Collectie: Tokyo National Museum
| De mannen en vrouwen die Hiroshige tekende lijken levensecht. Je hoort bijna het zachtjes klepperen van de sandalen van de reizigers op de houten brug over de Yahagi rivier bij Okazaki. Nu ligt er een moderne betonnen brug, bedekt met asfalt. En hoor je het geluid van rubberen banden van de vele auto’s die er dagelijks overheen zoeven. |
 |
 bron: Flickr, Patrick Bosman |
Bouwen met Lego is al lang niet meer alleen kinderspel. Volwassenen maken met de kleine steentjes ook soms prachtige dingen. Vaak nogal technische en futuristische dingen. Maar Patrick Bosman haalt zijn inspiratie uit bestaande, veelal Nederlandse, gebouwen. Enige tijd geleden las ik al een artikel over hem in Het Parool, maar nu bekeek ik zijn werk ook op Flickr. Het is beslist de moeite waar om er ook eens een kijkje te gaan nemen.Dit gebouw staat op de Schieweg in Rotterdam en ik herkende het meteen. Maar ook zijn Leidsestraat in Amsterdam is heel herkenbaar. Je zou er zou instappen. |
| Hier tekende Hiroshige de reizigers aan de oever van de Fuji-rivier bij Fujikawa. Misschien doodden ze de wachttijd met het schrijven van een berichtje aan thuis. Maar ook nu zullen ze je bij het postkantoor in Fujikawa graag helpen met je brieven en pakketjes. Al gaan die dan wellicht over de Tokaidotrein naar hun eindbestemming. |
 |
 bron: www.joostdevree.nl |
Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.
Als je vertrouwen hebt, hoef je niet de hele trap te zien om de eerste stap te zetten. |
Afgelopen maand plaatste ik een foto van de brandgrens in Rotterdam. In het blogje vertelde ik dat ik deze foto niet zelf had gemaakt, maar dat die stond bij een artikel over Rotterdam in Wikipedia. Maar deze week ontving ik een mailtje van de maker van de foto, Yorick Groen:
“Beste Els,
Leuk dat u mijn foto heeft gebruikt op uw website. Ik vond het een foto die een belangrijke gebeurtenis weergeeft en vandaar dat ik hem vrij beschikbaar heb gesteld. Wel is een voorwaarde dat er een bronvermelding bij staat als hij wordt gebruikt. “
En daar heeft Yorick een punt, want de maker van zo’n mooie foto mag best genoemd worden. Vandaar dat ik de foto hier nogmaals plaats, met uiteraard, de maker ervan duidelijk vermeld.
PS:
Bij mijn blogjes gebruik ik het liefst foto’s die ik zelf gemaakt heb. Maar als ik die niet heb, zoek ik een foto op internet. Google Afbeeldingen levert een enorme hoeveelheid foto’s over allerlei onderwerpen op. Als de bron of maker eenvoudig terug te vinden is, vermeld ik het meestal.
 |
In Akasaka strijken de reizigers neer in een herberg. Ze kunnen er een bad nemen, uitrusten, slapen en eten. Misschien is dit wel dezelfde herberg als Hiroshige tekende. |
Collectie: Tokyo National Museum
| In Goyu is het al bijna donker, maar toch lopen er nog winkelende mannen en vrouwen. De tekening van Hiroshige zou zo in onze tijd passen, het lijkt bijna een moderne cartoon. In het hedendaagse Goyu staan ook nu nog bijna identieke oude huizen, die weer zo passen in Hiroshige houtsneden. |
 |
Deze maand, augustus 2014, herdenken we het ontstaan van de 1e Wereldoorlog.
Ik heb destijds niet zo goed opgelet bij geschiedenis, maar ik kan me nog wel herinneren dat de moord op prins Franz Ferdinand de lont in het kruidvat was. Wie dieper ingaat op de aanleiding, ontdekt al snel dat het natuurlijk veel gecompliceerder lag.
Maar één ding is wel duidelijk: het was een grote en vooral bloedige oorlog, waarbij honderdduizenden soldaten het leven lieten. Hoeveel het er waren, daar kun je je bijna geen voorstelling van maken. Maar de foto van het “Bloodswept lands and seas of red” in Londen maakt het erg aanschouwelijk. Elke klaproos staat voor één in die oorlog gevallen Britse soldaat. In de loop van dit jaar zullen 888.246 rode keramieken klaprozen een bloedrood spoor vormen rond om de Tower of Londen.
Laten we stilstaan bij al die levens, die verloren gingen. En hopen dat oorlogen vooral geschiedenis zijn.
foto: http://www.mixedgrill.nl
Collectie: Tokio National Museum
| De Tokaidoweg liep in Hiroshige’s tijd naar Yoshida over een bamboebrug. Stevig en mooi. Tegenwoordig, met al het drukke treinverkeer, is dat niet meer voldoende en werd een metalen brug gebouwd. Ach, de meeuwen op de oever zal het een zorg zijn, die zoeken naar wat vis. |
 |
Soms zie je gebouwen waarvan je denkt “heeft die architect eigenlijk wel nagedacht?”
In Rotterdam staat een hotel met op de begane grond vergaderruimtes. Met grote ramen vanaf de grond. Niks mis mee, zou je zeggen. Maar heb je de pech dat je als vrouw daar achter de vergadertafel zit, dan moet je goed oppassen dat je niet voor schut zit.
Een architect van een Berlijns hotel maakte het nog bonter. Die bedacht ook grote ramen, zelfs voor de toiletruimten. En zo konden voorbijgangers foto’s maken van mensen die, zich onbespied wanend, op de pot zaten. Hoe gênant…..
