Waterstoker

De generatie na mij, die is opgegroeid met geiser en douche, wasmachine en centrifuge, kent dit niet meer.

Toch was het vroeger heel gewoon, zo’n winkeltje waar je naast allerlei levensmiddelen ook heet water, kachelhoutjes en olie kon kopen.

De deur klemde een beetje en er klonk een zacht belletje. Het rook er naar koperpoets, olie, rookvlees en oude kaas.

Vaak genoeg ben ik, naast mijn moeder lopend, er naar toe gegaan. Ze had dan twee zinken emmers bij zich, die bij de waterstoker gevuld werden met heet water. En dan weer terug naar huis, voorzichtig maar toch snel, anders was het water alweer koud. Het was een afstand van nog geen 100 meter, maar die emmers wogen zwaar. Daarna nog drie trappen op, naar de zolder, waar de wasteil stond. Op een rek met daarop weer de ACME-wringer.

Wie nog eens terug wil naar die “goeie ouwe tijd”, kan terecht in De Dubbelde Palmboom in Rotterdam-Delfshaven. Naast tijdelijke tentoonstellingen is er plaats gemaakt voor stukjes (Rotterdamse) historie, zoals dit winkeltje.

Mooie foto’s

Oudste zoon had het al gezegd. Ga naar Den Haag, naar de  tentoonstelling Eastward Bound van Marco van Duyvendijk in het Fotomuseum in Den Haag. Een aanrader! En hij had gelijk.

Prachtige portretten, oog voor bijzondere details. Een feest om naar te kijken.

Ostalgie

Tijdens onze vakantie in Duitsland kwamen we toevallig terecht in een winkelcentrum, waar een tentoonstelling over de DDR was ingericht. Met een huiskamer, een keuken, winkel, natuurlijk een oude Trabant en nog veel meer. Je kon er spullen kopen uit het voormalige Oost-Duitsland en die vonden gretig aftrek.

Mensen gingen zelfs weer in de rij staan voor broodjes, niet omdat die schaars waren, maar nu omdat ze wel heel goedkoop verkocht werden (5 Eurocent, maximaal 6 per klant).

Al gauw raakten we in gesprek met een mevrouw, die de tijd van toen helemaal niet zo slecht vond als wij nu denken. Met glanzende ogen wees ze naar de kinderwagen. In zo een had haar dochter ook in gelegen. En kijk toch eens, met raampjes erin, zodat het kind niet zo opgesloten lag. En dat waren de kribbetjes, die in de crèche gebruikt werden. Handig toch, je kon ze opklappen en dan namen ze maar weinig ruimte in beslag. En die tas, daar aan het stuur van de fiets. Die had toen iedereen, zelfgemaakt van een versleten huisschort.

Grappig toch, dat mensen zo snel de nare zaken vergeten en zich alleen de leuke dingen blijven herinneren.

Auto

Vandaag hoorde ik op de radio verhalen over “je eerste auto”. Dat was voor mij eigenlijk onze Kever. Die was weliswaar van Leo, maar werd voor mij ook al snel heel vertrouwd en eigen. Want we kenden elkaar nog maar drie maanden, toen we besloten om met de auto naar Griekenland te gaan.

Vier weken samen op sjouw. Wat een heerlijkheid. De achterbank eruit, zodat we plenty ruimte hadden voor onze bagage. Voorin onder het dashboard een net, dat al gauw vol lag met shag en vloei van Leo, het boekje met de route, snoep, etenswaren.

En niet te vergeten, onze draagbare cassette-recorder. Destijds (in 1972) een wonder van technisch vernuft. We hadden bandjes met leuke nummers gemaakt, maar gebruikten de recorder ook om de geluiden van onze reis vast te leggen.

Ons Kevertje had nog bijna niets van de luxe die we nu zo vanzelfsprekend (en bijna onmisbaar) vinden. Geen airco, geen stuurbekrachtiging of parkeersensoren. Maar wat was het een leuk wagentje!

Helaas hebben we geen goeie foto’s meer, maar dan helpt internet!

Het Kevertje had nog bijna niets van de luxe die we nu zo vanzelfsprekend (en bijna onmisbaar) vinden. Geen airco, geen stuur-bekrachtiging of parkeer-sensoren. Maar wat was het een leuk wagentje!

Helaas hebben we geen goeie foto’s meer, maar dan helpt internet!

Sunday Postcard Art: India

India, onderwerp vandaag bij Sunday Postcard Art.

Ik was er nog nooit, maar wil er best wel een keer naar toe. Het lijkt me een land van geuren, kleuren, enorme rijkdom en afgrijselijke armoe. En van films natuurlijk. Bollywood vormde dan ook de inspiratie voor deze kaart.

Hoe het in India werkelijk is, horen we te zijner tijd. Want jongste zoon gaat binnenkort voor een half jaar door dat land reizen.

India, is today’s theme with Sunday Postcard Art. I never have been there, but would like to see that country. It seems to me a mix of colours, smells, enormous richness and terrible poorness. And of films, of course. Bollywood was my inspiration for this card.

How it really is in India we will hear within short, as our youngest son will travel for half a year through India

Mal plaatje

Wat zou hiermee nou bedoeld worden?

Mannen en vrouwen mogen wel samen in de lift, maar alleen vrouwen mogen over de trap lopen?

Ik vind het een onbegrijpelijk pictogram.

Zeereizen

Wat een toepasselijk thema bij Sunday Postcard Art: zeereizen. Dit weekend doet het grootste cruiseschip ter wereld Rotterdam aan. Morgen gaan we kijken.

Maar ik liet me inspireren door de oceaanstomers van vroeger (met dank aan de site van de Rotterdamse Lloyd, waar ik alle gebruikte plaatjes vond).

A lovely theme this week with Sunday Postcard Art: sea-voyages. This weekend the largest cruiseship in the world will call at Rotterdam. Tomorrow we will take a look at her.

But I got inspired by the older seacastles (thanks to this site of the Rotterdamse Lloyd, whre I found all the images for this card).

Voor haastige reizigers

In Japan staat op elke hoek van de straat wel een automaat. Je kan er van alles uit krijgen, warme en koude dranken, snoep, etenswaren, sigaretten,

Maar deze automaat op het Ueno-station in Tokyo vond ik wel heel bijzonder. Gehaaste reizigers kunnen er hun dagelijks rantsoen vitamine-pillen uithalen.