Voorpret

Je hoeft natuurlijk niet te vragen waar wij dit jaar met vakantie naar toe gaan. To good old England 😉
Het duurt nog wel even, want wij gaan bij voorkeur niet in het hoogseizoen. Maar dan kun je natuurlijk al wel genieten van de voorpret. Samen zoeken naar welke plaatsen we zullen gaan, hoe (met de boot of het vliegtuig) en waar we willen logeren. Dat betekende al een paar avonden struinen op internet, op zoek naar leuke hotels. Snuffelen in de boekenkast naar dat ene grote boek over Great Britain en dan gelukkig ook vinden. Dus niet in een opwelling weggegeven. Dat alles maakt zo’n vakantie al bij voorbaat heel erg leuk. En natuurlijk ons verheugen op de reis. Voorpret in optima forma!!

Boom

Wanneer ik naar de metro loop, kom ik langs een flinke en mooie boom. Er staan in mijn wijk duizenden bomen, maar dit is een bijzondere. Het is een Liriodendron tulipifera ook wel “tulpenboom” genoemd. Hij bloeit op dit moment en de bloemen lijken een beetje op, ja juist, tulpen. Je moet natuurlijk wel even naar boven kijken om de gele bloemen tussen de bladeren te zien. Dat blad lijkt ook een beetje op een tulpenvorm en is nu mooi groen, maar verkleurt in de herfst naar prachtig geel. Het kan een flinke boom worden, zo’n 20 tot 30 meter hoog. Ik weet precies waar hij staat en kijk er altijd met extra aandacht naar. Toch mooi zo’n bijzondere boom in de buurt…!

Stormschade

Het klimaat blijft ons verbazen. Was het vorig jaar veel te droog, vorige week kwam de regen met zoveel bakken uit de hemel dat in Rotterdam diverse straten blank stonden. En bij tijd en wijle stormde het ook nog eens behoorlijk. Kijk maar naar deze wilgenboom. De takken zijn er als luciferhoutjes afgetrokken.
In Frankrijk, onder andere in de Ardèche, was het nog ruiger. Daar woedde in heel korte tijd een enorme storm met hagelstenen als duiveneieren. Marthy’s prachtige tuin met veelbelovende fruitoogst ging bijna ten onder aan de storm. Al het werk naar de knoppen en een in en in triest gezicht als het zo op de foto’s ziet.

Muzikale maandag


Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.

Al versta ik er niks van, dit lied vind ik gewoon erg mooi. Hopelijk mijn lezers ook 😉


TV kijker…?

Een opvallend raam, met felle kleuren. Maar toen ik dit raam zag op Zakynthos, herinnerde het me aan iets. Ik kon er toen even niet op komen.
Bij het terugkijken van de foto’s wist ik wel meteen waar me dit aan doet denken: aan het logo van National Geografic. Het raam waardoor fotografen en journalisten naar de wereld kijken. Het kan natuurlijk gewoon toeval zijn, kwestie van smaak of voorkeur voor juiste deze kleuren.
Ik vind het ook wel iets weg hebben van een statement. Kijk, hier wonen mensen die hart hebben voor de wereld. Dat hoop ik dan ook!

Honing

Tijdens onze vakantie op Zakynthos ontmoetten we een man, die ons zijn honing wilde slijten. Hij bracht zijn producten enthousiast aan de man en vertelde dat echte honing niet oplost in water. Het water wordt niet zoet, maar blijft gewoon … water. We hadden de proef nog niet op de som genomen.

Vorig jaar bracht onze jongste een pot honing mee van zijn fietsvakantie naar Berlijn. Echte Berliner Lindehonig. Een stevige honing, die met een lepel uit de pot moet schrapen. Heerlijk.

Maar hoe zuinig we er ook mee omgingen, uiteindelijk was de Berlijnse honing op. Ik wilde de pot omspoelen en schoonmaken. O ja, even testen! Water in de lege pot, een paar keer hevig schudden en…?

Jazeker, dat water werd niet zoet, maar bleef gewoon naar water smaken. De Griekse imker had dus gelijk.

Wat is dat nou…

Wie denkt “dat heb ik toch al gezien..”, dat klopt. Maar dat was een blogje dat te vroeg werd gepubliceerd.

Hier het hele verhaal. In Griekenland kocht ik een potje yoghurt en bekeek het etiket eens wat nader. Alles in het Grieks natuurlijk. Maar met een beetje moeite herinnerde ik me de letters van lessen in een ver verleden. En toen zag ik het. “ΑΣΒΕΣΤΙΟ”. Nou ja, wat is dat nou? Wat zou dat wezen in gewoon Nederlands? Want dat de yoghurt in Griekenland vol zou zitten met asbest, wilde er bij mij echt niet in. Terug in Nederland bekeek ik het potje yoghurt van hetzelfde merk ook eens wat beter. En toen werd het me duidelijk. Dat is CALCIUM, of gewoon kalk. Niks om je druk over te maken. De zonen gaven, als oud gymnasiasten, de oplossing. Calcium komt uit het Latijn en ja, asbest , iets heel anders, is van het Grieks afgeleid. Maar het is beslist niet het zelfde. Dus maar gewoon doorgaan met yoghurt eten 😉 😉

Muzikale maandag

Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.

Deze week kan het bijna niet anders dan dat ik teruggrijp op een klassieker
Op een mooie Pinksterdag van Leen Jongewaard en André van den Heuvel


Oud en nieuw

Toen ik van de plannen hoorde om op het mooie postkantoor op de Coolsingel een groot flatgebouw te plaatsen, stonden mijn haren meteen overeind. Nee, dat zou toch zonde zijn. Maar nu ik gezien heb wat er komt, ben ik toch minder sceptisch. Allereerst blijft het postkantoor in zijn volle glorie bestaan. Niks slopen, maar renoveren dan wel restaureren. En het blijft voor het publiek toegankelijk. In wat nu de grote hal is, komen winkels en horeca. Op het plan zag het er mooi uit, met glans en verfijnde smaak. Of dat allemaal ook werkelijk zo uit zal pakken, blijft nog ongewis. Maar laten we hopen op een goeie afloop. Hoeveel het allemaal gaat kosten weet ik niet. Niet weinig, maar zo blijft in ieder geval een stukje kostbare historie in Rotterdam bewaard.

In de toren die op de binnenplaats gebouwd zal worden, komt een hotel en ook appartementen. Met prachtige raampartijen, speels en aantrekkelijk. Veel licht en lucht. De ruimte onderin blijft ook voor iedereen toegankelijk en komt de ingang naar het hotel, dat de eerste verdiepingen van die toren zal beslaan. Ik vond het beslist geen gek idee. We zullen er aan moeten wennen, want hoogbouw blijft onvermijdelijk. Wie zulke mooie appartementen zal kunnen betalen….? Tja, er zal altijd wel een “happy few” zijn. Maar een nachtje slapen in dat hotel, ach wie weet…?

Muzikale maandag

Ook in 2019 begin ik elke week met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder. Maar altijd iets wat mij op een of andere manier geraakt heeft.
En dit hoorde ik toevallig een keer spelen: Triggerfinger met I follow rivers en een wel heel speciale drumsolo… 😉