| Steeds verder gaan de reizigers. De volgende halte op hun weg is Kuwana. Hier moeten ze weer aan boord van een schip gaan. Wie nu naar Kuwana gaat, komt ook in het water terecht. Maar dan dat van het grote waterparadijs in Nihashima Park. |
 |
Category Archives: reizen
Wachten
 |
Waar staan deze mensen toch zo geduldig op te wachten? Het is nog een beetje mistig en tamelijk vroeg. Sommigen weten het wel, het kan nog wel even duren. Die zijn er bij gaan zitten en kletsen wat.
|
Ze staan op het havenhoofd in Vlaardingen, waar je mooi zicht hebt op het grootste cruiseschip van de wereld, dat voorbij komt varen. En na een uurtje is het dan zover. Een schip, zo groot dat het je bijna niet voor kunt stellen. Een varende flat, die zowat de hele Nieuwe Maas in beslag neemt.
Op weg naar Keppel Verolme B.V., waar alle tapijten vernieuwd zullen worden en ook diverse technische reparaties zullen worden uitgevoerd. En ja, dat kon alleen in Rotterdam 😉 😉 😉
Deel dit op:
Koelkast
| Ik denk dat er nog maar weinig huishoudens in Nederland zullen zijn zonder een koelkast (of twee) in de keuken. Toch kan ik me nog wel de tijd herinneren dat bij ons thuis zo’n apparaat ontbrak. Wij hadden een piepklein keukentje, waarin met geen mogelijkheid een koelkast paste. Pas in 1969, nadat het huis door de Woningstichting Rotterdam was verbouwd, hadden we plaats voor zo’n ding. Tot dan toe haalde mijn moeder mondjesmaat bederfelijke waar. |
 bron: Het geheugen van Nederland |
We hadden een vliegenkastje op het balkon en worst en kaas werd per ons gehaald. Bij de kruidenier, schuin tegenover ons huis.En hoewel ons huishouden niet zo geautomatiseerd was als nu, had mijn moeder daar toch tijd voor. Er was zelf s nog wel even gelegenheid om een praatje te maken.
Maar nu zou ik toch echt niet meer buiten de koelkast kunnen. Hij staat vol met potjes, flesjes, schaaltjes. We vinden nu ook dat spullen meestal gekoeld bewaard moet worden en dus zetten we er van alles te pas en te onpas in. En voor een onsje kaas of worst even naar de winkel lopen, dat doen we niet meer. Daar hebben we het te druk voor….. zeggen we.
Deel dit op:
Hiroshige
| Dit keer tekende Hiroshige een scène van het Miya-festival in de Atsuta Shrine. Festivals en feesten worden nog steeds gevierd en op die dagen komen de mensen naar de tempel om er te eten, te drinken, te bidden en vooral om met elkaar feest te vieren. |
 |
Deel dit op:
Geen hoogtevrees
Dit schip zagen we deze zomer, toen we naar Enkhuizen gingen.
Zo’n groot zeilschip zou niets voor mij zijn. Ik ben al niet zo’n waterrat, maar ook het klimmen om de zeilen los te maken geven mij de bibbers. Ik wordt al akelig op een keukentrapje 🙁 Maar de bemanning heeft zeker geen last van hoogtevrees.
 |
 |
Deel dit op:
Hiroshige
Collectie: Tokyo National Museum
| Al ten tijde van Hiroshige werden in Arimatsu stoffen geverfd, waarvan stijlvolle kimono’s werden gemaakt. En ook nu nog kun je zien hoe met de Shibori-techniek de prachtigste patronen worden gemaakt, alsof de tijd stil heeft gestaan. |
 |
Deel dit op:
Winnend merk
| Tot grote verbazing van Nestlé’s marketing is KitKat in Japan een ongehoord succes. Waarom? Omdat KitKat in het Japans uitgesproken klinkt als Kitto Katsu, wat weer zoiets “je zult winnen” betekent. En dus loopt KitKat in Japan als een trein (en die gaan daar héél hard 😉 )! |  |
Ontelbare smaken kun je kopen, van gewoon chocola tot aardbeien, paarse zoete aardappel, maar ook groene thee of hete chili. Ik ben benieuwd, dat zou ik toch ook wel eens willen proeven.
Deel dit op:
Hiroshige
Collectie: Tokyo National Museum
| Boeren zijn bezig in het land als de reizigers van Hiroshige langs trekken in de buurt van Chiryu. Ook nu wordt het land nog steeds bewerkt, al zijn er niet meer zoveel paarden bij nodig. Ook Japanse boeren gebruiken tegenwooridg grote machines. |  |
Deel dit op:
Avondrit
Vandaag een niet alledaagse opname, geschoten tijdens een avondlijke rit naar de Maasvlakte. Want het eerste weekend in september betekent in Rotterdam: Wereldhavendagen.
Wij hadden o.a. geboekt voor de excursie “Containers by night”, waarbij we in de schemering een lange tocht maakten over de ECT-Delta Terminal op de Maasvlakte, die volop in bedrijf was en daarna nog in het donker langs de havens en de vele bedrijven reden. Zoiets zie je niet elke dag, toch?
Deel dit op:
Hiroshige
Collectie: Tokyo National Museum
| De mannen en vrouwen die Hiroshige tekende lijken levensecht. Je hoort bijna het zachtjes klepperen van de sandalen van de reizigers op de houten brug over de Yahagi rivier bij Okazaki. Nu ligt er een moderne betonnen brug, bedekt met asfalt. En hoor je het geluid van rubberen banden van de vele auto’s die er dagelijks overheen zoeven. |
 |
