Simpel

Bron: Facebook / Nijntje

Onze eigen Nijntje van Dick Bruna is niet alleen in Nederland populair, maar ook in Japan. Begrijpelijk want de stijl van Dick Bruna appelleert aan de stijl van de Japanners. Simpel, zonder poespas. Geen lijn of streepje te veel.

Nijntje is dan ook veelvuldig te spotten in Japanse winkels. En nu Nijntje inmiddels 70 jaar oud is geworden, is er in Kobe een tentoonstelling georganiseerd. Daar zullen vast wel mooie posters van gedrukt zijn, maar dit vond ik een heel bijzondere manier van aandacht trekken voor die tentoonstelling.

Simpelweg twee stippen en een kruisje op een gebouw. Et voilá, daar is Nijntje. Mooi en treffend in alle eenvoud.

Geduld

Wie begint aan een dergelijke klus? Iemand met heel veel geduld, zeer precies en met een enorme dosis doorzettingsvermogen.

Bron: Instagram / Worksbyabc

Al zou ikzelf er wel een keer over kunnen denken, weet ik al meteen zeker dat zoiets in de kast tussen de onafgemaakte werken komt te liggen.

Maar deze borduurster heeft het plan opgevat om 324 verschillende steken aan te brengen op een lap borduurkatoen. Alle vakjes dezelfde maat, alle steken een verschillende kleur en dan nog gesorteerd naar kleurnuance. Alleen al het bedenken zou me tegenhouden.

Maar dan is mijn bewondering dan ook groot. Dit is voorlopig een tussenstand. Als het werk helemaal klaar is, komt er een definitieve foto.

Te zijner tijd dus nog een keer een blog…..?

Boek

Een thriller van mij een nog onbekende Duitse schrijver, Jörg Bong, die misdaad romans schrijft onder het pseudoniem  Jean-Luc Bannalec. Ik las van hem Bretonse verhoudingen.

Commissaire Dupin is een eenzelvige en stuurse man met duidelijke voorkeuren en soms een pittige hekel aan anderen. Hij is ongeduldig, driftig en daardoor weggepromoveerd naar Bretagne. Hij werkt het liefst alleen, houdt zijn conclusies lang voor zichzelf.

Maar allengs raakte ik gewend aan zijn karakter en manier van onderzoeken. De hotelier van een zeer bekend en al lang bestaand hotel is vermoord. Waarom werd de vier-en-negentig jarige kunstliefhebber gedood? En wat was de reden voor de moord? Zo te zien is er niets gestolen.

Maar dan wordt ingebroken en weer later wordt de zoon van de hotel dood gevonden. Zelfmoord, gevallen….?

Een verrassende wending en al met al een lekkere detective.

Eens kijken of er meer te vinden is van deze schrijver.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Rustig aan, met paard en wagen op weg naar een mooi plekje en ‘s-avonds zitten bij het kampvuur. The Fureys met Campfire in het dark.

Als de clip niet start, dit is de link

Dat kan ook

Bron: Facebook / Dam

Verdrietig zijn, het komt in elk mensenleven voor. Sommige soorten van verdriet moeten gewoon slijten, soms tergend langzaam. En dan nog kan het een tere en zere plek blijven.

Maar wat lichtere soorten verdriet zouden met dit soort remedies best wat kunnen verminderen.

Koken kan ontspannend werken, hakken en snijden geeft lucht aan frustraties. En het is in elk geval gezonder dan je verdriet verdrinken in alcohol.

Recept

Van Lies kreeg ik een recept van een Ierse cake. Niet gemaakt met melk en boter, maar met thee en slechts één ei. Dat moest ik eens proberen.

Irish Barmbrack
225 gr. rozijnen (of een combinatie van rozijnen en ander gedroogd fruit)
240 ml. koude sterke zwarte thee
120 gr. zachte bruine suiker (ik gebruikte 110 gr.)
1 losgeklopt ei
225 gr. zelfrijzend bakmeel
snufje zout en eventueel een theelepel speculaas- of kruidkoekkruiden)

Doe de rozijnen met de thee en de suiker in een schaal.
Laat het minstens 4 uur, maar liever nog de hele nacht staan zodat de suiker goed oplost en de rozijnen de thee kunnen opzuigen.
*****
Verhit de oven voor op 160 graden Celcius.
Vet een cakevorm (ongeveer 21 x 11 cm) in met boter of olie.
Voeg bloem, ei, zout en eventueel kruiden toe aan het fruitmengsel.
Roer tot alle bloem is opgenomen en een stevig deeg/beslag ontstaat.
Doe het deeg in de ingevette cakevorm, strijk glad en bak de cake ongeveer 1,5 uur.
Test de cake met een satéprikker. Komt die er droog uit, dan is de cake gaar.

