Ruim 750.000 mensen bezochten afgelopen zaterdag de Japan Tag in Düsseldorf. En al die mensen wilden natuurlijk ook wat drinken. En eten, want kijken naar al die uitgedoste mensen maakt ook hongerig. Dus de afvalbakken waren overvol. Het was onmogelijk ze allemaal regelmatig schoon te maken, al werden ze vaak afgestruind door schimmige figuren op zoek naar lege flessen en blikjes. Dat is niet gek, want in Duitsland wordt daar statiegeld op geheven. En dus ligt het geld langs de weg, voor wie het zien wil en bereid is om het te verzamelen.
Toen wij tegen twaalven van het vuurwerk terugkwamen bij het Hauptbahnhof zag ik deze afvalbak. Eén van de vele die er stonden en ook overvol waren.
Zelfs rotzooi kan een leuke foto opleveren….
Tag Archives: Düsseldorf
Kijken
Afgelopen weekend waren we in Düsseldorf, waar een grote Japanse dag gevierd werd. We gingen er naar toe om weer eens Japanse sferen op te snuiven, maar dat kwam toch een beetje anders uit. Er waren natuurlijk heel vele Japanse standjes waar je van alles kon bekijken, folders mee kon nemen of kon proeven. Maar het overgrote deel van de bezoekers kwam eigenlijk voor de deelnemers aan het Cos Play. Voornamelijk jonge mensen, maar toch ook nog wel wat oudere types die gekleed gaan als een figuur uit een film of cartoon. Ook in Düsseldorf was het dit weekend bloedheet en je zou verwachten dat iedereen er luchtigjes bij liep. Vergeet het, er waren meisjes en jongens in fleece pakken, verkleed als Pokémon of een ander figuur. Ik kreeg meteen medelijden, maar ja, ze hadden het toch zelf bedacht en uitgekozen. We hebben ons vergaapt aan al die figuren, sommigen prachtig en heel schattig, andere afschrikwekkend. Maar meestal toch wel heel vriendelijk en graag bereid om te poseren.
Hollands
Kijk nou toch… Zelfs op de peperdure Könings Allee in Düsseldorf staat zo’n Hollandse bakfiets. Je zou verwachten daar toch een exemplaar van Duitse makelij aan te treffen, maar nee hoor, gewoon holländisch. Ik moest er even om grinniken en vond het wel een foto waard.
Dure keuze
Tijdens ons bezoek aan de kerstmarkt in Düsseldorf liepen we natuurlijk een keer over de Königsallee, waar allerlei superdure winkels zijn. We kijken alleen maar, want kopen past niet binnen ons budget. Dat is niet erg, want de tijd gaat net zo snel voorbij met welk horloge je dan ook om je arm hebt. En materiële zaken bepalen niet mijn geluksgevoel. Toch maakte ik een foto van dit uurwerk. Niet omdat ik het zou willen hebben, maar omdat ik de uitvoering zo akelig goedkoop vond, terwijl je voor de prijs toch al gauw een aardige auto zou kunnen kopen. Want de kleur van de wijzerplaat zou nog wel passen bij een voetbal- of golf-fan. Maar dat rare roze plastic knopje…..
Het was overigens niet het duurste horloge, we zagen er zelfs één voor bijna een ton. En die vond ik ook al niet zo bijzonder mooi 😉
Roken
 |
Het artikel heeft in diverse kranten gestaan en ik had het ook al op de radio gehoord. Een man in Düsseldorf wordt uit zijn huis gezet omdat hij rookt. Niet in de hal, maar in zijn eigen woning, waar hij al 40 jaar woont. De medebewoners zeggen dat ze er last van hebben, want hij lucht niet voldoende en de rook trekt |
door het hele gebouw. Ook maakt de man de asbakken niet goed schoon en dat maakt de stank nog erger…
Er zal wel iets anders aan de hand zijn, maar ik vind het toch wel heel vreemd. Nog even en je moet toestemming vragen aan de buren of je een sigaretje mag opsteken.
Op de lagere school trakteerde ik op mijn verjaardag zuurballen en ging ik met een beker sigaretten voor de meesters en kersenbonbons voor de juffen de school rond. Nu zal je daar misschien wel de kinderbescherming mee op je dak krijgen. Hoe de tijdgeest kan veranderen…. Alles wat toen gewoon was en door iedereen werd geaccepteerd, is nu in de ban gedaan.
Hartjes
Zeker weten dat ik zo hier en daar mooie hartjes gefotografeerd heb. Maar omdat ik mijn foto’s niet van tags voorzien heb, moet ik het van mijn eigen geheugen hebben. Gelukkig wist ik zeker dat ik op één van de kerstmarkten van die suikerzoete harten van taaitaai gezien had. En ja hoor, in Düsseldorf, alweer in 2006, dus best lang geleden.
Bettie, dit zijn mijn suikerharten voor jouw hartjes-serie:
