Als je een keertje een andere super inloopt om de boodschappen te halen, zie je ook weer eens met andere ogen.
Natuurlijk weet ik dat Nespresso in kleine cupjes zit, dat er tig soorten zijn en dat die allemaal weer in doosjes verpakt worden.
Maar dat er zoveel soorten waren en dat die verpakking wel heel erg milieubelastend moet zijn, dat realiseerde ik me pas toen ik dit zag.
En dan bedenk ik me ook dat tussen zeggen, willen en doen nog een heel verschil kan liggen. Zelf gebruiken we geen Nespresso. Wij zetten nog altijd gewoon filterkoffie.
En ik ben zeker geen fanatieke milieufreak. Hier in huis is nog niet alles “groen” gekeurd.
Aan de ene kant worden kleine dingen verboden en aan de andere kant worden dit soort verpakkingen met enthousiasme verkocht.
Daar kan ik me eindeloos over verbazen.
Afgelopen week waren Leo en ik in Londen. En ondanks dat het Londens gemeentebestuur het verkeer in goeie banen wil leiden, is en blijft het een hectisch geheel. Met bewondering keken we hoe de ontelbare bussen door rijen taxi’s en dure automobielen laveerden, keurig naar de stoep kwamen als je je hand opstak. En hoe watervlug sommige fietsers links en rechts voorbij schoten. Het was ook nog eens zeer luidruchtig en hoewel we toch wat gewend zijn in Rotterdam.