Grutto

Ik kan me heel goed voorstellen dat de Zaanse Schans populair is bij buitenlandse toeristen. Het is een idyllisch stukje Nederland en ook wij hebben er van genoten.
Maar tussen alle nostalgische gebouwtjes en molens zagen we nog iets, dat eigenlijk nog meer indruk maakte.
In de weilanden rondom zaten grutto’s. En die hadden jongen. Een begeerlijke prooi voor de andere vogels, zoals kraaien. Maar de grutto ouders beschermden hun kroost met (vooralsnog) succes! Prachig om te zien hoe vader en moeder grutto de kraaien te lijf gingen en omtrekkende bewegingen maakten om ze te misleiden.
 

Eigenlijk ook een stukje nostalgie, want grutto’s zie je tegenwoordig steeds minder, helaas.
De grutto die ik voor de lens kreeg, was tamelijk ver weg en rustte even uit. Niet echt een optimale opname dus.

 

Opmerkelijk nieuws

Dagelijks worden we overspoeld met allerlei nieuws. Het moet dus wel bijzonder zijn, als het op wil vallen. Maar dit bericht raakte me zeer.

Een museum in het oude mijngebouw Schacht Nulland in Kerkrade is zaterdag vernield. Tientallen oude foto’s werden van de muren getrokken, ramen sneuvelden, er werd brand gesticht in het schachtgebouw en op de muren werd ontlasting gesmeerd.Vier jongens van 9 tot 11 jaar waren de daders.

bron: http://www.pienternet.be

En ik denk “Wat bezielt die kinderen?” Of ze nou wel of niet het (historisch) besef hebben, dit doe je toch niet! Ze zijn ter verantwoording geroepen, lees ik. Nou dat zal ze leren. Pas op hoor, nooit meer doen!!

Misschien zouden ze nog eens terug moeten naar die mijnschacht, maar dan om te werken zoals deze jongens en onder de barre omstandigheden van toen. Lange dagen sjouwen en ploeteren, je angst verbijten, stoffig en vuil worden. Heel andere koek dus!

Voor de gevallenen

Vandaag, 4 mei, herdenken we.
Ik ben van 1948, van ná de oorlog, zeg ik heel vaak. Ik wil dat ook zo houden, want met oorlog zijn we nog nooit iets opgeschoten.
Voor alle mensen, die stierven in welke oorlog dan ook, dit prachtige lied van Charles Aznavour. (klik op de foto voor het filmpje)

 

 

 

 

 

Joodse huizen

Morgen willen we een bezoek brengen aan één van de Joodse huizen in Rotterdam. In het kader van de Dodenherdenking is het mogelijk een aantal huizen in Rotterdam (en andere steden) te bezoeken. Door het vertellen over hen en hun dagelijkse dingen in het vooroorlogse Rotterdam blijven de bewoners leven in onze herinnering.
Het is goed dat we blijven denken aan de velen die weggingen en nooit meer terugkeerden.

Vrijmarkt

En hoe was het gisteren? Genoten van alle Oranjedrukte? Nog langs de vrijmarkt geweest?
Dat is bij ons een jaarlijks terugkerend ritueel. Kijken wat anderen allemaal weg willen doen en ons afvragen of ze het ook wel verkopen. Want als je dan eindelijk besloten hebt om er mee langs de straat te gaan staan en je verkoopt het niet. Wat dan?

Ach, misschien staat ie er volgend jaar wel weer mee….

 

Koningsdag

De eerste Koningsdag, hoe zal die verlopen? En gaat het de komende jaren op dezelfde voet verder of horen we vandaag hoe onze koning en koningin deze dag voortaan willen vieren? Krijgen we het defilé weer terug, wordt het een nationale sportdag of …. Nou ja, dat horen we vanzelf.
Ongemerkt voorbij laten gaan zit er voor Willem-Alexander niet in, hoezeer hij daar misschien naar verlangt. Hij moet en zal, hoe dan ook, op deze dag nog eens extra in de belangstelling staan.

Ik wens hem in ieder geval een prettige dag toe en hoop dat hij, met zijn gezin, nog heel veel jaren deze dag mag vieren!

Statistieken

  Droge kost om te lezen, statistieken. Hoeveel containers in de Rotterdamse haven gelost en geleden zijn, hoeveel auto’s met welke snelheid over de rijkswegen rijden. Hoeveel….. nou zo gek kun je het niet bedenken, of er is wel een statistiek van te maken.

Al stofzuigend bedacht ik me laatst “hoe vaak heb ik dit al niet gedaan?”. Uit mijn hoofd en al stofzuigend kwam ik er niet uit, dus nam ik bij de koffie de rekenjapanner ter hand en ging aan het staffelen. Ruim 40 jaar samen, zo’n 15 jaar intensief met schoonmaken en huishouden bezig geweest en 25 jaar iets minder fanatiek met stoffer en zuiger in de weer. Het resulteerde in ongeveer 5400 keer stofzuigen. Reken 10 x zuigen voordat de stofzak geleegd moet worden, dan kom je op 540 stofzuigzakken. En dat zijn heel wat kliko’s vol.
Wat leverde al dat gereken me op? Nou, eerlijk gezegd niks opwekkends. Want soms lijkt het alsof ik helemaal nooit stofzuig. Dan dwarrelen de stofvlokken die ik vorige week weghaalde weer opnieuw over de vloer. Wat een ellende, alsof je het allemaal voor Jan Joker doet.
Maar net toen ik er de brui aan wilde geven, kwam echtgenoot thuis. Hij keek rond en zei “Zo, heb je gezogen? Het ziet er weer netjes uit zeg!” Na al die jaren samen, weet hij precies welke gevoelige snaar hij moet raken 😉

Pasen

Weken achter elkaar ben ik er met afgewend hoofd aan voorbij gelopen. Ze lonkten, riepen zachtjes “koop me”, geurden me tegemoet. Maar ik was sterk. Echtgenoot niet, maar dat ontdekte ik pas toen ze al in huis waren 🙁 Maar nu ga ik toch voor de bijl, heb ik ze op een schaal in de kamer gelegd. Onder het mom van “Want het staat zo leuk”, maar ze gaan natuurlijk toch op.  

Nou ja, gelukkig duurt het nu weer tot oktober, dan komt de kerstverleiding pas 😉

Lopen

Deze schoen staat op de tentoonstelling S.H.O.E.S. in de Rotterdamse Kunsthal.

Daar staan nog honderden andere schoenen. Mooie, lelijke, gekke, comfortabele schoenen. Schoenen om op te lopen of om mee gezien te worden.

Want lopen…? Toch hooguit strompelen zul je op deze schoenen. Geen stap zou ik er op kunnen zetten!
Echt iets voor een ster als Lady Gaga of Madonna…

Tanden op elkaar, van te voren goed oefenen en dan maar gaan over die rode loper!!

 

 

Maar de lopers van de Rotterdamse Marathon zullen zeker en vast wat steviger schoeisel dragen. En heb je ook een foto die heel toepasselijk is bij LOPEN, dan kun je deze week mee doen met Stuureenfoto.