Film

In die bijna volkomen lege zaal van Cinerama zagen Leo en ik de film “Maria Montessori, die -uiteraard- gaat over het leven van de beroemde pedagoge. Maar niet een geheel levensverhaal. Slechts het begin kwam aan bod.

Zowel Leo als ik vonden lastig om het verhaal te snappen. Want de rol van de Parijse vrouw was een beetje onduidelijk. Na lang zoeken weet ik dat Lili d’Alengy een fictief persoon is. Voor ons een wat storende factor in een mooie film.

Maar haar strijd tegen de mannelijke arrogantie, haar onuitputtelijke energie voor de gehandicapte kinderen die zij begeleidde, was prachtig om te zien. Ook de frustratie omdat ze als vrouw altijd op de tweede of laatste plaats kwam, werd benadrukt. Mannen maakten de dienst uit, beslisten over alles.

Maria Montessori moest voor haar onafhankelijkheid een hoge prijs betalen. Maar haar invloed op het onderwijs is nog steeds tastbaar. Mooie film over een sterke en vrouw.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

In Nederland niet zo heel erg populair meer, een smartlap. Maar dit is wel heel leuk. Twee mooie borsten, gespeeld door Caramba en gezongen door Joris Linssen.

Als de clip niet start, dit is de link

Wat zie ik…

Bron: Facebook

De foto op Facebook gaf zo één-twee’-drie niet duidelijk aan wat we hier zien. Ik moest twee keer kijken, dacht dat het mobiele telefoons waren.

Maar het blijkt heel anders te zijn. Het is een parkeerplaats ergens in Japan. Waarschijnlijk bij een groot winkelcentrum en op de centimeter uitgerekend, lijkt het wel.

Zie dat maar eens in Nederland zo te krijgen. Daar maken sommige mensen er toch echt een rommeltje van. Scheef geparkeerd, over de lijnen -of nog erger- zo maar ergens neer gezet.

Al moet ik soms wel een paar keer terugsteken, ik probeer de auto toch altijd netjes in het midden van het vak te plaatsen.

Maar zo netjes, zo wiskundig…! Van bovenaf gezien werd het bijna een soort van kunst.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Een schilderachtig pleintje, geur van lavendel en knoflook, zon en een vleugje zeelucht. En dan boodschappen doen op een Marché en Provence, zo heerlijk bezongen door Gilbert Bécaud

Als de clip niet start, dit is de link

Simpel

Bron: Facebook / Recycled, Restored, Re-puposed, Reused

Wie er oog voor heeft, ziet schoonheid in de simpelste dingen. Een ander zou deze blikjes als “troep” in de prullenbak werpen.

Maar de maker van deze foto zag er wel iets fraais in. Nam een paar spuitbussen met verf en spoot de verkreukelde blikjes.

Nog wat bloemen uit de tuin of van de berm geplukt en kijk, dit ziet er toch heel aangenaam uit? Weggooien kan altijd nog.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Muziek waar ik dol op ben, lekker vrolijk, beetje melancholisch… Danny Vera en het Rosenberg Trio in:
A fadin’ blue.

Als de clip niet start, dit is de link

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Het is misschien nog iets te vroeg voor een drankje, maar een vrolijk begin is nooit weg. Een beetje charleston, nostalgie, een scène uit “Grand Hotel” met Brent Barrett en Michael Jeter.

Als de clip niet start, dit is de link

Een flinke klus

De buitenboel van je huis laten schilderen geeft al een hoop gedoe.

Bron: Instagram / Luke Davids Photography

Een brug schilderen is ook geen kleinigheid en vraagt al om veel voorbereiding. Maar stel je voor, ook de Erasmusbrug moet wel eens een keertje geschilderd worden.

Dat is een planning die maanden beslaat. Verkeer dat omgeleid en geregeld moet worden, stellingen die opgebouwd en veilig moeten zijn.

En dan het weer, dat zich niet laat regelen of beïnvloeden. Ga er maar aanstaan.

Toch wordt de brug op dit moment geschilderd, weer zachtblauw zoals ie altijd was. Maar hoe kom je nou bij dat ene, dat super hoge punt. Helemaal in de top van de Zwaan? Daar is geen ladder, steiger of kraan voor beschikbaar.

En toch, toch waren er een paar flinke mannen die de top beklommen en van een nieuwe laag verf voorzagen. En waren er fotografen, zoals Luke Davids, die het vast legden.

Spionne

Bron: Google foto’s / Pinterest

Wat kan er nou vredelievender zijn dan een vrouw die rustig zit te breien bij het raam. Je denkt dan toch niet aan zaken als spioneren, gecodeerde berichten, levensgevaarlijk….?

Maar vergis je niet! Wanneer het lastig is om boodschappen via de “normale”weg door te geven, dan kan het natuurlijk wel door een simpele trui, gehaakte wanten of wat rommelig gebreide pannenlappen. Het lijkt zo banaal, maar toch…! Er kunnen ongemerkt heel wat codes in een patroon verwerkt worden.

In de eerste wereldoorlog breiden vrouwen (die vallen toch wat minder op dan mannen) en brachten op die manier allerlei zaken in kaart. Door in het breiwerk te meerderen of te minderen, gaatjes of andere steken te breien, kon men de codes weer uitlezen.

Maar niet alleen breien, ook met knopen in een draad konden boodschappen in morse worden overgebracht. Een dunne zijden draad kan op die manier een heel wat gegevens bevatten.

Wie er meer over wil lezen, dit is de link. Het artikel is in het Engels, maar met onze hypermoderne Google is het redelijk goed te vertalen.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Raar toch, ik ben nog nooit met de pont over het IJ in Amsterdam gegaan. Dat komt er nog wel van, later een keer. Vandaag dan maar een lied van Jeroen Kramer: De pont naar Noord.

Als de clip niet start, dit is de link