Onzinnig

Er is weer eens wat nieuws op de markt. Een apparaatje waar je een ei, wat andere dingen zoals ham of kaas, in moet prutsen (de opening leek mij tenminste veel te klein) om dan na enkele minuten een soort omelet op een stokje te krijgen?
Je kunt toch gewoon een eitje tikken op de rand van een pan en dan erbij doen wat je wilt? Zo doen we dat al eeuwen en dat is gewoon lekker. Nee hoor, de fabrikant heeft weer een dingetje bedacht, met een snoer en zo onhandig dat je na de eerste pogingen al denkt

“ach nee…., la maar zitten…”. En dan belandt het ding bij de recycling of op de rommelmarkt. Ik hou het gewoon bij mijn pan en het beproefde recept!

Lekker

Zo langzamerhand komt er gelukkig een verandering op gang. De grote voedselfabrikanten stoppen niet meer zoveel suiker of zout in hun producten. We zijn er nog lang niet, maar het begin is er.

Afgelopen zaterdag aten we wat bij IKEA en ik nam er een pakje Optimel  van Campina bij. “PUUR” stond er op. Ik keek eens beter en toen zag ik dat het bestond uit alleen magere yoghurt en wat vruchtensap. Niet zo zoet, maar fris.  Gewoon lekker, zoals het hoort dus!

Eigen oogst

Nee, het is nog steeds niet genoeg voor een paar flessen Cuvée Bonheur, maar de druivenoogst was dit jaar toch al heel wat meer dan vorig jaar. En ze smaken heerlijk. Eerst goed gewassen natuurlijk, want ook beestjes vinden dit lekker en een hapje rauwe slak, nee dat is het niet wat we willen.

Ruim een kilo konden we plukken en dan nog zit er wat aan. Maar dat is voor de vogels, omdat ze zo vriendelijk waren er dit jaar niet al te veel van te smullen!

 

 

Dal Makhani

Een recept voor Indiase linzensoep. Vegetarisch, lekker pittig en met een stukje (naan)brood erbij een hele maaltijd voor twee personen.

bron: http://www.sugaretal.com/

Dal Makhani
1eetlepel olijfolie
1 laurierblad
2 kardemom zaaddozen
1 kaneelstokje
2 fijngehakte knoflooktenen
1 eetlepel zeer fijngehakte gember
1 rode ui, fijngehakt
4-5 gehakte tomaten of half blikje tomatenblokjes
1 blikje (420 gr) linzen, met nat
½ theelepel garam masala
¼ liter kookroom
¼ liter groentebouillon
½ theelepel bruine suiker
zout en peper
vers gesneden koriander voor garnering

Verhit de olie zachtjes in een pan, voeg laurierblad, kaneel en kardemom toe en laat even bakken tot het geurt. Doe de ui er bij, laat zachtjes bakken tot ze glazig is. Voeg gember en knoflook toe en bak circa een minuutje mee.Doe dan de tomaten en linzen erbij en laat alles ongeveer een kwartiertje zachtjes stoven. Roer zo nu en dan even door.
Doe dan de garam masala, suiker, room en zoveel bouillon erbij tot de soep goed van dikte is. Je kunt de soep eventueel met de staafmixer pureren. Dien op met wat koriander en naanbrood.

Bron: http://www.sugaretal.com (via Pinterest)

 

 

Once in a lifetime

Al weer een hele tijd geleden heb ik me opgegeven voor het komend seizoen van Heel Holland Bakt. Al ergens aan het eind van zomer stuurde ik een uitgebreid formulier op, met wat ik zoals gebakken had, heel veel persoonlijke gegevens en foto’s.

En toen begon het grote wachten. Pas eind januari sloot de inzendtermijn en voor die tijd hoefde ik dus niet op iets definitiefs te rekenen. Eind februari kwam er dan een telefoontje van het productiebureau en mocht ik opdraven, met zelfgebakken taart en een ander baksel naar eigen inzicht.  

Het weekend ervoor bakte ik proef, liet buren en kennissen testen en hoorde ik  het commentaar aan. Ik bakte nog een keer, wijzigde het recept nog iets en bakte tenslotte op de grote dag nogmaals een verse taart en een mooi gevlochten brood. Daarmee reden Leo en ik naar Hilversum, waar een deskundige jury proefde en ik een gesprekje had, dat opgenomen werd. Gek genoeg voelde ik helemaal geen stress. Ik vond het enig, een bijzondere ervaring, maar niet iets dat van levensbelang was. Ik denk dat Leo zenuwachtiger was dan ik 😉
Maar mijn bakkunst viel in de smaak en ik mocht met 23 andere kandidaten nog een keer proefbakken. Dit keer in de bakkerij van Robèrt van Beckhoven in Oisterwijk, waar ook Janny van der Heiden en Martine Bijl aanwezig waren.
En daar sta je dan, in een wildvreemde keuken. Je moet bakken met tijdsdruk, want meer dan 2 uur en een kwartier hadden we niet. Het kon allemaal nét. Natuurlijk moesten we soezen bakken en die zijn al niet mijn favoriet…..! Als je dan ook nog moeten zoeken naar van alles en nog wat. Het zweet brak me uit en ik voelde me als een kat in een vreemd pakhuis. Nee, het werd geen topprestatie en ik ben dan ook niet verder gekomen. Geen TV-carrière dus voor mij.
Jammer, maar ja ….. Het was al met al toch een heel leuke ervaring, die ik beslist niet had willen missen! Voortaan bak ik weer lekker ontspannen in mijn eigen vertrouwde keuken!

