Verborgen tuinen

Zondag gingen wij ook nog naar Heijplaat om twee Verborgen tuinen bekijken. Heijplaat is een klein dorpje, een beetje verscholen tussen de havens van Rotterdam. Destijds gebouwd voor werknemers van RDM. Dat bedrijf is failliet gegaan, maar de bewoners wilden er niet weg. En ik geef ze geen ongelijk. Het is een heerlijk rustige enclave tussen containers en vrachtvervoer. En voor buitenstaanders nu heel goed te bereiken met lijn 18 van de Waterbus vanaf de Erasmusbrug.
Wij liepen na aankomst eerst naar tuin #7. Een prachtige tuin met onverwachte hoekjes waar je kunt zitten en genieten van de veelheid van bloemen en planten, hun geuren en kleuren. Een echte liefhebbers-tuin, waar dagelijks in gewerkt en gerust wordt.
Daarna liepen we naar tuin #8. Dat bleek niet zozeer een tuin, dan wel een tuin op zolder te zijn. In een experimenteel gebouw, geheel opgetrokken uit duurzaam materiaal, met wanden waarop planten de bekleding vormen, konden we op de bovenverdieping zien hoe daar een vorm van moestuinieren wordt beoefend. Er werd onder andere rode kool, paprika, tomaten, paksoi en nog veel meer verbouwd. Het geheel is een onderdeel van de Hogeschool Rotterdam. Klik hier voor meer informatie hierover.

Het nummer van de tuin verwijst de website van
2016-Verborgen Tuinen in Rotterdam
Klik op een foto om te vergroten

Verborgen tuinen

Ook een van onze wijkbewoners hield afgelopen weekend “Open tuin”. Zijn voortuin was me al vaker opgevallen vanwege de prachtige esdoorn die er staat. Toen ik dan ook las dat hij een Japanse tuin (tuin #69) heeft, moest en zou ik de tuin achter zijn huis toch ook een keer zien.
En die tuin had echt een “wow….”effect op ons. Een Oosterse oase in onze toch al vrij groene wijk.
De vijver is door de eigenaar zelf uitgegraven en dat alleen al moet een enorm karwei geweest zijn. Ook heeft hij, heel slim, gebruik gemaakt van  “geleend landschap” in de vorm van mooie hoge bomen in het plantsoen dat er achter ligt. De beplanting is heel evenwichtig, maar ik denk dat het onderhouden ervan gigantisch veel werk is. Maar het resultaat is zeer de moeite waard. Het lijkt net of dit stukje Rotterdam op wonderlijke wijze opeens in Kyoto gelegen is. Een sfeervolle tuin met sierlijk gesnoeide bomen, een zacht kabbelend beekje, glooiende mosvlakten en heel veel vogels, die zich hier erg thuis voelen. Wij waren er dan ook helemaal weg van!

Het nummer van de tuin verwijst de website van
2016-Verborgen Tuinen in Rotterdam
Klik op een foto om te vergroten

Verborgen tuinen

Ook afgelopen weekend bezochten wij weer een aantal open tuinen in Rotterdam. Heerlijk is dat toch, dat je zomaar in een tuin en soms zelfs door een huis mag lopen.
Omdat er zoveel tuinen te bekijken waren, maakten we zaterdags met vrienden een rondgang door het centrum. De eerste tuin (#54) bevond zich achter een mooi oud pand. Het miezerde een beetje, maar er viel zo veel te bekijken, dat wij van de regen geen last hadden.
De tweede tuin (#55) behoorde aan een instituut voor psychiatrisch patiënten. Deze tuin bood een zee aan rust en ruimte.
Tuin nummer drie (#56)combineerde fraai moderne materialen en veel groen op een bescheiden oppervlak.
De wijktuin (#57 en #59) die wij daarna bezochten, leverde de bewoners verse groenten. De buurtkinderen vermaakten zich in de wilgentunnel en wie wilde mediteren, kon dat doen in een heus labyrint.
Op de valreep bezochten we nog een tuin (#57) die is ontstaan door samenwerking van drie buren. Elk op zich had een eigen gedeelte, maar doordat er geen schuttingen stonden, was het een heerlijk stuk groen in één van de drukste gedeelten van de stad.

De nummers onder de foto verwijzen de website van
2016-Verborgen Tuinen in Rotterdam
Klik op een foto om te vergroten