Er wordt zoveel gezegd, zoveel gemaild, zoveel gepubliceerd. En tussen al die overdaad zit soms een leuke uitspraak.
Zoals deze. In het Duits, maar door mijn vrij vertaald:
Als je ouder wordt, is de toekomst in rozen verpakt.
Arthrose
Fibrose
Neurose
Osteoporose
Gordelroos
Laten we er maar het beste van maken en erom lachen. Huilen kan altijd nog. FIJNE ZONDAG!
Niet alleen wij vinden de prijzen tegenwoordig de pan uit rijzen, maar ook de dieren bedenken zich wel even voordat ze beslissen wat ze zullen nemen.
Tenminste, dat lijkt zo op deze foto, die ik vond op Facebook. Die reiger lijkt zich te bedenken of hij nou wel of geen kibbeling zal kopen. Het is wel kabeljauw en geen goedkopere vis, maar toch… Best een flinke prijs voor een portie. Een beetje reiger schrokt dat in no time op.
Misschien toch maar even wachten tot er een aardig mens zijn portie met mij wil delen….
Een boek van Eva Philips, met drie verhalen waarin Koningin Beatrix de rol van detective speelt. Dat doet ze met verve en doortastendheid, bijgestaan door haar privé secretaris Henriette.
In het eerste verhaal vindt Beatrix zelf een lijk. Nou ja, haar hond Pongo graaft het op als de koningin wat uurtjes voor zichzelf heeft en wat vergeten rozenstruiken wil gaan snoeien.
Een paar maanden later wordt er een moord gepleegd nabij Paleis Noordeinde. En op slinkse wijze wordt deze moord in de schoenen van de koningin geschoven.
In het derde verhaal zit een klein gezelschap ingesneeuwd op Kasteel het Oude Loo. En moet de dader van de moord zich dus tussen de gasten zitten.
Het zijn niet superspannende verhalen, maar wel met heel veel humor geschreven. De schrijfster geeft heel veel details over het koninklijke leven en het reilen en zeilen in de royality-kringen.
Een heerlijk ontspannen boek, lekker vakantie leesvoer.
Op Facebook zag ik deze oude reclame. Die keuken oogt wel aardig, een hangmat om te zo nu en dan lekker te rusten of te lezen lijkt me ook geen slechte keus.
Maar dat tapijt…..! Zo druk, zo veel kleuren, maar ook zo vies. Want wat als je er iets op morst of de melk floept uit je hand..? Nee, dat zou mijn keus niet zijn.
En bij nader inzien, hoe handig is zo’n hangmat? Lastig om in te gaan liggen en er uit ben je ook niet zo 123… Geen optie!
Vroeger was dus alles ook al niet beter 🙁 Voordeliger wel.
Er zijn mensen die nachten wakker liggen, zich draaien en keren. Die elk kreukeltje en elk vouwtje in het laken voelen.
En er zijn ook mensen die overal kunnen slapen, zelfs tussen de stapels watermeloenen.
Die hebben geen last van hobbels en bobbels.
Ach kijk nou toch. Die arme man, nooit geleerd om voor zichzelf te zorgen. Altijd liefderijk bemoederd door mams, zussen en later zijn vrouw.
En nou ineens heeft die echtgenote de kolder in de kop. Hij moet emanciperen. Vooruit, de keuken in. Wat zal het worden? Biefstuk met aardappels en andijvie of kreeft met roomsaus?
Hij houdt het voorlopig nog maar simpel en begint bij het toetje. Dat is gewoon een pakje in een pannetje met water roeren. Daar kan hij geen buil aan vallen. Hopelijk zal het op deze moederdag ook wel in de smaak vallen bij zijn vrouw en koters.
Nee, dit is geen foto van mijn echtgenoot. Die kookt heerlijk en dat al vele jaren lang. Ik heb niks te klagen. Ik schreef alleen maar op wat ik bij dit reclameplaatje ineens dacht. Een beetje humor, dat houdt alles in evenwicht nietwaar 😉 😉 😉
Je kent het wel, je bent heerlijk aan het wandelen en je “moet” ineens hevig.
Je man begrijpt dat best en zal wel even de wacht houden.
Daar zit je dan, ongemakkelijk, gehaast en een tikkie zenuwachtig. Want stel je voor, als er iemand langs komt.
En je liefhebbende echtgenoot roept dan ineens “Goedemorge”.
Zo’n man zou je dan toch met liefde vermorzelen.
Het is maar hoe je naar de dingen kijkt. Bij deze foto gingen mijn gedachten meteen uit naar een strand.
Het oogt nu wat somber, maar ik zag mezelf al liggen. Met een vrolijk zonnetje, een zacht windje. Heerlijk toch….?
Laat het dat nou helemaal niet zijn! Nee, het is gewoon een doorgeroest autoportier.
Een flinke kostenpost om dat te laten repareren. Dan kun je die vakantie wel uit je hoofd zetten, niks strand, zon en zee. och, misschien kijk ik wel met een wat roze brilletje. Of werd ik op het verkeerde been gezet? 😉 😉 😉
Voor de kerst koop ik geen boom, al jaren niet meer. Ik pruts wat met groene nep-dennenslingers rond de paal van onze trap, hang er lichtjes in en wat ballen. Dat is ons alternatief voor een kerstboom.
Maar op internet zie ik in deze tijd allerlei andere alternatieven voorbij komen. Soms heel minimalistisch, soms grappig, soms kattenbestendig.
Dit alternatief is heeft een hoog klus-gehalte. Vast een timmerfanaat die nog wat latjes overhad. En een doos vol oude haakjes. Likje beits van die groene kast van jaren her en kijk….: een geheel eigen kerstboom. Die niet zijn naalden verspreidt en waar je ook nog eens iets aan kan hangen.
Ik vind hem leuk. Jammer, maar Leo is niet zo’n klusser, dus na-apen zit er niet in 😉 😉 😉