Lekker

Niet iedereen zal het waarderen, maar wij vinden het lekker, meestal op brood: Bloedworst. Het is geen dagelijkse kost, maar zo nu en dan maken we weer een potje open. Als we weer een keertje in Duitsland zijn geweest, waar het nog overal volop te koop is.
Zelf kopen wij deze potjes “Oma’s Roter” bij de Duitse Lidl.
Ja, ik weet het, het heeft zijn naam tegen. Reclametechnisch niet de juiste keuze, zeker niet in Nederland. Maar de worst is heerlijk.

Haring

Eindelijk, ze zijn er weer. Hollandse nieuwe. Mmmm, lekker met uitjes op een broodje.Vroeger kon je me er de deur mee uit jagen. Maar echtgenoot kun je er voor wakker maken en dus heb ik ook geleerd haringen te eten. De eerste nog heel voorzichtig, met meer tomaat en ui dan vis.  

Maar later kon ik de smaak ervan steeds beter waarderen. En nu loopt het water me in de mond, alleen al bij de gedachte aan zo’n lekker visje.

Taartjes

Voor een etentje met vrienden maakte ik als dessert deze appel-honingtaartjes, naar een recept van Rudolph van Veen.
Niet het meest simpele recept, maar wel erg lekker.
En… heel leuk om te maken.
Het etentje was enigszins “amerikaans” georiënteerd, dus noemde ik ze Las Vegasgebakjes.
En zoals heel veel in Amerika, waren het regelrechte calorieënbommen, ondanks dat ik de hoeveelheid suiker iets afgezwakt had.
Maar zo lekker, dat alles tot op de laatste kruimel werd opgepeuzeld.

 

 

Simpel lekker

Dit recept komt van 24Kitchen, uit het programma de Makkelijke maaltijd. Elke dag van 5 tot 6 komen er vier simpel te bereiden maaltijden voorbij. En deze is echt heel lekker, ziet er leuk uit en is eenvoudig te maken en voor te bereiden.

  700 g voorgekookte aardappels
2 el provençaalse kruiden
zonnebloemolie
2 teentjes knoflook
150 g gerookt spek
250 g Varkenshaas
1 courgette
1 rode ui
1 gele paprika

Avocadosalade
2 el witte wijnazijn
1 el olijfolie vergine
2 avocado’s
4 trostomaten
1 bosje bosuitjes
versgemalen peper

Meng in een ovenschaal de aardappels, de helft van de Provençaalse kruiden en een flinke scheut olie met elkaar. Bak de aardappels in de oven in circa 20 minuten goudbruin en gaar (op 180 graden).

Voor de spiesjes:
Pel en snijd de knoflook. Meng voor de marinade een flinke scheut olijfolie met de knoflook en meng de resterende Provençaalse kruiden erdoor.
Snijd het spek en de varkenshaas in blokjes en leg in de marinade.
Snijd de courgette in grove blokjes, pel en snijd de ui in grove stukken en voeg ook toe aan de marinade.
Halveer de paprika in de lengte, verwijder de zaadlijsten en snijd de paprika in stukjes en voeg toe aan de marinade.

Rijg de varkenshaas, courgette, spek, rode paprika en rode ui om en om aan de satéprikkers. Verwarm een grillpan en gril de spiesjes om en om circa 5 minuten.
Leg de spiesjes op de aardappels en laat circa 8 minuten doorgaren in de oven.

Salade
Meng in een grote kom de azijn en olijfolie vergine met elkaar en breng op smaak met zout en peper. Halveer de avocado en verwijder de pit, snijd het vruchtvlees in de schil in blokjes en schep de blokjes met een lepel uit de schil. Snijd de tomaat in plakken en de lente-uitjes in ringetjes.
Meng de avocado, tomaten en lente-uitjes door dressing.

EET SMAKELIJK!!

 

 

Jong geleerd

Laatst zag ik een programma met Jamie Oliver, waarin hij met een oude gammele bus door Italië toerde. Hij was op zoek naar de echte Italiaanse keuken en er werd natuurlijk ook lekker gekookt.
Maar hij bezocht ook een kleuterschool, ergens in het diepe zuiden van Italië, waar nog  niet zoveel toeristen komen en de welvaart op een lager pitje staat. Toch kregen de kinderen tussen de middag een complete maaltijd voorgeschoteld. En wat voor een… heerlijke pasta, van biologische oorsprong, net als de saus en de olijfolie die gebruikt werd. Verse groente en fruit. Alles werd professioneel klaargemaakt in een keuken, waar menig restaurant een puntje aan kon zuigen.
De kinderen aten samen met de meesters en juffen. En tot grote verbazing van Jamie hadden die vier- en vijfjarigen al best behoorlijk verstand van eten. Moeiteloos herkenden ze aubergine, tomaten, broccoli en zelfs artisjokken. Er waren geen miezemeutende kleintjes en er werd niet gevraagd om wat anders. Ze aten allemaal wat de pot schaftte.
Kijk, als Brussel zich nou eens bemoeide met dit soort zaken en alle kinderen van Europa ‘s-middags een behoorlijk maal voorschotelde. Dat zou nog eens effect hebben. Want jong geleerd, is oud gedaan. Niet voor niets worden de mensen in Italië gemiddeld net iets ouder dan wij hier in Nederland.