Al maanden stond er een fles lampenolie in de berging. Dat spul gebruik ik eigenlijk alleen maar om mijn hobbyscharen schoon te maken. Tenminste, als ik die fles open kan krijgen. Er zit namelijk een veiligheidsdop op, want je wilt niet dat kinderen zo’n fles zo maar open draaien. Vaak is het spul ook nog aantrekkelijk gekleurd, dus ja, logisch.

Maar dan begint de strijd. Dop indrukken en tegelijkertijd draaien. Er volgt een knarsend geluid, maar de dop blijft dicht. Ik probeer het nog eens, met meer kracht. Leo wordt te hulp geroepen, maar ook hem lukt het niet. Ik zoek op internet naar een oplossing. Maar nee, die vind ik niet. Wel tig handleidingen en een bericht over de noodzakelijkheid van die dop. Ja, ja, dat snap ik dus.

Ik wrik met een schroevendraaier de rand los. Maar ook dat biedt geen soelaas. We proberen nog eens op verschillende manieren die fles open te krijgen, gebruiken brute kracht, doch het mag niet baten. Zullen we die fles terugbrengen? Ja, maar een identieke dop op een andere fles geeft natuurlijk dezelfde problemen.

Tenslotte probeer ik het met een soort van tang, die eigenlijk dient voor blikjes met een lipjesssluiting. Maar de scherpe punten hebben wel grip op de fles en ja….! Eindelijk is hij open. Zonder drukken, maar wel met heel veel kracht. Eindelijk weer schone scharen. En met een liter van die lampenolie kan ik jaren vooruit. Voorlopig hoef ik geen nieuwe.

Die fles staat nu ergens hoog en droog en vooral veilig opgeborgen. Ik kan wel weer even vooruit.