Het valt ons de laatste tijd op dat er zoveel winkeltjes verdwenen zijn. Wat je aan middenstand ziet, zijn vooral de grote ketens en die maken dat alle dorpen en steden er bijna hetzelfde uitzien.
Dat was vroeger anders. Als ik in mijn herinneringen graaf, kom ik een heleboel winkeltjes in onze oude straat tegen. Meteen als je de deur uitkwam had je al een kapper, een groenteboer, een slager, een kruidenier, nog een kruidenier, een ijscoman, een slager…. en ga zo maar door.
| En dat was nog maar één kant van de straat, aan de overkant kon je terecht bij een fourniturenzaakje, verderop sigaren kopen of je fiets laten repareren. Nu liggen er hele woonwijken waar je met een lantaarntje nog geen winkel kunt ontdekken. Jammer toch, want de winkels hadden wel niet zo’n enorme keus, maar alles was wel persoonlijker. Of heeft alles in mijn hoofd een glanzend sausje gekregen?
|
 Bron: Het Rotterdam van toen |
