Meegaan met de moderne tijd valt niet altijd mee. Ik mag dan wel beweren dat ik met gemak met de moderne media om ga, in werkelijkheid loopt het vaak veel minder soepel.
Ik kreeg het verzoek om een kort videootje te maken voor een bepaalde gelegenheid. En natuurlijk zeg je daar dan volmondig “ja” tegen. Dat moet toch niet zo moeilijk zijn. Telefoontje erbij, instellen en hup, dan staat zo’n filmpje er toch zo op? Nou… eh nee. Want op selfies sta ik altijd met een enorme kalkoenkin en dat wilde ik voorkomen. Leo moest er ook bij en die heeft een bloedhekel aan dit soort acties. Toch is het ons gelukt om een aardig filmpje te produceren.
Dan komt de volgende fase. Het verzenden van zo’n videootje. Het lukte niet… Ook niet bij een volgende poging. Nou morgen dan maar. Maar de volgende dag bleek het nummer niet te kloppen en was ons filmpje bij een volkomen vreemde terecht gekomen. Nadat ik het goede nummer had gekregen, stuurde ik prompt nogmaals de verkeerde dat vermaledijde filmpje. Die ontvanger zal wel gedacht hebben….!
Maar nu is het dan toch bij de juiste persoon terecht gekomen. Eindelijk!!! 😉 😉 😉
Het lijkt een beetje uit de mode, maar kaarten sturen blijft leuk. Met een verjaardag, jubileum of zomaar. En er zijn nog heel veel mensen die je plezier doet met een kaartje uit je eigen stad. En buitenlanders vinden een Hollands kaartje ook leuk! Maar het zijn soms van die oubollige afbeeldingen. Het zou zo veel leuker kunnen. Dat denk ik iet alleen, want laatst zag ik bij 
Eerst zag ik alleen maar de bedelbrief op de deurmat liggen. Maar toen ik de huisdeur dicht deed, viel mijn oog opeens op dit.
