Category Archives: huishouden

Tijdloos

Posted on by
10

Wij begonnen ons huishouden vrij onverwacht. Leo en ik kenden elkaar nog niet zo lang toen we een flatje konden huren. We waren verliefd, zagen de toekomst samen rooskleurig tegemoet. Maar van een uitzet was geen sprake. Dus kochten we het allernoodzakelijkste en vooral niet al te duur.

Na een paar jaar verhuisden we en wilden we onze gammele (plastic) boekenkast wel verruilen voor een stevig exemplaar. Een collega vertelde over Lundia en daar waren we meteen helemaal weg van.

Het begon met een boekenkast, die werd uitgebreid, omgebouwd. Diverse keren haalden we de kast helemaal uit elkaar, deelden hem opnieuw in. In de keuken kwam ook een Lundia kast, in de kamers van de kinderen stonden Lundia meubels, die ook met hen verhuisden naar Groningen en Utrecht.

De boekenkast staat nog steeds pontificaal in onze huiskamer. De keukenkast staat nu op mijn werkkamer vol met knutselspulletjes. Andere meubels zijn verkocht of weggegeven.

Maar nog steeds zijn meubels van Lundia een tijdloos concept.

Recept

Posted on by
8

Zo nu en dan kun je ongelofelijke trek hebben in iets. Dat had ik ook laatst. Wafels, oh……!

Ik zocht en vond dit recept van Einfachbacken.de op Instagram. Lekkere knapperige wafels, niet te zoet, redelijk gezond ook nog.

Ik maakte een half recept, net genoeg voor ons twee.
125 gram (fijne) havermout
250 ml. Melk
3 eetlepels suiker
50 gram bijna gesmolten boter
1 ei
snufje zout, kaneel naar smaak

Doe havermout, suiker zout en kaneel in een kom en meng goed.
Meng in een ander kom de melk, ei en gesmolten boter goed door elkaar en voeg het aan het havermout mengsel toe. Laat het beslag een kwartiertje of langer wellen.

Verwarm het het wafelijzer en vet het in. Schep het beslag in de wafel vorm en bak in ca. 4 tot 5 minuten goudbruin en knapperig. Serveer met poedersuiker of fruit.

Ik heb een rond wafelijzer en bakte hier 4 flinke wafels van.

La Baie de la Somme

Posted on by

Vorig jaar waren we al in dit gebied. We vonden het beslist een tweede -en misschien nog wel meer- bezoek waard. Veel lange ritten maakten we niet. Het was lekker weer, een beetje fris. Maar de zon liet zich regelmatig zien en dan is het genieten op een bankje langs de zee. De vogels te zien fourageren, de golven die zich terugtrokken of juist weer stevig op de stenen beukten.

De ene dag lunchten we uitgebreid, de andere dag waren we onderweg en aten een crepe of een croque monsieur. Ook verwenden we onszelf met heerlijke taartjes. Het was tenslotte vakantie en de innerlijke mens moet zo nu en dan ook gestreeld worden.

Snel deeg

Posted on by

Ik maak graag quiches, met allerlei groenten. Ze smaken altijd en staan gezellig op tafel.

Meestal gebruik ik kant en klaar korstdeeg van Koopmans. Liever wil ik zelfgemaakt deeg, maar dat vind ik dan weer zo’n karwei…! Tot ik deze truc leerde. Simpel als wat, zelfs de verhoudingen zijn simpel.

Je hebt alleen een flinke doos (ca. 1,2 tot 1,5 liter) met goed sluitend deksel nodig. Doe daarin 250 gram meel, zout naar smaak, 100 ml. water en 100 ml. olie. Sluit goed af met het deksel en dan flink schudden maar. Na een minuutje zie je een bal deeg ontstaan. Net zo lang schudden tot de doos “schoon” is en het deeg is klaar.

Daarmee kun je meteen je ingevette schotel bekleden. Ik gebruikte mijn glazen vorm van 26 cm. doorsnee en had precies voldoende deeg.

Het smaakte prima, was knapperig en goed snijdbaar. En ook na een dag smaakte het nog uitstekend. Absoluut een topper!

Aansteker

Posted on by

Nu bijna geen mens meer lijkt te roken, zie je ook steeds minder aanstekers. Vroeger had elke man die wel in zijn achterzak zitten. Of hij had tenminste een doosje lucifers bij zich.

Bron: Facebook / Kees Pootjes

Mijn vader had er zo een als deze. Er zat een prop katoen in en als ie leeg was, moest er benzine in.

Dat hadden wij altijd in het gootsteenkastje staan. In een gewone fles, met een kurk erop.

En als die aansteker dan gevuld moet worden, druppel voor druppel, brak mijn vader een lucifer half doormidden, hing hem in de flesopening en druppelde zo voorzichtig de benzine in de houder. Al ging er ook wel eens iets naast.

