Ik weet wel dat in sommige talen de volgorde van cijfers anders kan zijn. Wij zeggen twee-en-negentig. In Frankrijk zegt men vier-maal-twintig-en-twaalf. In het Engels wordt het negentig-en-twee.
Maar wat de Denen er van maken….. Die zeggen twee-en-(5-0,5)-maal-twintig. Pffft, dat is pas ingewikkeld.
En dat is dan nog niet eens de enige taal met heel complexe manieren om cijfers te benoemen. Kijk op de link van de foto, dan zie de commentaren. Want in Baskenland en Wales hebben ze weer andere constructies.
Ik spreek geen Deens, Baskisch of wat dan ook. Maar nu ik dit weet, ga ik het zeker ook niet leren.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Een nummer dat heel bekend is, maar dan van Janis Ian. Nu uitgevoerd door Southern Raised: Jolene
Een metselbij heeft een gaatje in de muur ontdekt. Maar er zit een spijker in. Die haal je er toch uit, moet de bij gedacht hebben. En dan wordt het duwen en trekken tot de klus geklaard is.
Dit korte filmpje illustreert maar weer eens dat geen belemmering te groot is. Je moet volhouden en doorzetten.
Oh ja, metselbijen steken niet en zoeken geen honing. Dus zitten ze in jouw muur, rustig zitten laten. Ze zorgen voor de broodnodige diversiteit.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Een lekker begin van de week, zon, zwembad en “love”. En nog wel van Elvis Presley, die zingt The lady loves me.
Had ik laatst een foto van een japon, helemaal gemaakt uit reclametassen. Dat was al uiterst creatief, maar dit mag er ook zijn.
Bron: Instagram / Davidszauder
Er zijn meer ontwerpers die met veel geduld en vakmanschap mode uit papier maken, denk aan Iris van Herpen. David Szauder, de ontwerper van deze japon, is van vele markten thuis.
Al moet je natuurlijk wel beschikken over enorm grote landkaarten, dan wel met lijmpot en atlassen allerlei kaarten aan elkaar plakken.
Ik denk niet dat je deze japon zo even gauw aanschiet om naar een feestje te gaan. Het is een kunstwerk op zich en door alle ruches en plooien krijgt het model een soort van “aardoppervlak”.
Praktisch? Nee, beslist niet. Maar ik vind dit wel een schitterend kunstwerk. Creativiteit van de bovenste plank.
De Dochter van Harriët Duurvoort vertelt het verhaal van de kleine Eva, die zo anders is als alle anderen. Kinderen zijn geneigd om alle omstandigheden te accepteren, maar later wil Eva wel weten hoe ze zo heel erg anders is dan haar ouders.
Saar en Jan, streng gereformeerd en kinderloos, adopteren een kind. Dat wordt buiten de moeder om geregeld en Saar en Jan weten dan nog niet dat het kindje dat ze “nemen” zwart is. Voor hen is het geen bezwaar. Met alle liefde die ze in zich hebben accepteren ze Eva van meet af aan. “Je hoort bij ons, bent van ons”, krijgt ze te horen. Maar allengs realiseert de kleine Eva dat er wel degelijk iets anders is.
Maar de lippen van haar ouders blijven op slot. Nooit wordt er gesproken hoe het mogelijk is dat zij zo’n afwijkende kleur heeft.
Wanneer het gezin naar Indië verhuist, ziet Eva dat de mensen daar ook een andere kleur hebben. Ook anders behandeld worden, net als zij dat soms door vreemden wordt. Dan begint de grote puzzel. Wie ben ik, wat ben ik, waar kom ik vandaan…?
Haar hele leven zal Eva blijven zoeken en met haar haar dochters. Wie was mijn natuurlijke moeder, mijn vader, waar, waarom…. En langzamerhand verandert ook nog de wereld. Een leven lang zullen al deze vragen een rol spelen in het leven van Eva, van haar kinderen.
Een vlot geschreven boek, waarin langzamerhand wat sluiers opgelicht worden. Al blijven de vragen zich opstapelen. Met liefde en empathie geschreven door Eva’s dochter Harriët, die ook schrijft in Libelle en De Volkskrant.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Als het huishouden op maandagmorgen nog een beetje stroef gaat, dan is het goed als de Rolling Stones een handje komen helpen.
