De winter van ’63

Vorige week reageerde Wieneke op een blog en vroeg of ik me de winter van ’63 nog herinnerde. Nou en of, die winter met dikke pakken sneeuw in de straten, gladde stoepen, glibberende mensen en natuurlijk de Elfstedentocht.
Toen zat ik nog op de MULO en moest dagelijks met de tram naar school. Van Spangen naar de Schonebergerweg. En in dat jaar had ik ook nog een aantal weken kookles, in de Huishoudschool op de Graaf Florisstraat. Daar moest ik dan van school naar toe lopen. Tja, ik vind het nu een afstand van niks, maar toen een lange weg. Ik droeg waarschijnlijk een lange broek onder mijn rok. Want alleen een lange broek was niks voor meisjes, vond mijn moeder. In mijn tas zat een pannetje voor mijn kookkunsten. Wat maakte ik? Pepermuntkussentjes…. En dat vond mijn moeder wel lekker, maar helemaal niet praktisch 😉 Maar ik kookte ook soep, aardappelen, rijst en groenten en vanillevla. Nou ja, de basis voor goed huishouden werd in ieder geval gelegd.
De dag vóór de Elfstedentocht trouwde mijn nichtje. In een witte kanten jurk. Veel te koud voor die barre temperaturen, dus werd op de laatste nipper een bontcape voor haar gehuurd. Desondanks zag je haar bibberen op de foto’s.
En op de radio, want TV hadden wij nog niet, hoorde ik het verslag over de tocht der tochten. Over bevroren oren, neuzen, afzien en doorzetten. Dat het zo’n verschrikkelijke tocht was, realiseerde ik me niet. Dat besef kwam veel later.
Leo lag toen in dienst, in Steenwijkerwold. Hij droeg kranten onder zijn kleren, tegen de felle wind. Hij herinnert zich nog de hoge sneeuwduinen, daar in het noorden.
Tja, kom daar nu eens om. Dat kennen we toch niet meer, zulke arctische weersomstandigheden. Dat zijn nu toch echt verhalen uit de oude doos…?

Zo zag Rotterdam er in de sneeuw van 1963 uit
Foto: Jan Sluijter

Bewaren

Jeugdherinnering

Wat kan er allemaal niet boven komen als je oude foto’s ziet. Tussen een verzameling kaarten vond ik wat foto’s van het vakantiehuis in Baarn. Daar was ik in 1959 of 1960 met de 6e klas van de Lagere school op een 3-daags schoolreisje. Of ik er gisteren was. Ik rook zelfs de geur van dat huis.

De ingang, met de bel boven op het huis. De eetzaal, waar we andijvie te eten kregen en glazige aardappels. Bah… alleen de vla toe vond ik te pruimen. Maar ja, ik was toen een lastige eter. En de slaapzaal herinner ik me. Hoe we afspraken allemaal heel stil te zijn en pas te gaan spoken als de juffen in bed lagen. En het wasritueel, aan grote ronde wasbakken. Het water, dat heel anders smaakte als thuis. Waar we niet te veel van mochten drinken, omdat we dan buikkramp zouden krijgen van het ijzer dat er in zat.
Ik ben er twee keer geweest, want ook in het eerste jaar van de MULO gingen we er naar toe. Dat vond ik wel jammer, ik had graag ook eens een ander huis gezien. En 3-daagse schoolreisjes hadden we daarna niet meer.