Koffer inpakken

Al zeg ik het zelf, koffer inpakken kan ik redelijk goed. Ik heb er zo mijn eigen systeem voor. Heel veel kan er in mijn koffer én het komt er ook weer netjes uit.
Maar het kan nog veel beter. Kijk maar, volgens Ryanair moet het zoals in dit filmpje.
Volgens mij neemt die man veel te veel kleren mee, maar geen toilettas…. Toch een beetje gesjoemeld dus?

Chaos

Oudste skypte weer eens vanuit India. Wat heerlijk om hem weer even te zien en te horen. Hij zit nu in Chennai, vanwaar hij met een boot naar de Andaman eilanden gaat.

En passant vertelde hij dat hij ’s morgens nog betrokken was geweest bij een verkeersongeluk. Nee, gelukkig hij had niets en er waren ook geen gewonden gevallen. De tuk-tukrijder reed als een waanzinnige, vertelde hij.
Dit is een filmpje van You Tube en ik vind het een wonder dat het meestal goed gaat.

Lees hier over de belevenissen gedurende oudste’s reis.

Huisspreuk

In Duitse dorpjes staan soms nog van die leuke vakwerkhuisjes. Bijna altijd strak in de verf en vaak versierd met een spreuk. Deze spreuk vonden wij in Eschwege, waar wij vroeger vaker kwamen.

Mach reich ohne Neit wann Du treu und fleissig bist was von Gott in Freuden ist

Licht aan!

Het valt me telkens weer op hoe sommige mensen vrijwel onzichtbaar door  het verkeer fietsen.
Soms zie je opeens twee witte cirkels de weg oversteken. Een fietser, soms met een kind achterop, die in de schemering nauwelijks opvalt. Met een donkere jas, geen voor- of achterlicht en met een mentaliteit van “God zegene de greep!”. Want anders kan ik het niet noemen: Zomaar plompverloren uit een zijstraat komen.
Vanavond was het gelukkig droog, maar als het regent dan komen ze helemaal als het ware uit de lucht vallen.
Zou het nou niet anders kunnen? Met van die reflecterende strepen, zodat ze beter opvallen? Op sommige regenpakken zitten ze, en ook op fietstassen. Het lijkt me veel veiliger.

Klok

Tijdens onze reis door Tsjechë (in 2006) deden we ook Olomouc aan. Op het grote plein bij het stadhuis zagen we deze astronomisch klok (klik op de afbeelding om te vergroten). Daar zijn er meer van in Tjechië en de beroemdste is wel die in Praag. Maar deze heeft ook zo zijn eigen bekoring. Hij is namelijk na de Tweede Wereldoorlog herbouwd en heeft toen een communistisch sausje gekregen, zoals je aan de figuren en het mozaïek kunt zien. Hier vind je meer informatie.

OV-chipkaart

Het blijft tobben met de OV-chipkaart. Het kan wél goed, dat zie je in andere landen. Maar hier moet men het zo nodig weer veel te ingewikkeld maken.
Vorige week gingen we naar de stad. We checkten in, zonder problemen. We checkten uit op het overstapstation. Dat ging ook goed. En toen moest ik opnieuw inchecken om naar een ander perron te gaan. Wat er verkeerd ging, weet ik niet. Maar het poortje bleef dicht. Nog maar een keer die kaart voor de lezer houden. “U bent al ingecheckt”, maar het poortje bleef dicht. Ik vroeg een RET-beambte om hulp. Hij hield de kaart ook voor de lezer en zie… het poortje ging open. Maar er werd ook weer Eur 4,00 berekend, inmiddels totaal Eur 12,00 voor één rit.
Bij het eindstation een uitdraai gemaakt van mijn kaart. Er rolt een ellenlange strook papier uit, waarop je met veel moeite de gegevens kunt ontcijferen.
Thuisgekomen meteen naar de site van de OV-chipkaart gesurfd en klacht ingediend. Al snel berichtje, dat ik bij de vervoerder moest zijn. Grrr…. Naar de site van de RET, klachtenformulier ingevuld. Met welke lijn reisde u? Er zijn er 5, namelijk A, B, C, D en E. Maar er was slechts keuze uit Caland- of Erasmuslijn. Die benamingen zijn al jaren achterhaald. #%**@xx@**

Het lukte me uiteindelijk wel, maar hoeveel ik nou terug ga krijgen?

Daarom ook maar meteen een klacht neergelegd bij de ov-chipklacht

Gedichtendag

Elke dag van het jaar is wel aan iets speciaals gewijd. Zo ook vandaag. Vandaag is het Gedichtendag.

En dus hier een gedicht van Johannes Herman Buma, in 2009 stadsdichter van Middelburg:

POSTERS

Veel postende mensen
in de straat
zij hebben geschreven

gedachten een vraag,
een wens, een groet
in woorden in zinnen

waar moet
dat naartoe
over land over zee,
door de lucht

of blijft het hier
in de straat

Tuinvogels

Wie vandaag een halfuurtje de tijd heeft, kan meedoen met de tuinvogelteldag.
Vogels in de tuin zijn voor mij onontbeerlijk en ik geniet dan ook van mijn meesjes, roodborstjes, heggemussen en merels, die er zo nu en dan komen foerageren.

Maar het wordt deze brutale mus voor het allerlaatste thema van Take-a-pic Hij zat niet in mijn tuin, maar op een hekje langs het Canal Grande in Venetië en wachtte met ongeduld tot wij onze pizza’s op hadden.

Vanaf volgende week start een nieuwe foto-challenge: Stuureenfoto. Elke zaterdag maak ik daar een thema bekend, waarop gereageerd kan worden. Ik hoop op veel reacties.

Vis, vis, vis

Hier liggen ze dan, gevangen, op zee al vers ingevroren en klaar om verwerkt te worden: de reusachtige tonijnen op de Tsukiji vismarkt in Tokyo.

We moesten er vroeg voor op, want de markt begint bij het ochtendgloren. Enorme hallen met vis, vis, vis en nog eens vis. Nee, je neus hoef je niet dicht te knijpen. Integendeel, het geurt er naar de zee.

En na afloop, op een tijdstip dat we normaal gesproken ontbijten, gingen we sushi eten. Zo lekker, alleen daarvoor al wil ik nog wel eens terug.

Cadeautjes

Al sinds enkele jaren geeft Leo als vrijwilliger Nederlandse les. Vandaag was zijn Japanse leerlinge weer terug van vakantie in Japan en zij bracht iets voor ons beiden mee.
Twee prachtig ingepakte cadeautjes, op zich al een plaatje waard. Want niet domweg dichtgeplakt met tape, maar zeer ingenieus onzichtbaar dichtgevouwen en geplakt. Bijna zonde om open te maken.
En wat er in zat, was al even mooi. Een doosje met sierlijke eetstokjes, versierd met ragfijne bloemen.
En een doosje dat je slechts behoedzaam durfde openen. Erin al even fraaie zakjes met ???  Dat…. houden we nog even voor verrassing!