Tag Archives: natuur in de stad

Doordouwen

Posted on by

Vorige week zag ik dit kleine doordouwertje uit de put in onze straat komen.

Er moet een keer een zaadje ingewaaide zijn en tussen de stenen blijven steken. Dat is al wonderlijk, want de omstandigheden zijn verre van optimaal. Er rijd dagelijks verkeer over, auto’s geparkeerd en van allerlei viezigheid wordt soms ook in de put gekieperd.

Maar toch groeide het zaadje uit, er kwam zelfs een bloemetje in. En dat piepte nu boven het deksel uit.

Geen item dat de wereldgeschiedenis zal halen. Maar wel iets dat een dag een extra glans je geeft.

Film

Posted on by

Rotterdam, de havens in het Maasvlaktegebied. Een stukje spectaculair Nederland en absoluut zeer fotogeniek.

Maar toch niet het stukje van ons land waar je natuur denkt te vinden. Oh ja, een beetje gras tussen de rails van het spoor, wat struiken op het talud. Maar verder lijkt het allemaal staal en beton.

Toch werd hier de film “Wild port of Europe” opgenomen en dan verbaast het je hoeveel natuur er te vinden is.

Want natuur laat zich niet dwingen, die zoekt zijn weg tussen alle beton en technische installaties wel zelf uit. Dus huizen er bunzings, uilen, egels. Zie je aan het water zeehonden, meeuwen, arenden en andere vogels.

De kijker wordt meegetrokken in de zoektocht naar al die dieren en kan ze volgen van de opbouw van hun nesten totdat de jongen groot genoeg zijn om uit te vliegen.

Een indringend beeld van wat er leeft en groeit tussen de door mensenhanden vervaardigde technische hoogstandjes. Aanrader.

Bijen

Posted on by

Op onze ontbijttafel staat een pot honing uit Berlijn, die jongste voor ons meebracht. Dat zou je niet verwachten, zo’n grote stad en toch genoeg natuur en bloemen om bijen honing te laten fabriceren. En wat voor honing, heerlijk van smaak, vast en stevig.
Berlijn is niet de enige stad waar dat gebeurt. Ook in Rotterdam is een stadsimkerij. En in Parijs wordt speciaal voor al die bijen gezorgd voor bloemen en planten. Want hoe klein zo’n stukje natuur is, het draagt toch bij aan een kleurrijker stadslandschap en waar het leven aantrekkelijker van wordt. Het was voor de BBC reden om er een kort filmpje van te maken:

Bijen-in-Parijs

Klik hier om het filmpje te starten

 

Zomaar in mijn tuin…

Posted on by

Sperwer-in-tuin.jpg

Deze foto vond ik op de site van Vroege Vogels en werd gemaakt door Vroegevogeljan

Gisterenmorgen deed ik de gordijnen open en keek naar buiten. Bah, grauw en grijs weer. Maar wat zat daar nou…? Het leek me een mottige duif, maar wel een grote. En doorgaans zitten duiven dommig te pikken, maar deze hier ging ruw te keer. Ik keek nog eens goed… Zag ik daar nou wat roods, bloederigs…? Ja, inderdaad. En dat was helemaal geen duif maar een roofvogel, een sperwer zoals ik later uitzocht. Ik pakte snel mijn camera, maar helaas zat de vogel helemaal aan het eind van de tuin boven op de klimop heg. Dan is zo’n 13 meter toch te ver weg om een goede foto te maken. Ik waarschuwde Leo en samen keken we gefascineerd naar hoe het dier stukken vlees van zijn prooi afscheurde. De kerstboodschappen moesten maar even wachten, zoiets zie je tenslotte niet elke dag.
De sperwer nam er de tijd voor, rustte eens even uit, wipte zijn staart omhoog om een flinke flats te kunnen laten. Keek eens spiedend rond of er nog een vogeltje te verschalken viel, maar vloog ten lange leste dan toch weg.
Toen ik later op de dag wat in de tuin wilde knippen, zag ik de bloederige getuigen van het sperwer maal. Op de tuintafel lagen de compleet kaal gevreten botjes van een vogel, met gespreide vleugels er nog aan. Het leek een engel, maar vredig…? Nee! Ik schoof het in de aarde zodat het verder kan verteren. De cirkel van het leven….

Reiger

Posted on by

reiger.jpgAls we aankomen lopen, staat hij nog op de straat en pikt wat tussen de stenen. Dan vliegt ie op en landt boven op een vracht-wagen. Hij kijkt verlangend naar de overkant, waar de viswinkel zit. Maar die is dicht, dus helaas, vandaag geen kans iets te roven. Dan maar zoeken of er wat te bikken valt op die auto. Nou nee, ook niet veel. Hij trekt zijn schouders wat op en staart peinzend in de verte. Dat wordt weer een koude, hongerige dag….