Aansteker dicht en dan proberen of hij het deed. Ik hoor nog het geluid dat dat maakte. Soms lukte dat niet erg en moest de hele procedure opnieuw. Hij had engelengeduld daarvoor.

Soms deed de vlam het juist iets te goed. Dat was beslist een beetje gevaarlijk, met die fles in de nabijheid. Maar gelukkig is altijd alles goed gekomen. Brand hebben we nooit gehad.

Later kreeg mijn vader een mooie gasaansteker, maar of hij dat echt ook beter vond….? Ik betwijfel het.

Recept

Posted on by

Ondanks veel kookboeken in m’n kast kook ik eigenlijk meestal met wat ik in huis heb. En soms vind ik dat wel blogwaardig, zoals dit recept.

img_20250828_1934275257777259084041486002

SPAANSE MACARONI (2 personen)
200/300 gram rundergehakt
1 flinke ui, in reepjes
2 teentjes knoflook, gehakt
stengel bleekselderij in smalle boogjes
2/3 tomaten in stukjes
1 paprika, in blokjes
1 kleine courgette, in reepjes
1 flinke eetlepel tomatenpuree
1 rode hete peper (optioneel)
200 gram elleboog macaroni
kruidenmix: 1 theelepel Italiaanse kruiden; 1 theelepel komijn; 1/2 theelepel korianderpoeder; 1 theelepel gerookt paprikapoeder; peper en zout naar smaak

Bak het gehakt in wat olie aan.
Voeg de ui toe, bak tot glazig, voeg knoflook en bleekselderij bij.
Bak de tomatenpuree ook even mee en daarna voeg tomaten en paprika toe.
Doe de kruiden erbij, meng goed en voeg voldoende water/bouillon zodat de saus even 10-15 minuten kan stoven. Roer de laatste minuten de courgette reepjes er door.
Kook de macaroni al dente. Giet af en meng de macaroni door de saus. Garneer eventueel nog met wat peterselie of korianderblad en serveer.

EET SMAKELIJK

PS: Ik maakte dit de eerste keer met chorizo braadworstjes (AH). Ook lekker.

Varende supermarkt

Posted on by

Vorige week maakte ik deze foto tijdens de Havendagen in Rotterdam. Ik kan me zo’n bootje nog wel herinneren. Een parlevinker, oftewel een varende supermarkt. Nou ja, het assortiment zal wel wat beperkter zijn geweest, maar voor de klanten was er toch van alles te koop.

Dagelijks voeren de bootjes langs de binnen-vaartschepen en bezorgden hun waren. Het moet voor de schippersvrouwen een hoop gezeul bespaard hebben. De boodschappen werden meteen over bak-of stuurboord geleverd en betaald.

Maar niet alleen schippers gebruikten de diensten van de parlevinker. Ook toeristen, in Friesland vooral, vonden de service wel erg prettig.

Het beroep van parlevinker is al jaren uitgestorven. Dit scheepje behoort dan ook tot het Maritiem Museum en voor deze gelegenheid was er van alles te eten en drinken te koop. Een klein terrasje maakte het deze dag compleet.

Sparen

Posted on by

Zo na de vakantie zijn mensen weer in de weer met opruimen. In de wijk-app zie ik dan ook allerlei dingen die gratis of voor een paar euro aangeboden.

En het zijn niet alleen de ouders, ook kinderen nemen hun spulletjes eens onder de loep.

En dan blijkt al gauw dat ze nu toch te groot zijn voor kinderspelletjes. Dus weg ermee! Gratis?

Hé… wacht eens even…! Daar kan het spaarvarken mee gevuld worden.

Autorijles is duur, dus waarom zou je het niet proberen. Tenslotte helpt elke euro om dat roze kaartje dichterbij te brengen.

En er komt ruimte in de kast. Kind blij, pa en ma ook. Goed plan toch?

Lekker

Posted on by

Zelden of nooit koop ik chips. Niet omdat we ze niet lusten, maar staat zo’n schaaltje op tafel blijven we ervan eten. En dat is niet goed, te zout, verslavend, te vet…!

https://hoekschechips.nl

Daarbij komt dat ik “echt” eten wil. Dus met echt paprikapoeder, niet met een fancy smaakje uit een chemische fabriek. Maar goed, al die grote zakken chips kopen we dus niet.

Maar vorige week waren we in Piershil. We reden er naar toe na afloop van het fysiobezoek. We wisten een plekje aan het water met een lekker bankje, waar we onze boterhammetjes opaten. Zonnetje, windje, nog wat meer lekkers in de knapzak. Net een beetje vakantie.

We keken ook nog even in de plaatselijke supermarkt. En toen zagen we deze Hoeksche chips. Helemaal natuurlijk, geen gekke ingrediënten, geproduceerd in de buurt. Bijna een echt vakantie souvenir 😉

En lekker dat die chips zijn. Internet leerde ons dat we niet helemaal naar Piershil hoeven rijden, want ze zijn ook hier in de buurt te koop.