Kruidige appeltaart

Ja, had ik gisteren een blog over overmatig suikergebruik, kom ik nu met een recept voor appeltaart. Maar…. deze appeltaart die ik bakte voor de voorronde van Heel Holland Bakt, bevat weliswaar suiker, maar beslist minder dan in de gebruikelijke appeltaart:

kruidenmengsel
2 theelepels gemberpoeder
1 theelepel kaneel
1/4 theelepel kruidnagel-poeder (of minder, naar eigen smaak)korstdeeg
225 gram bloem + 2 theelepels van de kruidenmix
40 gram poedersuiker
125 gram ijskoude boter
1 eierdooier
ca. 30 ml. ijskoud water
snufje zout
 

vulling
4 flinke Elstar appelen, waarvan 1 bij voorkeur met rode schil
6 gemberbolletjes
6 eetlepels gembersiroop
1 eetlepel maizena
restant van de kruidenmix

Oven voorverwarmen op 220 °C.
Bloem, suiker, zout, kruidenmix en boter snel met 2 messen tot fijne kruimels snijden. Eidooier en water toevoegen en tot bal kneden.In plasticfolie verpakken en ca. 1 uur in koelkast laten rusten. Deeg daarna uitrollen tot dunne lap en lage ingevette taartvorm ermee bekleden.
Deeg ca. 20 minuten blind bakken, af laten koelen. Oven terug draaien naar 180 °C.

3 appels schillen, klokhuizen verwijderen en in kleine blokjes snijden. Mengen met gembersiroop, fijngehakte gemberbolletjes en maizena.
In taartvorm scheppen, stevig aandrukken.
De rode appel goed afwassen, in vieren snijden en klokhuis verwijderen. Parten in dunne schijfjes snijden. Schijfjes langs de rand in taart drukken.
Taart in ca. 35 minuten afbakken.
Eventueel nog met wat verdunde abrikozenjam afglanzen.

 

 

Once in a lifetime

Al weer een hele tijd geleden heb ik me opgegeven voor het komend seizoen van Heel Holland Bakt. Al ergens aan het eind van zomer stuurde ik een uitgebreid formulier op, met wat ik zoals gebakken had, heel veel persoonlijke gegevens en foto’s.

En toen begon het grote wachten. Pas eind januari sloot de inzendtermijn en voor die tijd hoefde ik dus niet op iets definitiefs te rekenen. Eind februari kwam er dan een telefoontje van het productiebureau en mocht ik opdraven, met zelfgebakken taart en een ander baksel naar eigen inzicht.  

Het weekend ervoor bakte ik proef, liet buren en kennissen testen en hoorde ik  het commentaar aan. Ik bakte nog een keer, wijzigde het recept nog iets en bakte tenslotte op de grote dag nogmaals een verse taart en een mooi gevlochten brood. Daarmee reden Leo en ik naar Hilversum, waar een deskundige jury proefde en ik een gesprekje had, dat opgenomen werd. Gek genoeg voelde ik helemaal geen stress. Ik vond het enig, een bijzondere ervaring, maar niet iets dat van levensbelang was. Ik denk dat Leo zenuwachtiger was dan ik 😉
Maar mijn bakkunst viel in de smaak en ik mocht met 23 andere kandidaten nog een keer proefbakken. Dit keer in de bakkerij van Robèrt van Beckhoven in Oisterwijk, waar ook Janny van der Heiden en Martine Bijl aanwezig waren.
En daar sta je dan, in een wildvreemde keuken. Je moet bakken met tijdsdruk, want meer dan 2 uur en een kwartier hadden we niet. Het kon allemaal nét. Natuurlijk moesten we soezen bakken en die zijn al niet mijn favoriet…..! Als je dan ook nog moeten zoeken naar van alles en nog wat. Het zweet brak me uit en ik voelde me als een kat in een vreemd pakhuis. Nee, het werd geen topprestatie en ik ben dan ook niet verder gekomen. Geen TV-carrière dus voor mij.
Jammer, maar ja ….. Het was al met al toch een heel leuke ervaring, die ik beslist niet had willen missen! Voortaan bak ik weer lekker ontspannen in mijn eigen vertrouwde keuken!

Bakworkshop

Het gebak dat ik zaterdag bakte bij de bakworkshop van Robèrt van Beckhoven is op. Samen met Leo, die het ook heerlijk vond en met de buren, die deelden in de bakvreugde.

Het was een heerlijke zaterdagmiddag, daar in Oisterwijk. Na koffie met een aardbeischelp gingen we naar de grote keuken. Alle ingrediënten stonden al voor ons afgewogen en ook de afwas werd voor ons gedaan. Maar een eitje was het zeker niet. Robèrt hield het tempo behoorlijk hoog! We hadden allemaal pen en papier gereed om aantekeningen te maken, maar er was zo veel te zien en te doen dat dat er soms bij in schoot.
We begonnen met de meringerol van Narcis en al snel vlogen de vaktermen  je om de oren. Hoeveel suiker en wat voor soort moest er dan in? Hoe hoog moest de oven staan en waarom? Er werd soezendeeg gekookt, waarmee we aan de slag moesten. Robèrt maakte brooddeeg, waarvan wij  de befaamde Winston moesten maken. Die er zo prachtig uitziet, maar waarbij het vlechtwerk voor hoofdbrekens zorgt en toch iets ingewikkelder was dan ik gedacht had.
Maar uiteindelijk waren de resultaten toch zeer geslaagd en kon iedereen een flinke doos met heerlijk zelfgemaakt gebak vullen.
Terwijl de cursisten iets te eten en te drinken kregen, werd de Winston afgebakken. Ook die mochten we meenemen, dus ging iedereen letterlijk “vol en zoet” weer naar huis.
Niet alleen het brood en gebak, maar ook de workshop smaakt naar meer. Nog even piekeren of ik de broodbak- of de pizzaworkshop ga doen. Wanneer er tenminste plaats is, want bakken is opeens heel populair.

Zelfgemaakt

De laatste weken zit ik op woensdagavond aan de buis gekluisterd vanwege “Heel Holland Bakt”. Ik ben sowieso al een fan van kook-en bakprogramma’s. Ik volg het dan ook met oplopende spanning, want wie zou er nou “beste thuisbakker” van Nederland worden?
Het programma heeft zelfs een eigen Facebook-pagina en daar las ik dat je je kon opgeven voor een bakworkshop bij jurylid Robèrt van Beckhoven. Die kans liet ik me niet ontglippen en zo stond ik dus gisteren in Oisterwijk met nog 15 andere cursisten klaar. Het verhaal over de workshop komt wat later.
Voordat het allemaal op gegeten zou zijn, maakte ik een foto: een meringuerol (naar recept van Narcis), aardbeiensoezen en een Winstonbrood.

Even niet letten op de lijn of zo, maar gewoon heerlijk genieten!