Al maanden ben ik aan het voorbereiden. Recepten gezocht, uitgeprint, aangepast. Lijstjes gemaakt, opnieuw gemaakt en nogmaals herschreven. Spullen ingeslagen, gesorteerd, voorlopig in de berging gestald. Heb ik nou echt alles in huis, is aan alles gedacht?
Waarom? Dat blijft nog geheim. Nog even……, dan komt de aap uit de mouw!
We gaan op vakantie en kunnen per internet inchecken. Dat is fijn. Voor de zekerheid toch maar een printje maken. Net zo als van het lijnenplan van het openbaar vervoer ter plaatse.
Zo’n leuk artikeltje over de vakantiebestemming wordt natuurlijk gescand en.. uitgeprint.
De giro is gestopt met het sturen van dagafschriften. Maar voor het zoeken naar een betaling heb ik toch graag een papier in handen. Dus printen we de overzichten elke maand uit.
De nota van het energiebedrijf, vroeger niet meer dan één kant op een A4-tje, is nu vele pagina’s lang en wordt begeleid door folders, kaarten en formulieren. Bij het recept van de apotheek zit een bijsluiter. Wat zeg ik. het is bijna een boekwerk, wel vier A4-tjes dik.
Het pak reclamefolders wordt steeds dikker. Magazines zijn bijna niet te tillen van al het glossy papier.
Ik weet niet zo goed wie het me destijds voorspelde, maar binnen 10 jaar zouden we een papierloos kantoor hebben. Ik zal wel heel erg sceptisch gekeken hebben. En nog steeds geloof ik er niet in. In tegendeel, het lijkt wel of er steeds meer papier verbruikt wordt.
Vandaag moeten we gaan stemmen. Ik weet het nog steeds niet helemaal op welke partij en op wie ik mijn stem zal gaan uitbrengen. De laatste weken werden we overspoeld met debatten en hoorden we telkens weer alle beloften over meer werk, meer dit en meer dat en vooral minder zus en zo….. Er kwamen ook zo nu en dan wat tegeltjeswijsheden voorbij.
Maar deze waren de allerbeste. Van wie? Niet van een politicus, maar van een slimme marketingman bij een grote supermarktketen.
Een opvallende advertentie (over twee grote kantenpagina’s). Leuk, Hollands en met humor. Helaas Dirk zit niet in de politiek 🙁
Vele malen heeft mijn schoonmoeder het verhaal verteld. Hoe ze in haar eerste baantje bij de Bijenkorf netjes voor de dag wilde komen. Maar ze had maar één net truitje en rokje. Dus haalde ze elke avond het losse boordje van haar truitje en naaide er een nieuw op, andere knoopjes erbij, een lintje of een kantje, en voilà daar had ze een nieuwe creatie.
En nu zijn afneembare kraagjes weer helemaal de mode top. Als je ze dat nog eens zou weten…
Het tweede weekend van september is traditiegetrouw bestemd voor de Rotterdamse Wereldhavendagen. Rotterdam staat dan helemaal in het teken van alles wat met de haven te maken heeft.
Dit jaar maakten we een excursie naar de Maasvlakte-2. Een gigantisch project waarover we al veel gelezen hadden, maar bij het in werkelijkheid zien, wordt de omvang ervan pas echt duidelijk.
We reden met de bus naar Futureland, het informatiecentrum waar maquettes en foto’s het begin en de voortgang van deze gigantische klus .Toen aan boord van de Navigator voor een rondvaart langs de nieuwe kades. Bij de uitleg uiteraard enorm veel cijfers, maar ook welke logistiek gevolgd werd. Het uitdenken van zo’n plan is natuurlijk het werk van een groot team. En dan zijn de ingenieurs en wetenschappers belangrijk, maar ook de arbeiders en ambachtslieden die het werk uitvoeren.
Wat ik zelf er leuk vond om te weten, was dat de zinkstukken nog altijd min of meer op de traditionele manier worden gemaakt. Dus ondanks de moderne techniek gewoon met wilgentenen en zware menselijke arbeid. Heel indrukwekkend.
Straks meren hier de grootste schepen ter wereld aan.
| Wie veel reist, kan veel verhalen. Een nieuw gezegde zou kunnen luiden: Wie veel surft op internet, kan veel ontdekken. Sinds kort heb ik me aangemeld bij Pinterest en ben ik te volgen. Maar natuurlijk volg ik ook anderen en kom ik regelmatig “internetkennissen” tegen. Van alles is er te vinden, van handige gadgets tot prachtige taarten, recepten, haakpatronen of super-de-luxe ingerichte huizen. Zoals met zoveel nieuws op internet, moet ik nog een beetje wennen en mezelf eigen maken hoe en wat ik er mee moet. En wat anderen er mee doen. Maar het is vooral een leuk (maar tijdrovend) tijdverdrijf. Heerlijk om al surfend te verdwalen en te weten dat, hoe ver je ook bent, je gewoon de computer uit moet zetten om meteen weer veilig thuis te zijn. |
 |
| Al vaker heb ik gedacht dat de borden langs de weg te veel informatie bevatten. Je zoeft er langs en voordat je aan het laatste woord toe bent, ben je er al voorbij. En dat was toen, toen we nog maar 120 mochten.
Nu mogen we 130, tenminste waar het is toegestaan. Dus soms de hele dag, dan weer alleen tussen bepaalde uren en als de spitsstrook open dan wel dicht is. Het lijkt mij allemaal niet zo veilig en 100, 120 of 130, het maakt niks uit. In de file rij je toch sowieso niet harder dan stapvoets 😉
|
 |
Hij is al 106, maar dat zieje niet aan hem af. Hij danst het vliegveld op, na een reis door Noord-Amerika, Europa en Afrika. Niks comfortabel met auto en chauffeur, maar met het openbaar vervoer. Het leverde hem een vermelding op in het Guinness Book of Records, want hij is de oudste persoon die dit voor elkaar bracht.
Bron: De Telegraaf 18-8-2012
Zulk nieuws vrolijkt heel mijn dag op!
Omdat het gras op raakte in Capelle aan den IJssel werd de schaapskudde van herder Martin Oosthoek laatst naar een nieuw plekje in de wijk Beverwaard (Rotterdam-Zuid) geleid. Dan moet je wel over de brug, de Van Brienenoordbrug welteverstaan. Maar ja, een lekker wandelingetje maakt hongerig en dus gingen ze recht op het verse gras af.
De ene mens trapt aardig tegen een balletje en verdient daar een fenomenaal salaris mee, de andere sappelt al zijn leven lang voor een armzalig loontje. Nee het is niet eerlijk verdeeld in deze wereld.
Dat een voetballer een behoorlijk salaris kan verdienen als hij goed speelt en daar vele honderdduizenden plezier mee doet, vind ik nog wel te begrijpen. Maar de salarissen die nu worden betaald, zijn naar mijn gevoel totaal buitenproportioneel.
De schoonmaker, die het spelershonk en de toiletten schoonmaakt, moet voor zo´n bedrag vele jaren werken.
