Collectie National Museum, Tokio
| Hiroshige’s reizigers zijn moe. Ze willen eventjes rusten langs de kant van weg. In de verte zie de lichten al van Hamamatsu. Nu schittert vooral de verlichting in de warenhuizen, speciaal aan het eind van het jaar. |
 |
| Ach ja, als je jong bent heb je zo je eigen ideeën. Over schoenen bijvoorbeeld. Ik wist heel zeker dat ik nooit, nooit van mijn leven van die stevige, makkelijke schoenen zou kopen. Nee, ze moesten vooral mooi, elegant, smal en hooggehakt zijn. Dat ik er soms hevig pijnlijke voeten in had, nam ik op de koop toe. Totdat lopen een soort van strompelen werd en ik overstag ging en stevige wandelschoenen kocht voor een vakantie met veel wandelen in het vooruitzicht. Nou ja zeg… dat liep lekker. Geen pad te hobbelig, geen weg te modderig, een verademing. En zo ging ik van lieverlee over op de meer robuuste schoenen. |
 |
Eerst nog in bescheiden grijs of beige, maar tegenwoordig koop ik ze in pittige kleurtjes. Nee, elegant of fragiel zijn ze niet. Eigenlijk vind ik ze zelfs niet eens mooi, maar wat lopen ze lekker. En dat is nu toch het enige criterium. Dus, de paden op, de lanen in, vooruit met ferme pas!! 😉 😉
Al weer een par jaar geleden gingen wij naar Luik. We moesten overstappen in Maastricht, waar de trein naar Lourdes aankwam. Vol verwachting gingen de reizigers aan boord, geholpen door tientallen verplegers en verpleegsters. Wat verwachtten ze, wat zouden ze allemaal beleven? Ik hoop dat ze in ieder geval een mooie reis maakten, leuke ontmoetingen hadden en er met veel plezier aan terug kunnen denken.
Collectie National Museum, Tokio
 |
In Mitsuke werden de reizigers door een boot gebracht. Het is een vlak landschap en daarin is nog niet veel veranderd.Het zijn niet alleen de prachtige houtsneden van Hiroshige die me boeien, maar ook dat je nu -via Google Earth- die hele Tokaido weg kunt volgen. De foto’s van het hedendaagse Japan vind ik daar ook. |
Hofjes is het thema van deze week bij Stuureenfoto, omdat het daar zo knus en veilig lijkt om te wonen.
Dit binnenplaatsje in China lijkt in de verste verte niet op zo’n Hollands hofje, maar toch vond ik het daar er ook op een bepaalde manier gezellig en knus uitzien. Of lijkt het maar zo? Is wat ik authentiek vind, gewoon rommelig… Het levert in ieder geval wel een mooi plaatje op!
 |
Toen wij in 2001 in Vietnam waren verbaasden wij ons over het vervoer per fiets. Niets leek te gek, alles kon wel op de een of andere manier op een bagagedrager gestouwd worden. En de fietsen waren van een kwaliteit om te huilen, gammel, oud, roestig en zonder enige luxe.
Toch kwam alles wel goed aan, van aardewerk potten tot varkens, van zakken graan tot stapels rijstvellen voor de loempiaatjes. |
De prenten van Hiroshige fascineren me niet alleen om hun schoonheid. De reis die hij van Edo (nu Tokio) naar Kyoto in zijn houtblokken laat zien, is ook nu nog te maken. Sommigen doen dat ook te voet, maar met de trein bereis je min of meer hetzelfde traject. En ik doe dat hier door telkens een foto van nu bij de oude prent te zetten.
Collectie: Tokyo National Museum
Deze week zijn we in Fukuroi, waar de reizigers even een kopje thee nemen bij een theestalletje.
| Dat oude stalletje is er niet meer. Wie nu iets wil drinken of eten moet even zoeken. Maar vind je zo’n soort gordijn, dan kun je er wel van uit gaan dat daar achter iets te drinken of te eten te koop is. |  |
Gelukkig ben ik niet de enige die zo her en der vreemde bordjes fotografeert. Bettie wijdt er deze weken een serie aan en ik dacht dat dit ook wel paste. In Cornwall vond ik dit uithangbord bij een pub. Dat spelletje heet bij ons tik-tak-tor en als naam van een pub vind ik dat een beetje vreemd. Maar ja, als het bier (of de koffie) maar goed is, toch? Al kan ik me dat nou weer niet herinneren…
 |
 Zo is het beter te zien |
 |
Spannend hoor, zo met de hele klas op schoolreis. Staan we wel op het goeie perron en is het nou wel de goeie trein? Meester, mogen we er al in….Voor de meesters en juffen een hele toer om zo’n groep in het gareel te houden. Maar het zal allemaal wel goed gegaan zijn. Wij keken lekker vanaf een ander spoor naar deze groep en hoefden alleen op onze eigen spullen te letten 😉
Heb je ook een leuke foto van zo’n klas, doe dan mee met Stuureenfoto, want ook daar gaan we deze week op schoolreis. |
 |
Zie de reizigers strompelen op weg naar Kakegawa. In de tijd van Hiroshige bestonden en er nog geen treinen, was iemand zich bewust van het comfort dat er in deze tijd is. Want nu hoeft niemand meer te voet te sjouwen. Heel Japan is voorzien van prima spoorweg-verbindingen. De trein hier is een goederentrein, maar met de shinkansen is de treinreis een genot, met alle gemakken aan boord. |