Natuurlijk vond ik op internet nog diverse variaties, vrijwel allemaal gelabeld als “echt” en “origineel” Iers. Soms iets luxer, vaak zelfs veel luxer, met bier in plaats van thee, met extra whiskey, met een keur aan allerlei gedroogd fruit. Maar dit lijkt me wel een oigineel recept, dat van moeder op dochter werd overgegeven.

Oh ja, de Barmbrack smaakte heerlijk!!! Je kunt de plakken met wat roomboter besmeren, maar dat vind ik niet echt noodzakelijk. Ik haalde er ruim 12 stevige plakken uit. En vanzelfsprekend kreeg Lies er ook een paar.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Vrolijk liedje uit de oude doos. Zo te zien aan het publiek uit mijn tienerjaren: Mouldy old pigeon van Lieutnant Pigeon.

Als de clip niet start, dit is de link

Mooi initiatief

Bij Bubbels las ik over de posteractie die in Utrecht gestart is om een tegenhanger te vormen tegen alle oorlogsgepraat, wapengekletter en ophitsende taal.

Wat de wereld nodig heeft zijn mensen die het hoofd koel houden, compromissen willen sluiten en niet meteen met vuur en zwaard een ander willen bestrijden.

De poster die Judy vond is van internet te downloaden. Ik kon niet wachten en schoof meteen achter de computer en printte hem uit. En nu zie je al weer een paar dagen dit als je langs mijn huis komt.

Het zou fijn zijn als meer mensen laten zien dat oorlog geen oplossing kan zijn, dat we de wereld niet naar de gallemiezen moeten helpen. Maar dat we samen aan een betere, vreedzame wereld moeten werken. Een wereld waar er voor iedereen plek en voedsel is.

Je leest meer over de actie en je kunt een geprinte poster bestellen via deze link.

Voorpret

Dit boek staat al jaren in onze boekenkast. Naast nog veel meer reisboeken en kaarten mappen. Helemaal old school en eigenlijk niet meer noodzakelijk. Want nu hebben we Google maps, navigatie en Internetlinks. We kunnen vanuit onze luie stoel de hele wereld over.

Maar toch, niks zo lekker als met zo’ n boek op schoot een route uitzoeken, met je vinger over de kaart en een notitieblok onder handbereik de weg uitstippelen.

Van te voren kijken waar wat bezienswaardigs te vinden is. En dan op internet zoeken of dat nog klopt en wat er inmiddels bij is gekomen of -helaas- verdwenen is.

Natuurlijk gebruiken we ook de moderne mogelijkheden, want we willen natuurlijk wel weten hoe lang die omweg duurt, waar er verkeersopstoppingen kunnen zijn of de weg is afgesloten.

Eigenlijk het beste van de twee mogelijkheden gecombineerd. Dat geeft fijne voorpret.

Nader bekeken

Een paar weken terug zette ik hier een drone-foto van de grote groenten en fruittuin bij het kasteel van Villandry. Een adembenemend gezicht, maar terecht waren er commentaren dat zo’n tuin alleen door een heel legertje van tuinlieden onderhouden kon worden. Sjoerd berichtte dat hij wel een keer een uitzending van Monty Don over deze tuin had gezien.

You-Tube hielp me verder en ja, inderdaad Monty was er geweest, had zelfs een blik achter de schermen mogen werpen. En wat bleek? Die tuin is er alleen voor de sier. Er worden hoogstens een paar kroppen sla of wat appels door de medewerkers mee naar huis genomen.

En dat vond Monty Don -en ik ook- zeer teleurstellend. Al dat prachtige fruit, al die heerlijke groenten staan er uitsluitend voor de sier. En dat is toch wel een beetje…… decadent nietwaar?

Omwille van het mooie, bijna perfecte, plaatje al dat werk, maar zonder nuttige opbrengst. Die enorme oogst die zonder blikken of blozen wordt verspild…..? Dat vind ik echt zonde.