig geurende en bubbelende pot op zijn aanrecht stond.

Daar deed hij nog meer bloem, water en wat zout bij en kneedde daar een mooi deeg van.
Afgedekt en opzij gezet, wachtte hij tot het gerezen was.

De deegbol werd daarna op een bakblik gelegd en ingesneden. En toen kon het in de oven geschoven worden.

Na enige tijd was dit het resultaat.
Het huis moet verrukkelijk geroken hebben. Dat kun je helaas niet overbrengen met een appje. Maar bekijken konden wij het thuis wel via Whatsapp.

En hij heeft beloofd nog verder te oefenen, zodat wij straks, als alles weer “gewoon” is, een lekker broodje van hem krijgen. En daar ga ik me nu alvast op verheugen!

Lekker!

Als het zonnetje schijnt, gaan we een stukje lopen. Even de benen strekken en een frisse neus halen.

En dan gaan we natuurlijk niet naar een winkelcentrum, maar zoeken ons heil in de natuur. Zo kwamen we vorige week langs het achterpad van de wijk, waar we dit bord zagen. Het moet er al veel langer hangen gezien de verkleuring. Maar de waarschuwing was duidelijk!

Hier wordt gewaakt door een alerte en assertieve hond. Inbrekers, hij lust jullie rauw bij een slap koppie thee !

Humor in tijden van Corona

Op verschillende blogs en op Facebook zag ik al wat uitingen van Corona-humor voorbij komen. De een leuk, superleuk of nou ja, zeg maar wrang… Het kan verschillen. Maar ik vind het wel hoopvol dat we proberen te blijven lachen. Dat geeft ook je weerstand een oppepper, denk daaraan.

Deze zag ik in de krant en vond ik ook wel het plaatsen waard. Een inventieve moeder, die van de nood een deugd maakt… Pluis, bedankt!

Gek gevoel…

Ik voel me eenbetje een paria. Ik wil er niet aan toegeven, want de werkelijkheid is niet anders en ik zal beslist niet de enige zijn die zich vreemd voelt. .

Geen bezoek, zoveel mogelijk thuis blijven. Nee, het openbaar vervoer is nu geen optie. Natuurlijk bellen we, appen we en kunnen we zelfs skypen. Maar wat een vreemde gewaarwording. Gevangen in je eigen bubbel, maar nu niet vrijwillig, maar op last van de overheid. Voor een goed doel, dat zeker. Voorlopig voor drie weken, maar wie weet voor hoe veel langer nog.

Alles is afgelast, zingen, gymen, spelletjesmiddag. De hulp heeft zich afgemeld. Wanneer ze weer komen wil of mag, is nog onzeker.

Boodschappen doen gaat vlug, vlug. En met een van te voren gemaakte lijst, want even lekker rustig winkelen is er al niet meer bij.

Nou ja, met een beetje droog weer gaan we een stuk wandelen in de omgeving. Dat kunnen we nog wel. En als we dan mensen tegenkomen, blijken die maar al te graag in voor een praatje. Maar ze houden afstand, voor wie weet wat….!

Nou ja zeg! Genoeg gemekker. Er is nog van alles te doen. Zo heb ik mijn puzzel uit de mottenballen gehaald. Die lag er al al te lang en zal misschien (??) nu een keer afkomen. Voorlopig tijd zat!

Handig

Zo nu en dan komt er op Internet ineens iets voorbij, waarvan je denkt “Kijk nou, das handig!”

Zo ontdekte ik op Pinterest deze pleisterkaart. We kennen het allemaal. Je snijdt in je vinger, wilt er een pleister op plakken, maar die gaat er binnen no time ook weer af. Hier staan handige tips om het beter op te lossen.

Recept

Al een paar keer maakte ik deze lekkere Marokkaanse bonensoep. Goed vullend, zonder vlees maar met een heerlijke smaak. En ook vandaag zet ik hem weer op tafel. Ik serveer er een volkoren broodje bij.

Voor 4-5 personen:

groot blik witte bonen
blik tomatenblokjes
2 uien
3 teentjes knoflook
1 winterwortel
3-4 stengels bleekselderij
1 gele of groene paprika
2 tl ras-el-hanout
1 tl kurkuma
1 tl komijn
½ bosje verse peterselie of koriander
½ liter groentebouillon
(olijf)olie om te bakken
Peper en zout

Snijd uien en knoflook fijn.
Verwarm de olie in een grote pan en fruit hierin de uien en knoflook.
Snijd wortel, bleekselderij en paprika in blokjes en voeg deze bij de uien/knoflook en laat even meebakken.
Strooi de ras-el-hanout, kurkuma en komijn over de groenten en roer goed door.
Voeg de tomatenblokjes en de groentebouillon toe en breng aan de kook. Laat alles zachtjes 12 tot 15 minuten op laag vuur pruttelen.
Voeg dan de witte bonen toe en warm alles nog ca. 5 minuten goed door. Breng op smaak met peper en zout en bestrooi met gehakte peterselie, of voor de liefhebbers, koriander

EET SMAKELIJK!!

PS: Vaak word aangeraden de bonen af te spoelen. Maar ik vind dat zonde, want dan spoel je ook alle voedingsstoffen in het vocht weg. Dus gaat bij mij het hele blik, met nat en al, er in.

Hamsteren

Nee, geen nieuwe actie bij de blauwe grootsuper. Er wordt op dit moment door diverse mensen gehamsterd, om dat je nooit kunt weten….

Ik las al dat bonen in tomatensaus, desinfecterende handgel en zeep op dreigen te raken. En ik ben dus niet de enige die zakdoekjes op voorraad heeft. 😉
Ook schijnt men op grote schaal wc-papier in te slaan.

Het doet me denken aan een tante, die enorme voorraden lucifers, zeep en andere voedingsmiddelen insloeg. Ze had er een grote kast vol mee. Wat er mee gedaan is toen ze uiteindelijk overleed weet ik niet. Misschien is het allemaal wel weggegooid…

Zelf heb ik wel altijd een soort ijzeren voorraad. En omdat ik nogal eens vergeet wat ik heb gekocht, staat er hier ook wel wat dubbel. Ik hoef dus nog niet in te slaan, maar kan voorlopig nog wel vooruit.